Merhaba, 5 yıldır arabamız yok. Arabamız olmadığı için bir yerlere gidemiyoruz. Düğün olsun, taziye olsun ya da tatil olsun gidemiyoruz. Mesela bugün yakın bir akrabamızın düğünü vardı, akrabamız o kadar bizi aradı, düğününe davet etti ama gidemedik çünkü arabamız yok. Şimdi akrabamıza karşı utanıyoruz düğününe gitmediğimiz için. Bir de yakın akrabamız mesela geçen yıl yazın yine bir akrabamızın düğünü vardı, arabamız olmadığı için akrabanın düğününe otobüsle gitmiştik, sonra düğüne geldik, herkes bize gülmeye başladı arabamız yok diye. Akrabalarımız ve ailemiz sürekli bize acıkıcı verip gülüyorlar. Hatta babam bugün arabası olan akrabalarımızı aradı, arabalarını istedi düğün için ama vermediler. Arabamız bozuk ya da müsait değilim, dediler ve vermediler. Mesela geçen yıl okuda bir arkadaşım bana arabanız var mı diye sordu, ben de yok dedim, sonra arkadaşım bana gülüp "Oğlum, siz fakir misiniz? Nasıl arabanız yok?" dedi. Şu an arabamız yok diye ağlıyorum. Size içimi dökmek istedim.
.
.
