6 Şubat depreminin birinci yıl dönümü

Öyle demezeniz iyi olur, Onlarda'da bir can var.

Şu anda bile çadırda kalanlar var.

Hocam onlar bende can bırakmadı. Okul çıkışı 3 kişi bana daldılar. Soluğu karakolda aldım ve darp raporu ile uzaklaştırma yediler. Ama neyse ki ilelebet uzaklaştılar benden.
Hani derler ya Allah'a yakın bana uzak ol. İşte aynı hesap.
 
Deprem sonrası psikiyatriden kendime randevu aldım. Yıprandım gerçekten. Özellikle arkadaşıma ulaşamadığım ilk 120 saat beni bitirdi. Sonrasında arkadaşımın Suriye sınırını geçtiğini öğrenmem ayrı bi' trajikomiklikti.
Bu arada şunu belirteyim; bahsettiğim arkadaşım benim çocukluk arkadaşım, sırdaşım, takım arkadaşım, kaptanım ve en büyük mentorum. Şaka yapmıyorum hastanede 3 kere epilepsi geçirdim.

Mesela benim bu sene sınav senem, geçen seneye kadar giden muazzam bir düzenim vardı. Deprem sonrası kendime ait her şeyi kaybettim. Psikolojim hala dip.
Kütüphanede ne'parsınız? Sohbet edersiniz ders çalışırsınız sosyal olursunuz değil mi?
Ben de öyleydim...
Deprem sonrası soyutladım kendimi. Yavaş yavaş toparlıyorum mesela halen.
Mentalim gerçekten yok.
 
Deprem sonrası psikiyatriden kendime randevu aldım. Yıprandım gerçekten. Özellikle arkadaşıma ulaşamadığım ilk 120 saat beni bitirdi. Sonrasında arkadaşımın Suriye sınırını geçtiğini öğrenmem ayrı bi' trajikomiklikti.
Bu arada şunu belirteyim; bahsettiğim arkadaşım benim çocukluk arkadaşım, sırdaşım, takım arkadaşım, kaptanım ve en büyük mentorum. Şaka yapmıyorum hastanede 3 kere epilepsi geçirdim.

Benim de psikolojim bozuldu bu olaydan sonra, özellikle merkezde önüme yıkılan binalar, içinden gelen insan çığlıkları, çok kötüydü.
 
Bu konunun açılmasından ve buraya gelen mesajlardan alakasız diğer platformlara karşı genel bir yorumum var.
Unutmadık, unutmadık evet. Ama bunu istediğimiz için değil, sürekli sallanıp çevremizden ölüm ve acı hikayeler duyduğumuz için unutamadık. Bilmiyorum ben mi çok anormalim, depremden sonra yaza kadar (hatta sonbahara kadar) sallandığımız için ne anmak istiyorum ne de hatırlamak. Reklamlarda ve haberlerde habire önümüze çıkartılıyor yıldönümü diye. Psikoloji kalmadı, uykusuz geçirdiğimiz bir sene ardından bırakın da hayatımıza dönelim. Depremi yaşamayan çok duyarlı şirket ve türlü vatandaşların prim ve vicdan kasmak için yaptığı da aşikar. Yanında oturan kişinin koltuğu istemsiz sallayınca deprem oldu sanıp saniyeliğine irkilen anlar ne demek istediğimi.

Ölenlere rahmet diliyorum, bizim gibi o depremden sağ kalanlara da bir süre internet ve televizyondan uzak durmalarını tavsiye ediyorum. Instagram şimdi yıkık ev videolarıyla doludur. Paylaşıp duranlara umarım yaşamazsınız da bu psikolojiyi bilmezsiniz diyorum, iyi geceler.
 
Bunu söyleyecek ne yaşatmış olabilirler merak ettim.

Kanka bunlar Kürt. Bende okuldayken bunların kız kuzenine bakmışım güya, okul çıkışı bu üçlü gruptan biri bana vurdu sokak ortasında (sol gözüme) annemde oradaki esnaftan kamera kaydını istedi. Polisi arayıp devlet hastanesinden darp raporu aldım.
 

Geri
Yukarı