17 yaşımdayım aşırı gelecek kaygım var

DARKPRIME

Hectopat
Katılım
20 Ekim 2020
Mesajlar
11
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Öncelikle merhabalar Technopat forumda daha yeniyim. Genelde forumlarda sadece okuyan bir tipimdir ama artık derdimi dökecek, anlatabilecek birisi bulamadığımdan buraya biraz dert dökmek istiyorum müsadenizle. 18 yaşımdayım aşırı stres ve tedirginlik var üstümde hem sınav kaygısı ve tabii buna bağlı olarak da gelecek kaygısı taşıyorum. Tabi benim yaş grubum için böyle şeyler normal görülmeli fakat ben o sınırın çok ötesine geçtim. Aslında bu ülkenin gidişatına bakılarak bu yaşadığım kaygı da normal görülmeli fakat artık kafam çok yoruluyor ne neşem kaldı ne huzurum. Saçma sapan bir çıkmazın içerisindeymişim gibi hissediyorum. Ergenliğin de getirmiş olduğu şeylerle abartıyor olabilirim belki ama gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Bomboş yaşıyorum son zamanlarda intihar mektupları okumaya sardım kendimi. İşin ilginç tarafı yazılanların hepsi o kadar mantıklı geliyor ve o kadar hayatımdaki parçalarla eşleşiyor ki hayret ediyorum cidden. Yanlış anlamayın. Günümüz ergenleri gibi en küçük olayda intihar edeceğim artistliklerinde değilim ama bu bulunduğum boşlukta en azından bir çıkış yolu olarak bunu gözetiyorum. Düşüncelerinizi gerçekten merak ediyorum. Çevremde saçma sapan geçiştirmek için teselli verenlere anlatmak yerine forumda anlatmak daha samimi geliyor bana açıkçası. İyi akşamlar.
 
Merhaba dostum, ben de 18 yaşındayım ve 6 aya 19 olacağım. Yani adaşın olarak tavsiyeler vereceğim.

Mutlu olmaya çalış, sürekli geleceği düşünürsen anın tadını çıkaramazsın. 1 yıl önce bende senin gibiydim. ''Acaba gelecekte iyi bir yerde çalışabilir miyim?'' gibi soruları sorar dururdum, sonrasında sosyalleşmeye başladım yavaş yavaş düzene girdim. Uluslararası bir şirkete girdim ve yarın 7'de gideceğim, sen düşün. Hedeflerime ulaşmam için öncelikle çizelge belirledim, sana da tavsiye ederim.

Sınavları da kafaya takma bence, ne yani geçemedin diye dünyanın sonu mu oluyor? Ben 7. sınıftan beri açıkta okuyorum ve en rahatı bu oldu benim için. En azından strese vs. girmedim ve mantıklı düşündüm istediğim bilgiyi edindim ve bunları yaparken sınırlama gibi bir şey olmadı. Yani eğer geçemezsen dert etme, güzel bir şirkete gir ve orada küçük yaşta çalışmaya başla bu sayede yer edinirsin ve genç olduğun için yetkin yükselir. Her şey okumak değildir, zaten bilgi senin içinde olan bir şey. (Mesela hiçbir bölüme sahip olmamama karşın uluslararası bir şirkete direkt girmem buna örnek olabilir)

Ülkenin gidişatı seni etkilememeli, evet alım gücü oldukça düşük ama elindekiyle yetinip hayallerini buna göre planlamalısın. Mesela refah seviyesi iyi olan bir ülkeye gitmek ve orada yeni bir yaşam kurmak gibi. Bu tarz hayaller hiç uzak değil emin olabilirsin. (Mesela benim şu anda girdiğim şirketin en mantıklı yeri Güney Kore'de ve orayı düşünüyorum, zaten Korece öğrenmek benim için hiç zor olmayacak ve Asya ülkelerine daha yakın birisiyim)

Boş zamanlarını da değerlendir, mesela yazılım öğrenmek veya grafik tasarım vs. bu konuda hiçbir sınırlama ve kural yok :)
 
