Kusursuz bir canli olamaz.
Cunku kosullar surekli degisir. Hayatta kalma sansi en yuksek olan canli, en kusursuz olan degil, en iyi uyum saglayandir.
Insan yaptigi alet ve urettigi teknoloji olmadan besin piramidinde domuza cok yakin bir yerde duruyor. Fiziksel olarak gucsuzuz, hizli kosamiyoruz, geceleri iyi goremiyoruz, kulaklarimiz hassas degil, iyi tirmanamiyoruz, hizli yuzemiyoruz. Ancak biz de zekamizi ve becerikli ellerimizi kullanarak adaptasyon saglamisiz. Fakat zeki olmak her zaman hayatta kalma garantisi saglamaz, cogu canli taksonomisi dikkate alindiginda en az nesli tukenme tehlikesi gecirenler her zaman en zeki olanlar degil. Ornegin yunus baliklari ya da orkalar, kopek baligina gore cok daha zeki canlilar ancak nesilleri tukenme tehlikesinde. Zeka her zaman dogal seleksyon tarafindan odullendirilmez.
Ek olarak gozlerimizin bozulmasi, 20 yas disinin olmasi ( antik caglarda antibiyotik yokken kac insan 20 yas disi iltihabi yuzunden olmus ya da yaralanmistir sizce? ) apandisit vs gibi kronik problemlerimiz de var. Diyabet, kalitimsal bozukluklar gibi dogustan gelen defektlere ek olarak bagisiklik sistemimizin zaafiyeti, bazi vitaminleri depolayamiyor olusumuz ( ornegin kedigiller C vitaminini depolayabilirken bizim her gun disaridan almamiz gerekiyor ) hep problem. Aşı olmamış, duzenli olarak vitamin almayan bir insanin omru 20 seneyi gecmez.
Son olarak, felsefi acidan "kusursuzluk" terimi bence yanlis. Bizler kusurlu canlilar olarak neyin kusurlu neyin kusursuz olabilecegi hakkinda ne kadar dogru saptama yapabiliriz? Aptal bir insan, zeki bir insanin ne kadar zeki oldugunu olcebilir mi?
