Hocam, yok diyorlar. Ben de ne yapacağımı bilmiyorum.
Hayatın gerçeği bu, sistem bu şekilde işliyor. Ne diyebiliriz ki?
Artık torpille işe girenlere de bir şey demiyorum. Evet hakları değil de yani yarın bir gün bu ülke de kalsam torpilim olsa bende girmeye çalışırım ne yalan söyleyim vasıfsız bir eleman olmam orası ayrı da bu ülke düzelmediği taktirde herkes kendini kurtarmaya bakacak.
Hayatta kalmak önemli. Nasıl işe girersen gir farketmiyor benim için. Sonuçta adam doğal yoldan deniyor baktı olmuyor mecbur bu yola el atıyor. Bizi bu yola mecbur bırakanlar utansın, bizler değil.
Kesinlikle. Biz gençlerde insanız ve hayallerimiz var. Olabilecek en iyi fırsatı değerlendirmeliyiz. Sonra elimizde patlıyor vicdanlı olursak. Gerçi bazılarına cebinde ki telefonda batıyorda neyse. Utanması gereken onlar.
