Hayatta dair ümidim kalmadı

Yunusemreabk1 · 18 Şubat 2021

Hocam kendinize nitelik kazandırın illaki iş bulursunuz.

353380 · 18 Şubat 2021

Mizantrop86 dedi:
Artık ne insanlara bağım ve güvenim kaldı ne ülkeye. Ne paraya güvenim kaldı ne eğitime. 10 senedir okuyorum ama ileride iş bulamayıp alternatif yollar arayacağım gerçeği yüzüme vuruyor. İnsanlarla konuşmaya çalıştığımda karamsar ilan ediliyorum. Kendilerine fikir danıştığımda ise benim buna kafa yormamın hiçbir yararı olmayacağını söyleyip duruyorlar. Öğrenci olarak okuyorum ama mühendis olmak isterken fizik üzerine araştırma yapacağıma nazım biçimlerini öğreniyorum. Eğitim desen öğreneceğim çoğu şeyin hiç kullanmadığımdan seneye unutup sanki hafıza kaybı yaşamış gibi bir daha dinleyeceğimi de biliyorum. Hiçbir şeyin iyiye gideceği yok. Yurtdışına gitme konusunda da kendimi bildiğimden gidemeyeceğimi de biliyorum. Bu ülkede de iyiye gidecek bir şey yok.

Aç bile kalsam Allaha sığınıp elimden geleninin en iyisini yapacağımı söyleyip bu şeytanın düşüncelerinden kendimi korurum sizede öneririm vesvese diyebiliriz bu düşüncelere daha çok depresif yapar intihara sürükler.

Hoaxer · 18 Şubat 2021

@Amazing Jaagub o öyle olmuyor pek.

246941 · 18 Şubat 2021

278101 dedi:
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Çok üzücü bir şey.

Jüriler bilmiyor ki bu tür şeyleri. İki tane televizyondaki oyuncuyu almışlar.

Bunun için kim niye üzülsün anlamadım. Çocukların yeteneği var madem TeknoFest'e, TÜBİTAK'a katılsınlar. Bu tür saçma sapan televizyon programlarında beyinlerini çürütmesinler.

278101 · 18 Şubat 2021

246941 dedi:
Jüriler bilmiyor ki bu tür şeyleri. İki tane televizyondaki oyuncuyu almışlar. bunun için kim niye üzülsün anlamadım. Çocukların yeteneği var madem Teknofest'e, TÜBİTAK'a katılsınlar. Bu tür saçma sapan televizyon programlarında beyinlerini çürütmesinler.

Yaptığınız ürünü TÜBİTAK yetkililerine götürün beğenmezlerse güzel demektir.

Schizophren · 18 Şubat 2021

278101 dedi:
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Çok üzücü bir şey.

Hoşafın kazanmış olmasını sadece jürilerin değil ekran başındaki herkesin kan şekerinin düşmesine ve canlarının tatlı gıda çekmesine veriyorum. En iyimser bu şekil düşünülür herhalde.

278101 · 18 Şubat 2021

Schizophren dedi:
Hoşafın kazanmış olmasını sadece jürilerin değil ekran başındaki herkesin kan şekerinin düşmesine ve canlarının tatlı gıda çekmesine veriyorum. En iyimser bu şekil düşünülür herhalde.

Hocam sakat kaldıklarında hoşaf içerler.

JohnConstantine · 18 Şubat 2021

Mizantrop86 dedi:
Artık ne insanlara bağım ve güvenim kaldı ne ülkeye. Ne paraya güvenim kaldı ne eğitime. 10 senedir okuyorum ama ileride iş bulamayıp alternatif yollar arayacağım gerçeği yüzüme vuruyor. İnsanlarla konuşmaya çalıştığımda karamsar ilan ediliyorum. Kendilerine fikir danıştığımda ise benim buna kafa yormamın hiçbir yararı olmayacağını söyleyip duruyorlar. Öğrenci olarak okuyorum ama mühendis olmak isterken fizik üzerine araştırma yapacağıma nazım biçimlerini öğreniyorum. Eğitim desen öğreneceğim çoğu şeyin hiç kullanmadığımdan seneye unutup sanki hafıza kaybı yaşamış gibi bir daha dinleyeceğimi de biliyorum. Hiçbir şeyin iyiye gideceği yok. Yurtdışına gitme konusunda da kendimi bildiğimden gidemeyeceğimi de biliyorum. Bu ülkede de iyiye gidecek bir şey yok.

