Babamdan nefret ediyorum

Ben o edebiyat yapanlardan değilim.
Sakin kalmaya çalış. Nasıl olsa büyüyünce (Yaşın küçükse) kendi paranı illa ki kendin kazanırsın. Derslerine çalış bence. Ben babamı seviyorum bana kızınca sakin kalmaya çalışıyorum. Ama senin baban gerçekten zorluk çıkartıyor :) (Düşman ettirmek gibi olmasın ha.)
 
Lise son sınıfım. Adam çalışmayı sevmiyor kardeşim. Anca gezeyim tozayım diyor yani. Çocuklar ne yer ne içer düşünmez öyle çok sıkıntı etmez yani en azından ben öyle gözlemliyorum. Benim yaşadığımı yaşasanız hak verirdiniz. Hani bazı babalar vardır evde karısını, evladını döven huzur koymayan. Bu da dövmeyen ama huzur koymayanlardan. Annem hastalandı kışın aylarca hastaneye gittik bir kere olsun da ben götüreyim demiyor adam hiç bir zorluğa gelemiyor.
Benim babamda kalp yetmezliği, KOAH gibi kronik hastalıklar var. 55 yaşında. Benim ve annemin toplamından fazla çalışıyor. Bazen beni azarlar sinirli bir anına gelirse. O an çok kızıyorum sonra unutuyorum. O da unutuyor.
 
Benim önceki sınıfımda bir arkadaşım vardı. Bu çocuğun babasına oldukça yüklü bir miktar miras kalmış eskiden. Hepsini arkadaşlarıyla yiyip, karısı ve çocuklarına baskı uygulayıp durmuş. Çocuğun ağabeyinde stres yüzünden tonla hastalık çıktı. Çocuk takıntı hastası falan oldu stresten. En son gördüğümde çocuğun annesi yanlış hatırlamıyorsam sera işçisiydi ve babası çalışmıyordu. Annesinin maaşına sigara falan alıp duruyormuş şimdi babası. Daha anlatamadığı tonla şey var. Bu baba edebiyatı bu kişi içinde geçerli mi şimdi?
 
Bu nasıl hortlatırlmış böyle ya, insanın baba ve annesi tektir değiştirilemez. Böyle şeyler yüzünden dönülmez hatalar yapmayın, baba demek, anne demek hoş şeyler...
 

Yeni konular

Geri
Yukarı