Merhaba, geçen yazın başladım sigaraya ara ara içiyorum ama nedene sigara içenler bana dedikleri şey şu, sigara içme alkol iç ama hiç sigara içme diyor. E abi sen niye içiyorsun diyorum ben küçüklükten beri içiyorum ama sen içme. Bu algıyı anlayamadım, bu konu hakkında düşünceleriniz nedir?
Şimdi abi sen ara ara bir iki dal otlanıyorsan ciğerlerin kötüleşmemiştir, ben de muhtemelen sen gibi ayda yılda ikram edilirse içen ya da otlanan tayfadanım.
Bağımlılığı çok kötü, bırakması çok zor ve Alkol gibi telafi edilebilir minik miktarlarda şeyler yerine (iki biradan kimse ölmez) (hatta düşük miktarda alkollü içeceklerin yararı bile var, özellikle biranın) direkt ciğerinin içinde katran biriktiriyor ve hayvan gibi bağımlılık yapıyor.
Ben genel olarak saf çocuğum, ortamı gelirse efendi efendi bir biramı içer kalkarım, yüksek alkollülere bulaşmam. Çok arada da canım çekmişse bir iki dal otlanırım işte. Şöyle söyleyeyim içtiğim sigara adeti muhtemelen yirmiyi geçtiyse ucu ucuna gerçmediyse hiç geçmemiştir ama canım alkollü bir şeyden daha çok istiyor.
Babamın sigarayı bıraktığı zamanı hatırlıyorum. Çok kötü durumdaydı resmen savunmasız kalmıştı. O nikotinsizlikten gelen öfke ve acı hala gözümün önüne geliyor bazen.Yanlış anlaşılmasın fiziksel bir hasar görmedim de o zaman gerçekten sinirliydi.
Demem o ki içme, içeceksen de iradene güveniyorsan bir iki dal efendi efendi iç sonra üç ay aklına bile getirme. Zararlı zaten yorar ciğerlerini, gencecik adamlarız spor yapacağımıza hayatımızı bos bos seylerle tüketiyoruz böyle.
Ha ben bu entari sonucu bir daha otlanmayacağım diyebilir miyim, yoo yine içerim ikram edilse, canım da istiyor zaten.
İçmen abim içmen
