Ben 5-6 yaşındayken, kuzenim bizim bahçede arkadaşlarıyla futbol oynuyordu. (Benden 9-10 yaş büyükler) Kuzenim beni de çağırdı, ben de gittim. Tabii bana sahip falan çıkıyorlar, sadece paslaşıyorlar falan. Sonra bana bir cesaret geldi, "ben kaleye geçiyorum" dedim, geçtim de. Sonra takımları kurduk, maç başladı. Santrayı onlar yaptı. Santrayı kullanan çocuk arkadaki arkadaşına pas verdi, o çocuk ta topa bir geçirdi, "çaat" top benim yüzüme. Ondan sonra ağlamaya başladım, eve giderken o topa vuran çocuk: "ne kadar ağlaksın" dedi beni gaza getirmek için. Ben de büyük bir cesaretle (nasıl bir cesaretse artık): "kes l*n o***** ç*****" dedim. Kuzenim de şaşırdı bir an (çok sakin bir çocuktum çünkü). Sonra o küfür ettiğim çocuk arkamdan: "seni bulacağım oğlum" dedi. Ben de hiç takmadım tabii nereden bulacak diye. Sonra öğrendim ki o çocuk bizim sitede oturuyormuş. Çocuğu her görüşümde, beni görmesin diye saklanırdım bir tarafa. Geçen gün o çocuk evlendi, bizim sitede konvoy falan yaptılar. Ben de sitede geziyordum o sırada. Çocuğun (Artık abi demem gerekiyor herhalde) yanından geçerken beni fark etti. Ben de korktum hala hatırlıyor mu diye, ve evet, hatırlıyormuş. Ama sadece gülüp, göz kırptı. Bu da böyle bir anımdır.
O sıralarar ilkokul 1. sınıftaydım, birinden duyup, anlamını bilmeden söylemiştim 