Kendim adıma konuşacağım: İnsanlara bağ ve güven açısından şunu Türk ve Asya toplumunda bulunan insanlar olarak değiştirelim. Gerçekten Türk ve Asya kökenli toplumda güvenilecek insan kalmadı. Düşünce ve insana saygı yok, gelişmek adına çaba yok. Üniversiteyi geçen yıl bitirdim ama bu güne kadar öğretilenlerin %95'i hayatımda hiç bir işime yaramadı, hepsi boş zaman kaybı ve ülkede bunları yapamayınca istediğiniz hedefe ulaşmanız da imkansız kalıyor. Ben lisede bilişim/web tasarım mezunu, üniversitede grafik tasarım mezunu oldum fakat gel gör ki bir kere bile kimya, fizik, sosyal bilgiler, fen bilimleri işime yaramadı. Ve bunları sınavda yapamadım diye daha iyi bir üniversitede okuma fırsatını kaçırdım, yine de mezun olduğum alanda bir işe sahibim çünkü öncesinde çalıştığım yerlere sağladığım güven ve becerim sayesinde bu da. Yoksa bu işe bile başvururken sormadılar "Hangi alandan mezunsun? Sadece daha önce şu tanıdığımız firmada çalışmışsın, önerdiler seni." Dediler bana. Ama bu alanda bile artık gına geldi çünkü severek yaptığım işimi kıt beyinli müşteri toplumuna bir şeyler pazarlamaya çalışırken hayatım çürüyor. Başka bir alanda okuyup o alana yöneleyim desem bile şu an için yine 2-3 sene sınava çalış, sınav ücretleri vs. derken ömrümün 25 senesini çürüteceğim. Kaldı ki 25 yaşımda farklı bir alana yöneldiğimde Türkiye'de kaldığım sürece o alanda iş sahibi olacak olsam 1 sene sonrası bile muamma. Yurtdışına gitme fırsatım var benim ama yurtdışına bile gitsem 21 yılımı heba ettiğim bu ülkedeki birikimimle yurtdışında kaç tane firma beni yetiştirmek üzere veya kendilerine bir şey katmam için işe alır o bile kafamı kurcalıyor.
Şu an ki ekonomik ve çevre sıkıntılarına her akşam işten çıktıktan sonra video oyunları oynayıp 6-7 saatlik uyku sürecinde bir nebze görmezden gelebilsem de her sabah uyandığımda aynı senaryo yine. Yaşadığım bu hayattan memnun muyum, 24 saatin 10 saati memnunum sadece. Keşke daha iyi bir ülke ve hayat şartlarında yetişmiş olsaydık fakat ben bu hayalimi geçen aylarda tanıştığım ve uzun süre sohbet etme şansı bulduğum Fas'lı bir arkadaşımın hayat hikayesini dinledikten sonra bir kenara attım ve gerçekten bir şeyler başarmak istiyorsam kimseden yardım beklememem gerektiğini, olacağı varsa da olsun diyerekten istediğim her şeyi yapmam gerektiğini düşünüyorum artık.
Şu an ki ekonomik sıkıntılar ve Türk Lirasının değersizliğinden ötürü yurtdışına çıkma şansım çok düşük ama bir kaç sene daha birikim yapıp kesin olarak yaşanılması en iyi Avrupa ülkelerinden birine gitme hedefim var.

Kısacı · 18 Şubat 2021

Mizantrop86 dedi:
Artık ne insanlara bağım ve güvenim kaldı ne ülkeye. Ne paraya güvenim kaldı ne eğitime. 10 senedir okuyorum ama ileride iş bulamayıp alternatif yollar arayacağım gerçeği yüzüme vuruyor. İnsanlarla konuşmaya çalıştığımda karamsar ilan ediliyorum. Kendilerine fikir danıştığımda ise benim buna kafa yormamın hiçbir yararı olmayacağını söyleyip duruyorlar. Öğrenci olarak okuyorum ama mühendis olmak isterken fizik üzerine araştırma yapacağıma nazım biçimlerini öğreniyorum. Eğitim desen öğreneceğim çoğu şeyin hiç kullanmadığımdan seneye unutup sanki hafıza kaybı yaşamış gibi bir daha dinleyeceğimi de biliyorum. Hiçbir şeyin iyiye gideceği yok. Yurtdışına gitme konusunda da kendimi bildiğimden gidemeyeceğimi de biliyorum. Bu ülkede de iyiye gidecek bir şey yok.

Biraz klişe olacak ama kuralları kafanda büyütmeyi bırak. Hayatta kalanlardan ziyade hayatı yaşayanların geçmişte piskolojik veya maddi kuralları aşarak büyüdüğü bir gerçektir. Her zaman olmasa da bazen mazeret aramamak gerek.

Schizophren · 18 Şubat 2021

Başkalarını bilemem fakat şahsım adıma konuşursam beni veya tanıdığım benim gibi diğer insanları bu kadar vasat bir ortamda ayakta daha doğrusu hayatta tutan tek bir şey olucaksa o İnanç'tır benim için.

Hayatta dair ümidim kalmadı

Ayrıntılı düzenleme

Yunusemreabk1

Hectopat

353380

Kilopat

Hoaxer

Kilopat

246941

Petapat

278101

Hectopat

Schizophren

Hectopat

278101

Hectopat

JohnConstantine

Kilopat

Kısacı

Kilopat

Schizophren

Hectopat

Benzer konular

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Gizliliğinize önem veriyoruz