Bugünlerini bu yaşını çok ararsın. Stres, tedirginlik, kaygı bunlar karakteristlik özelliklerin. Bir çıkmazın içine girmiş olduğunu düşünmende negatif düşünce yapısına sahipsin. Olumsuz düşünüyorsun fazla da mutlu değilsin açıkçası. Hayatı bomboş yaşıyom demişsin. Bizde güle oynaya yaşamıyoruz. İşiydi gücüydü parasıydı hayat böyle devam ediyor. Bir iki ilaç söylerdim askerde revirciydimde. Yaşın genç. Mutlu olmaya çalış. Kabul ediyorum korona başta ben ve benim gibi relaxçılara :) ağır bir özgürlük darbesi indirdi zor bir dönemden geçiyoruz.
Ülke ekonomisi, iş, güç bunları düşünme. Herkesin yaşıycağı gün nasıl kaderse rızkıda kaderdir. Kendini fazla yormuşsunbe güzel kardeşim. Hayatı akışına bırak hayatla kavga etme. Kurallara göre yaşa. Okuman gerektiği an oku. İş hayatı zamanı geldiği zamanda çalış para kazan. Mutlu olmaya çalış daima.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Her genç az çok bu sorunu yaşıyor. Bu sorunun en temeli maalesef eğitim sistemi ve nüfüs. Maalesef Türkiye'nin bu kadar gence iş sağlayacak bir ekonomisi yok. Sen elinden geleni her anlamda yap. Baktın çalışıp çabalamana rağmen olmuyorsa yapılacak pek bir şey kalmıyor. Sen hayatını yaşamaya bak arkanda pişmanlık bırakmazsın. Her daim mutlu kal 😀.
 
Merhaba dostum, ben de 18 yaşındayım ve 6 aya 19 olacağım. Yani adaşın olarak tavsiyeler vereceğim.

Mutlu olmaya çalış, sürekli geleceği düşünürsen anın tadını çıkaramazsın. 1 yıl önce bende senin gibiydim. "Acaba gelecekte iyi bir yerde çalışabilir miyim?" Gibi soruları sorar dururdum, sonrasında sosyalleşmeye başladım yavaş yavaş düzene girdim. Uluslararası bir şirkete girdim ve yarın 7'de gideceğim, sen düşün. Hedeflerime ulaşmam için öncelikle çizelge belirledim, sana da tavsiye ederim.

Sınavları da kafaya takma bence, ne yani geçemedin diye dünyanın sonu mu oluyor? Ben 7. sınıftan beri açıkta okuyorum ve en rahatı bu oldu benim için. En azından strese vs. girmedim ve mantıklı düşündüm istediğim bilgiyi edindim ve bunları yaparken sınırlama gibi bir şey olmadı. Yani eğer geçemezsen dert etme, güzel bir şirkete gir ve orada küçük yaşta çalışmaya başla bu sayede yer edinirsin ve genç olduğun için yetkin yükselir. Her şey okumak değildir, zaten bilgi senin içinde olan bir şey. (Mesela hiçbir bölüme sahip olmamama karşın uluslararası bir şirkete direkt girmem buna örnek olabilir)

Ülkenin gidişatı seni etkilememeli, evet alım gücü oldukça düşük ama elindekiyle yetinip hayallerini buna göre planlamalısın. Mesela refah seviyesi iyi olan bir ülkeye gitmek ve orada yeni bir yaşam kurmak gibi. Bu tarz hayaller hiç uzak değil emin olabilirsin. (Mesela benim şu anda girdiğim şirketin en mantıklı yeri Güney Kore'de ve orayı düşünüyorum, zaten korece öğrenmek benim için hiç zor olmayacak ve Asya ülkelerine daha yakın birisiyim)

Boş zamanlarını da değerlendir, mesela yazılım öğrenmek veya grafik tasarım vs. bu konuda hiçbir sınırlama ve kural yok :)

Hangi şirket hocam?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bomboş yaşamak yerine bir şeyler yapmak için adım atarsan su akar yolunu bulur. Babadan kalan milyar dolarların yoksa dünyanın hangi ülkesinde olduğun fark etmez, ne konuda ne kadar çabaladıysan o kadar kazanırsın.
 
Bende senin yaşlarındayken o ruh hali içerisindeydim ve halende öyleyim. Bunun ülke ile ilgisinin olduğunu düşünmüyorum. Çünkü en gelişmiş ülkelere bakarsak ruhsal problemler yaşayan insanları da görürüz. Sorunun temeli ne dersen bende bilmiyorum. Kelin ilacı olsa ilk kendi başına sürerdi ve unutma ki hayat hiç ummadığın kadar hızlı geçiyor.
 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Technopat Haberler

Geri
Yukarı