Merhabalar,
Başlıkta belirttiğim gibi çok çaresizim ve ne yapacağımı bilmiyorum. Kendimi bildim bileli psikolojik rahatsızlıklarla uğraşıyorum. Küçüklüğümden beri hastane hastane dolaşıyorum. Yıllar sonra sosyal fobi, depresyon, anksiyete bozukluğu teşhisleri konuldu. Yıllardır ilaç tedavisi ve psikoterapi alıyorum ancak hiçbir sonuç alamadım.
Bu sıkıntılı halimden dolayı sosyal ortamlara giremiyorum, iş bulamıyorum, hayatım çok kısıtlanıyor. 25 yaşıma gelmişim, hala iş tecrübem yok. Ailemle beraber yaşıyorum. Herkes benimle alay ediyor, dalga geçiyor, aşağılıyor. Katıldığım iş görüşmelerinde beni direkt eliyorlar. Bu psikolojik sıkıntılardan dolayı askerliğim 1 sene ertelendi. Seneye ne olacak hiçbir fikrim yok, askere gitsem orada çok üstüme gelecekler, zayıf insanlarla uğraşmak nedense bazı insanların hoşuna gidiyor, istedikleri gibi davranıyorlar. Askerden muaf olsam bana daha farklı gözle bakarlar. Zaten öyle bakıyorlardır.
Sosyal fobi, depresyon, anksiyete bozukluğu dışında bence başka sıkıntılarım da var. Doktorlara bu durumu anlattığımda bunlardan başka problemin yok diyorlar. Hayatımı devam ettiremiyorum, kimseyle anlaşamıyorum, yaşayan bir ölü gibiyim, hiçbir işe yaramıyorum. Hiç arkadaşım yok, telefon rehberim bomboş, kızlarla hiç diyaloğum olmadı bugüne kadar.
Geleceğimden şüpheleniyorum, böyle giderse sokaklarda yaşamaya başlayacağım gibi duruyor. Bilgisayar programcılığı ve yönetim bilişim sistemleri bölümlerinden mezunum ama hiçbir işe yaramıyor. Yazılım bilgim yeterli olsun veya olmasın sırf bu psikolojik problemler yüzünden beni kim ister? Yazılımcıların büyük bir çoğunluğu kendini beğenmiş, her ortama girebilen, konuşkan, girişken, sosyal olan kişiler.
Sen de başka iş yap derseniz, fiziksel problemler de devreye giriyor, ağır işleri yapabilecek durumda değilim. Fazla ayak durmamam gerekiyor, ağır kaldırmamam gerekiyor. Bu kadar kısıtlamalar ile ben nasıl yaşamaya devam edeyim? İş yok, güç yok. Gerisi nasıl gelecek? Evlenme yaşı da geçiyor, iş bulmak için de geç kaldım.
Madem deliysem versinler raporu, rahat edeyim. Doktorlardan da bıktım, psikologlardan da. Doktor ve psikolog bile bana inanmıyor ve alay ediyor. Tedavi için gittiğim kişiler böyle yapacaksa başka kim yardım edecek bana?
Başlıkta belirttiğim gibi çok çaresizim ve ne yapacağımı bilmiyorum. Kendimi bildim bileli psikolojik rahatsızlıklarla uğraşıyorum. Küçüklüğümden beri hastane hastane dolaşıyorum. Yıllar sonra sosyal fobi, depresyon, anksiyete bozukluğu teşhisleri konuldu. Yıllardır ilaç tedavisi ve psikoterapi alıyorum ancak hiçbir sonuç alamadım.
Bu sıkıntılı halimden dolayı sosyal ortamlara giremiyorum, iş bulamıyorum, hayatım çok kısıtlanıyor. 25 yaşıma gelmişim, hala iş tecrübem yok. Ailemle beraber yaşıyorum. Herkes benimle alay ediyor, dalga geçiyor, aşağılıyor. Katıldığım iş görüşmelerinde beni direkt eliyorlar. Bu psikolojik sıkıntılardan dolayı askerliğim 1 sene ertelendi. Seneye ne olacak hiçbir fikrim yok, askere gitsem orada çok üstüme gelecekler, zayıf insanlarla uğraşmak nedense bazı insanların hoşuna gidiyor, istedikleri gibi davranıyorlar. Askerden muaf olsam bana daha farklı gözle bakarlar. Zaten öyle bakıyorlardır.
Sosyal fobi, depresyon, anksiyete bozukluğu dışında bence başka sıkıntılarım da var. Doktorlara bu durumu anlattığımda bunlardan başka problemin yok diyorlar. Hayatımı devam ettiremiyorum, kimseyle anlaşamıyorum, yaşayan bir ölü gibiyim, hiçbir işe yaramıyorum. Hiç arkadaşım yok, telefon rehberim bomboş, kızlarla hiç diyaloğum olmadı bugüne kadar.
Geleceğimden şüpheleniyorum, böyle giderse sokaklarda yaşamaya başlayacağım gibi duruyor. Bilgisayar programcılığı ve yönetim bilişim sistemleri bölümlerinden mezunum ama hiçbir işe yaramıyor. Yazılım bilgim yeterli olsun veya olmasın sırf bu psikolojik problemler yüzünden beni kim ister? Yazılımcıların büyük bir çoğunluğu kendini beğenmiş, her ortama girebilen, konuşkan, girişken, sosyal olan kişiler.
Sen de başka iş yap derseniz, fiziksel problemler de devreye giriyor, ağır işleri yapabilecek durumda değilim. Fazla ayak durmamam gerekiyor, ağır kaldırmamam gerekiyor. Bu kadar kısıtlamalar ile ben nasıl yaşamaya devam edeyim? İş yok, güç yok. Gerisi nasıl gelecek? Evlenme yaşı da geçiyor, iş bulmak için de geç kaldım.
Madem deliysem versinler raporu, rahat edeyim. Doktorlardan da bıktım, psikologlardan da. Doktor ve psikolog bile bana inanmıyor ve alay ediyor. Tedavi için gittiğim kişiler böyle yapacaksa başka kim yardım edecek bana?
