Sosyal anksiyete nasıl geçer?

jj.r6x

Centipat
Katılım
31 Aralık 2021
Mesajlar
77
Merhaba arkadaşlar yaklaşık bir buçuk yıldır ağır bir sosyal anksiyete hastasıyım. Öncelikle Allah kimsenin başına vermesin. Ben de orta okulda çok sessiz biriydim öğretmenim bana kafayı takmıştı ve beni her ders rezil etmenin yollarını buluyordu. İşte bunun yüzünden derse girmek istemiyordum. Bırakın derse girmemeyi o sınıfa girmek bile artık bana çok korkunç geliyordu. Neyse liseye başladım ve artık gerçekten çok garip hissediyordum 9.sınıfın sonlarına doğru artık çok kaygılı insanlardan uzak biriydim kaygı ve deprasyon beni aşırı yormuştu. Sosyal anksiyete ise apayrı bir olaydı yani kısacası her yerden darbe alıyordum gibi bir şey. Otobüste 10 kişiden fazla biri varsa binesim gelmiyordu. İnsanlara bakamıyorum hatta konuşamıyorum bile. İnsanların beni izlediğini düşünüyorum birinin yanına bile oturamıyorum. Bir kafe veya buna benzer herhangi bir yerde asla duramam asla biri yanımdayken bir şey yiyemiyorum insanların olduğu her yer benim için kırmızı noktaydı (ailemle konuştum ve doktora gidiyorum ilk terapi gördüm ve sonradan ciddi bir durum olduğunu söyleyip ilaç yazdı kullandım depresyonumu ve kaygımı azalttı sosyal fobimi ise çok az derecede etkiledi) ilacın dozunu arttırdık ve biraz daha iyi hissettim ama bugün arkadaşımı okuldan almaya gitmiştim okulun 100 metre ilerisinde duruyordum kapüşonum takılı bir arabanın araksında onu bekledim okuldan herkes çıkmaya başladı benim olduğum yola gelenler oldu orada bile duramadım ve oradan gittim.
Çok yoruldum beni çok sitrese sokuyor bu durum bu illetten kurtulamadım. Hastalıktan kurtulan arkadaşlar bana yardım edebilir mi?
 
Merhaba arkadaşlar yaklaşık bir buçuk yıldır ağır bir sosyal anksiyete hastasıyım. Öncelikle Allah kimsenin başına vermesin. Ben de orta okulda çok sessiz biriydim öğretmenim bana kafayı takmıştı ve beni her ders rezil etmenin yollarını buluyordu. İşte bunun yüzünden derse girmek istemiyordum. Bırakın derse girmemeyi o sınıfa girmek bile artık bana çok korkunç geliyordu. Neyse liseye başladım ve artık gerçekten çok garip hissediyordum 9.sınıfın sonlarına doğru artık çok kaygılı insanlardan uzak biriydim kaygı ve deprasyon beni aşırı yormuştu. Sosyal anksiyete ise apayrı bir olaydı yani kısacası her yerden darbe alıyordum gibi bir şey. Otobüste 10 kişiden fazla biri varsa binesim gelmiyordu. İnsanlara bakamıyorum hatta konuşamıyorum bile. İnsanların beni izlediğini düşünüyorum birinin yanına bile oturamıyorum. Bir kafe veya buna benzer herhangi bir yerde asla duramam asla biri yanımdayken bir şey yiyemiyorum insanların olduğu her yer benim için kırmızı noktaydı (ailemle konuştum ve doktora gidiyorum ilk terapi gördüm ve sonradan ciddi bir durum olduğunu söyleyip ilaç yazdı kullandım depresyonumu ve kaygımı azalttı sosyal fobimi ise çok az derecede etkiledi) ilacın dozunu arttırdık ve biraz daha iyi hissettim ama bugün arkadaşımı okuldan almaya gitmiştim okulun 100 metre ilerisinde duruyordum kapüşonum takılı bir arabanın araksında onu bekledim okuldan herkes çıkmaya başladı benim olduğum yola gelenler oldu orada bile duramadım ve oradan gittim.
Çok yoruldum beni çok sitrese sokuyor bu durum bu illetten kurtulamadım. Hastalıktan kurtulan arkadaşlar bana yardım edebilir mi?
Soğuk savaş döneminde ki Rus topluluğu gibi olduk. Acaba bunun temelinde ne yatıyor. Sana tavsiyem bunu atlatmak için tanımadığın insanlara adres sorarak başla. Adresi bilsen bile yabancı insanlar ile konuşmaya başlamak için bunları dene. Daha sonra sosyalleşe bileceğin ortamlara gir. Muhtemelen hor görülmek, dışlanmak vb şeyler yüzünden içine kapandın. Zihnin olmamış şeyleri sana olacakmış gibi yansıtıyor ama gerçeğe baktığımız zaman öyle değil. Sen dediğimi dene.
 
Soğuk savaş döneminde ki Rus topluluğu gibi olduk. Acaba bunun temelinde ne yatıyor. Sana tavsiyem bunu atlatmak için tanımadığın insanlara adres sorarak başla. Adresi bilsen bile yabancı insanlar ile konuşmaya başlamak için bunları dene. Daha sonra sosyalleşe bileceğin ortamlara gir. Muhtemelen hor görülmek, dışlanmak vb şeyler yüzünden içine kapandın. Zihnin olmamış şeyleri sana olacakmış gibi yansıtıyor ama gerçeğe baktığımız zaman öyle değil. Sen dediğimi dene.

Teşekkürler hocam çalışacağım.
 
Merhaba arkadaşlar yaklaşık bir buçuk yıldır ağır bir sosyal anksiyete hastasıyım. Öncelikle Allah kimsenin başına vermesin. Ben de orta okulda çok sessiz biriydim öğretmenim bana kafayı takmıştı ve beni her ders rezil etmenin yollarını buluyordu. İşte bunun yüzünden derse girmek istemiyordum. Bırakın derse girmemeyi o sınıfa girmek bile artık bana çok korkunç geliyordu. Neyse liseye başladım ve artık gerçekten çok garip hissediyordum 9.sınıfın sonlarına doğru artık çok kaygılı insanlardan uzak biriydim kaygı ve deprasyon beni aşırı yormuştu. Sosyal anksiyete ise apayrı bir olaydı yani kısacası her yerden darbe alıyordum gibi bir şey. Otobüste 10 kişiden fazla biri varsa binesim gelmiyordu. İnsanlara bakamıyorum hatta konuşamıyorum bile. İnsanların beni izlediğini düşünüyorum birinin yanına bile oturamıyorum. Bir kafe veya buna benzer herhangi bir yerde asla duramam asla biri yanımdayken bir şey yiyemiyorum insanların olduğu her yer benim için kırmızı noktaydı (ailemle konuştum ve doktora gidiyorum ilk terapi gördüm ve sonradan ciddi bir durum olduğunu söyleyip ilaç yazdı kullandım depresyonumu ve kaygımı azalttı sosyal fobimi ise çok az derecede etkiledi) ilacın dozunu arttırdık ve biraz daha iyi hissettim ama bugün arkadaşımı okuldan almaya gitmiştim okulun 100 metre ilerisinde duruyordum kapüşonum takılı bir arabanın araksında onu bekledim okuldan herkes çıkmaya başladı benim olduğum yola gelenler oldu orada bile duramadım ve oradan gittim.
Çok yoruldum beni çok sitrese sokuyor bu durum bu illetten kurtulamadım. Hastalıktan kurtulan arkadaşlar bana yardım edebilir mi?
Hocam, herhangi bir markete girdiğinde, kasiyerin olmadığı durumda kasaya bakan var mı? Dediğin zaman bilki kurtulmuşsundur.
 
Merhaba arkadaşlar yaklaşık bir buçuk yıldır ağır bir sosyal anksiyete hastasıyım. Öncelikle Allah kimsenin başına vermesin. Ben de orta okulda çok sessiz biriydim öğretmenim bana kafayı takmıştı ve beni her ders rezil etmenin yollarını buluyordu. İşte bunun yüzünden derse girmek istemiyordum. Bırakın derse girmemeyi o sınıfa girmek bile artık bana çok korkunç geliyordu. Neyse liseye başladım ve artık gerçekten çok garip hissediyordum 9.sınıfın sonlarına doğru artık çok kaygılı insanlardan uzak biriydim kaygı ve deprasyon beni aşırı yormuştu. Sosyal anksiyete ise apayrı bir olaydı yani kısacası her yerden darbe alıyordum gibi bir şey. Otobüste 10 kişiden fazla biri varsa binesim gelmiyordu. İnsanlara bakamıyorum hatta konuşamıyorum bile. İnsanların beni izlediğini düşünüyorum birinin yanına bile oturamıyorum. Bir kafe veya buna benzer herhangi bir yerde asla duramam asla biri yanımdayken bir şey yiyemiyorum insanların olduğu her yer benim için kırmızı noktaydı (ailemle konuştum ve doktora gidiyorum ilk terapi gördüm ve sonradan ciddi bir durum olduğunu söyleyip ilaç yazdı kullandım depresyonumu ve kaygımı azalttı sosyal fobimi ise çok az derecede etkiledi) ilacın dozunu arttırdık ve biraz daha iyi hissettim ama bugün arkadaşımı okuldan almaya gitmiştim okulun 100 metre ilerisinde duruyordum kapüşonum takılı bir arabanın araksında onu bekledim okuldan herkes çıkmaya başladı benim olduğum yola gelenler oldu orada bile duramadım ve oradan gittim.
Çok yoruldum beni çok sitrese sokuyor bu durum bu illetten kurtulamadım. Hastalıktan kurtulan arkadaşlar bana yardım edebilir mi?
Hocam, inan ki ben de ilk 9'a başladığımda bu durumdaydım. Ortaokulda mükemmel bir ortamın vardı. Onun yerine hiç kafamın uyuşmadığı adamlar gelmişti, hocam, ben de senin yaşadığın durumun yüzde 60'ını falan yaşamıştım ama sonra düzeldi kademeli olarak. Sen de ne olur bilemiyorum. ben daha doğrusu biz tâbi ki sana aşırı bir yardımcılık yapamayız ama online terapi seçeneğini bir düşün derim. Fiyatlarda uygun oluyor
 
Hocam, inan ki ben de ilk 9'a başladığımda bu durumdaydım. Ortaokulda mükemmel bir ortamın vardı. Onun yerine hiç kafamın uyuşmadığı adamlar gelmişti, hocam, ben de senin yaşadığın durumun yüzde 60'ını falan yaşamıştım ama sonra düzeldi kademeli olarak. Sen de ne olur bilemiyorum. Ben daha doğrusu biz tâbi ki sana aşırı bir yardımcılık yapamayız ama Online terapi seçeneğini bir düşün derim. Fiyatlarda uygun oluyor.

Teşekkürler hocam yorumunuz için.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı