Andar Han tarafından oluşturulan blog girdileri

Rüyalar içinde kabuslar, Kabuslarla sarılmış rüyalar Karanlık bulaşmış her birine Aydınlığın zerresi yok Tan yeri ağaracakmış birazdan Hiç de inanasım yok Güneş neydi? Işık neydi? Aydınlık neydi? Bilmiyorum, hatırlamıyorum O kadar zaman geçti ki üzerinden Ne zaman unuttum? Hangi zamanı unuttum...

Kazanmak ya da kaybetmekten ziyade Anlamak veya değer bilmektir, aslolan Kendinin farklı olduğunu zannedip de Aynı değirmene su taşıyandır, ziyanda olan Çatışırlarken benzerleriyle, kendi içlerinde Dışarıda kalan yoktur, düşüncelerinde "Düşünceye gem vurulmaz" derler, Bir tutam sözden öteye...

Benim en fazla bildiğim, bendir. Kudretimin tesirini hissedebileceğim Lakin sözümü geçiremediğim, bendir Bence, benim en büyük düşmanım, Aynı zamanda yegane dostum, bendir. Ben, bence her şeyden haberdar Ben, bence en çok benden bihaber...

Korkuyorum, Korkumun sebebi; Çekeceği acıları anlamlandıramayacak olan sevdiklerim Sevmediklerim ise, anlamaya yaklaşmayanlar ki Herkesi sevmek lazım, Lakin, ben de bir kulum Ve benim de hesabım çetin...

Bilginin sınıflandırılması, birbirinden ayrılması; düşünsel devinimin bir parçasıdır. Suyun kaldırma kuvveti hakkındaki bilgi ile iyilik veya doğruluk hakkındaki bilginin, farkını anlamadan; her tür bilginin tek bir çeşit olabileceğinden hareketle edinilen genel fikirler, eksik olmaya yatkındır...

Insan, hayatını başkaca insanların düzenlediği ve bu düzenleyenlerin kendince fikirlerden esinlendiği varlık. İnsan, kendince dünyasında kendi hükmü ile her şeyi inşa eden ve her şeyi kendince düzenleyen varlık. İnsan, dünyasında tüm oluşların sebebi sadece kendisi olan varlık. Neden başkaca bir...

Bilginin kaynağı şüphedir. Şüphe de herkes ve her şey için geçerlidir. Sürekli şüphe, bilgiye ulaştirır. Bilgiye ulaştığın vakit, şüpheden uzaklaşırsın. Bu da seni kendinden uzaklaştırır. Sen, sadece sana göre ve kendince hareket edersen; bildiğin ile bilgi arasında fark oluşur.

Sağlıksız psikolojiye sahip insanların, bu duruma ulaşmalarının temeli; erken bebeklik döneminde yaşanılanlar, anne veya babadan ötürü eksiklenme veya sevgi eksikliği vesaire vesaire pek çok konunun özü "sağlıklı aile" yapısına dayanmaktadır. Bu konu hakkında pek çok çalışma ve araştırma zaten...

Gerçek denilenin, bilinçten ve bilinç sayesinde elde edilen çevresel veriden ötesi olduğu açıktır. Bireysel algısına saplanmış bir insanın ya da çevresel verileri veya diğer bilinçleri göz ardı eden herhangi bir bireyin ulaşması pek de mümkün değildir. Sürekli ve bilinçli bir hareket ile belki...

İnsan, gördüğünden öğrenir Görebildiğin menzil nedir? Gören, göremeyene gösterir, Menzilin değerini biçen nedir? İnsan, derdi ile uğraşmış, Derdi, taşıyabileceğini aşmış Doyabilmek için hayatı satmış Bazen, doyumu dağları aşmış İnsan var; derdi, cürümü kadar İnsan var; derdi, dünyayı yakar...

Kaynıyor işte çorbam Sırtımda merinos hırkam Ekmek de fırından, taptaze Elleme, keyfim yerinde Çorbada, bol miktarda ihanet Çay kaşığının ucuyla nedamet Alabileceğinin üzerinde hak Dilersen gel de tadına bak Kaynıyor işte çorbam Yoktur, niyetimde haram Olması gereken de bu değil mi? Bir tas...

Ayrımlar, insanı insana kırdıran Gerçeği boş verip, tasdiki arayan Sembol ya da renkle göz boyayan Boyadığı göz, genelde kör olan Ayrımlar, uğruna hayatlar sönen Söndürdüğünden feyz alıp, övünen Afili birkaç söz ile büyülenen Şekle aşık insanla beslenen

Biliyorum, sorunun kaynağını Biliyorum, dertlerin odağını Biliyorum, senin bilmediğini Sen neyi bilebilirsin ki? Sıkıntının sebebi dışarıda Herkes, kendince yolunda Ben, benden eminim Sormaya gerek var mı ki? Yalanlar, dolanlar, kandıranlar Kendini ölesiye savunanlar Farkındalık da mevcut...

Bir öncekinin aynısı Yeni bir şey yok Ben bilirim yanılgısı Yeniye tahammül yok Kazançlar, değerler, tasdikler Onaylarla yürüyen işler Çoğunluk ile belirlenen Doğruyu inşa eden kişiler Sıkıntılar, dertler, tasnifler Kişiye özel, kendince işler Tekrarın da tekrarı Uslanmaz diretmeler Yine...

Dibine vurursun hayatın İmkanlarının önü tıkanır Kendine kıymak bile kolaydır Ama unutursun Keyiften dört köşe olur İmkanını kendince harcarsın Aldığın nefes, zevk olur Onu da unutursun Unutmak kolaydır An gelir, Kendini de unutursun.

Karanlığın fısıltısı Düşlerin şarkısı Bir garip ayrım Yürüyelim birinden Zamanın kargaşası Düşlerin yanılgısı Sonsuz keşmekeş Yürüyoruz meçhule Varolma kaygısı Düşlerin sancısı Neden dürtüyorsun? Yürüyoruz ya işte.

Laf cambazıyım, laf satarım Kusursuz rüyalarla aldatırım Elimde, bilmediğim kelimeler Dilimde masallarla dolaşırım Yolum hep kendimden geçer Elbet sana da üç beş düşer Sayılı gün bak, kıymet bilmeli Keyiften ötesi hikaye, boş ver Laf cambazıyım, hayal satarım Kendime altından eşyalar alırım...

Laf cambazıyım, Laf satarım, Elimde rüyalar. Ne hâlden, Ne de kelimeden anlarım. Sadece hayal satarım, Cebimde milyonlar.

Cennet diye bir yer var, Orada burada, sağda solda, Kiminin anında, Kiminin sonrasında, Kiminin rüyasında, Cennet diye bir yer var, Akıllarda, gönüllerde, dillerde, İstenen, beklenen, dilenen, Arzunun ortasında, Ortaktan uzak, Herkese, kendince yakın Cennet diye bir yer var, Temenniler var...

Hayat içinde var olmak, bir ödül mü? Ya da kendince bir başarı mı? İnsan, yükünden usanmaz mı? Çabası, karşılıksız kalmaz mı? Çektiği acı, arşa ulaşmaz mı? Yaptığı da acıya sebep olmaz mı? Bir dokunsan, bin ah ile yakarmaz mı? Diğerinin ahını almaz mı? Neden kutlanır o vakit, Aslı, cezadan...