Kedi sevme terapisi

Parti Şapkası

Kilopat
Katılım
16 Ocak 2019
Mesajlar
3.558
Çözümler
7
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Meslek
Öğrenci
Çocukluğumdan beri kedilere karşı özel bir ilgim var. Şahsen evde bir kedim yok, ancak sokak kedileriyle çok fazla vakit geçiriyorum. Köpekleri de severim ama kedilerin yeri bende her zaman bambaşka oldu. Kedileri severken tüm stresin bedenimden akıp yok olup gittiğini hissediyorum. Bende böyle bir etki yapıyor. Onların yaptıkları o bazılarına göre sırnaşık, ama bana göre şirin olan sürtünme hareketleri, okşarken gözlerinin kısılması, çıkardıkları o mırıldama sesleri ve benzeri kedilere has tüm o özellikler bana kendimi çok iyi hissettiriyor. Konu başlığında da belirttiğim üzere resmen bir terapi gibi. Sahiplenme imkanım olsa mutlaka bir kedi sahiplenirdim. Ancak sonrasını düşünmek gibi kötü bir huyum var. Mesela bir kedi ile 15 yıl geçirdiğinizi hayal edin. 15 yıl sonunda kedinin ömrü bitecek ve birçok anı biriktirdiğiniz o hayvanı toprağa vermek zorunda kalacaksınız. Bunu düşündükçe sahiplenmek de istemiyorum açıkçası. Sokak kedileriyle vakit geçirmek daha anlamlı geliyor bana.

Sosyaldeki diğer kedi severler bu bahsettiğim konular hakkında ne düşünüyor?
 
Iki dakika seveceğim diye yok aşısı, yok yemeği, yok kılı, yok hastalığı, yok kumu, yok öldü arkasından ağla derken astarı yüzünden mantıklı karar değil. Bakana bir şey demem ama kendim bakmam ve evimde de bulundurmam.
 
Ona bakılırsa her şeyin bir sonu var, kafaya takmayın. Bence de kediler çok tatlı hayvanlar. Sadece bakmayı sevmiyorum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ölüm doğanın kanunu, yapacak bir şeyin yok.

Ben de seviyorum, hatta sokak kedilerini satın alınan cins kedilerden çok daha seviyorum. Önüme gelen her sokak kedisi cins kedilerden daha cana yakın oluyor, tuhaf tuhaf hareketleri de güldürüyor. İmkanım olsaydı yeniden kedi sahiplenirdim ama ailem işin içine girince işin rengi de değişiyor. Önceden beslediğim tekir kedim vardı, dünyalar tatlısıydı. Birkaç sene önce de toprağa verdik, ne kadar iyi baktım zannetsen de içinde suçluluk duygusu hissediyorsun.
 
Ömür bitmesi konusunda yapacak bir şey olmadığı için kendisiyle beraber olduğunuz sürece bunu düşünmeyin bence. Kedi sadece okşama oyuncağı değil, evin ayrı bir bireyi oluyor resmen. 15 sene, hadi diyelim 12 sene bu canlılarla beraber geçirmek için bence de kısa bir süre ama elden bir şey gelmez. 15 seneyi nasıl uzatırım değil de, o 15 senede onunla ne kadar iyi vakit geçirebilirim diye düşünmek daha doğru bence.
 
Evde kuş dışında hayvan beslemeyi doğru bulmuyorum. Bakımları çok zor ve siz temiz sansanız da eviniz temiz olmuyor. İzlediğim bir videoda kedi besleyen bir ailenin evine UV ışık ile bakıyorlar ve idrar kalıntılarını fark ediyorlardı.
Sokaktaki canları beslemeyi kesinlikle destekliyorum lakin ben tanımadığım, evimin yakınlarında olmayan kediye dokunmam zira olası bir ısırma durumunda hem kuduz aşısı olmak hem de hayvanın takibini yapmak zorundasınız. Kuduz dışında farklı virüsler de taşıyabilirler.
Kısacası evimde istemem, sokakta beslerim ama fazla temasta bulunmam.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı