Gelin dertleşelim

Her şeyi takmam kadar büyük bir problemim yok henüz. Size küçük gelebilir beni anlayan çıkacaktır diye umut ediyorum, bir insanın benim hakkımda olumsuz bir şey demesi ya da bana olumsuz tepkiler vermesi bile günümü batırmaya yetiyor. Bir de duygusal bir insanım. Duygularım tarafından azap görüyorum resmen. Duygusallık güzel bir şey diyen insanları da zerre anlamıyorum.
 
Sürekli web tasarım çalışmak çok uğraştırıcı. Neden bütün günümü boş geçiremiyorum ki. Ek olarak hoşlandığım kıza 1 günlüğüne konuşmamak zorunda olmam.
 
Aylardır hazırlandığım bursluluk sınavına bir hafta kala sevgilimle tartıştım. Aile baskısı zaten çok fazla var. Gereksiz fazla stres yaptığım için uyuyamıyorum ve yemek yiyemiyorum. Kilo verdim, sivilcelenme oldu. Komik tarafı hiçbirini planlayarak yapmadım hepsi stresten. Bunlar yük olduğu için sınava 1 hafta kala ders çalışmayı bıraktım ve çalışamıyorum. Aylarca uğraştım ama kazanamayacağım.

Peki sizin derdiniz ne? Ben çare bulamadım kendime, bari size derman olayım.

LGS sınavına hazırlanıyorum ailem 10 yıldır gurbette ve babam polis memuru eğer memleketteki 478 puanlık liseyi kazanırsam babam eğitim gerekçesi gösterip memlekete gidebileceğiz benim derslerim genel olarak iyi diyebilirim şu an 450 460 seyrediyorum ama deneme sonuçlarında dalgalanma oluyor ailemle yıllardır mutlu gün geçiremiyoruz hayattan zevk aldığım tek şey PC idi o da 12 yıllıktı ve LGS dolayısıyla tamamen yasaklandı ve hoşlandığım bir kız var ve aklıma deneme sonuçlarında ki dalgalanmaları buna bağlayıp suçluluk duygusu içinde moralim bozuluyor ayrıca kız beni sevmiyor ve ben çok utangaç olduğum için düzgünce diyalog bile kuramıyorum ve sonuçlardan dolayı aile baskısı artıyor annem kabul etmeyip bununla alakalı herhangi bir teşhis konulmasına yönelik doktora psikiyastriye vs. gitmediği için sinir hastası olmasına rağmen normal bir şekilde ilaç bile almadan hayatına devam ediyor ve bize bağırıp çağırıp yüksek derecede şiddet uyguluyor 3 4 haftada bir kapı kolu kırılıyor ve bizim cep harçlığımızla yenileniyor son zamanlarda deneme sonuçlarına fayda edebileceği düşüncesiyle concerta diye bir ilaç kullanıyorum ve ekstra stres anksiyete ve baş ağrısına sebep oluyor insanlae tarafından çok hor görülüyorum ve ailemle siyasi görüşüm farklı olduğu için ayrı bir baskı görüyorum ben bir kısmını özet olarak anlattım inşallah okumaya üşenmezsiniz bir de çok fazla ve bağlacını kullanmışım kusura bakmayın.
 
Aylardır hazırlandığım bursluluk sınavına bir hafta kala sevgilimle tartıştım. Aile baskısı zaten çok fazla var. Gereksiz fazla stres yaptığım için uyuyamıyorum ve yemek yiyemiyorum. Kilo verdim, sivilcelenme oldu. Komik tarafı hiçbirini planlayarak yapmadım hepsi stresten. Bunlar yük olduğu için sınava 1 hafta kala ders çalışmayı bıraktım ve çalışamıyorum. Aylarca uğraştım ama kazanamayacağım.

Peki sizin derdiniz ne? Ben çare bulamadım kendime, bari size derman olayım.
Arkadaşlar aptal saptal bir konu açmışım 2 yıl geçti üstünden bunu söylemek istiyorum. Dönüp bakıyorum da ulan bunun neyi dertmiş diyorum. 2 yılın ardından depremden sonra evimi ve memleketimi kaybettim. O dert gördüğüm şeyleri hiçbir anlamı yok şuan benim için. Gelecek diye bir şey göremiyorum, evim yurdum kalmadı, arkadaşlarımı kaybettim, üniversite sınavı var bir yandan ve geçim sıkıntıları vs. vs. Yani demem o ki dert diye gördüğünüz şeyler bazen gerçekten önemsiz ufak pürüzler olabiliyor.
 
Hocam tetiğe basmak lazım bazen.
Kurşun patlayalı 2 sene geçti hocam.

1 yıldır platonik olduğum kıza açılamıyorum ve en kötüsü de benim kim olduğumu bile bilmiyor daha.
Kral önce arkadaş gibi tanış kendini sevdir sonra açıl. Öyle bodosloma olmuyor eskiden kaldı o. Önce tanışacaksın kendini onun gözünde önemli bir konuma getireceksin sonra bam.
 
Kral önce arkadaş gibi tanış kendini sevdir sonra açıl. Öyle bodosloma olmuyor eskiden kaldı o. Önce tanışacaksın kendini onun gözünde önemli bir konuma getireceksin sonra bam.

Hocam hiç konuşmuşluğum veya ortak arkadaşım olmayan biriyle nasıl tanışabilirim ki? Hem kız erkeklere sıcak bakmıyor.
 

Geri
Yukarı