Birkac nesil oncesine kadar Demokratik Kongo Cumhuriyeti'ne kadar gitmeye gerek yoktu cunku yeryuzundeki insanlarin cogunlugu dediginiz durumdaydi. Bunun giderek azalmasinin nedeni insanlarin daha merhametli olmasi ya da yapilan yardimlar degil gelisme ve ilerlemedir.Yahu iyi hoş da elin Demokratik Kongo Cumhuriyeti'nde sabahtan akşama karın tokluğuna çalışan adam neyin riskini alabilir? Adam okuma yazma bilmiyor daha. Az vicdan lütfen.
Bunu da gunde 10 saat bilgisayar basinda calisan ve kisisel gelisimi icin her turlu cabayi gosteren bir bilgisayar muhendisligi ogrencisine (bu ben oluyorum) "Ne kadar calisirsan calis herkesle esit sartlarda yasayacaksin ve senin mulkunu zorla alip Kongo'daki insanlara verecegiz." diyerek motive edemeyecegimiz icin gerceklestiremeyiz. Gonullu bir sekilde insanlara yardim etmekten her insan gibi haz duyarim tabi ki. Ancak gonullu olmayan eylemler iyi olsa bile verimli olamaz.
Pastadan benim lokmami zorla almak yerine pastayi o kadar buyutmeliyiz ki en ufak pay bile dusen kisiye "Tika basa doydum." dedirtebilmeli.
Vicdanli olabilmek tek bir fikirle mumkun degil bu soyleminiz bence hos olmamis. Herkes vicdanli ve insanligin bir adim daha atabilmesi icin ugrasiyor ama verimli oldugu dusunulen yontemler farkli.