Ya çıldıracağım artık. Ben yapacağım dedikçe yine hevesimi kırıyor, hakaretlere boğuyor, ceza veriyor. Nefret ediyorum bu derslerden, bu MEB'den, babamın baskılarından, hakaretlerinden. Günde 8 saat aralıksız ders çalışmamı istiyor. Geçen gün bir sınava girmiştim, matematikte bildiğiniz manyak sorular vardı. Uzaktan eğitimdeyiz, hoşunuza mı gidiyor anlamıyorum ki öğrencilerin içinden geçmek. Canım babam gördüğü her sınava kayıt ettiriyor, sınavı hazırlayan muhteşem insanlar da zevkle deyip ucuk sorular soruyor. Her sene dereceye giren ben, 50 sorudan 34 net yapabildim anca. Genel katılımda 1441 kişi girmiş, 360. olmuşum. Şimdi yorum yapmak istemiyorum kimine göre iyidir kimine göre çöptür, fakat 1 hafta boyunca hakaret yemeyi mi hak ettim ben bu dereceden? Her gün bağırıyor, sürekli derste miyim diye beni teyit ediyor, oyun oynamama bile izin vermiyor. Şimdi de ikinci sınavlar isteğe bağlı diye, beni ikinci sınava da sokacakmış. Çıldıracağım, uzaktan eğitimde bir zıkkım anlaşılmıyor işte anla artık. Neden mükemmel ve hatasız olmak zorundayım ben? Neden her hatamda küfürlere, hakaretlere, cezalara mahkum ediliyorum? Her seferinde aynı şey oluyor, bıktım artık. Eskiden dersleri çok severdim, hiç kaçırmazdım, şimdi nefret ediyorum derslerden. Ödev görünce çıldıracak gibi oluyorum. Ama biliyor musun, beni sen nefret ettirdin derslerden. 100 puanlı sisteme geçtikten beri, 4. sınıftan beri nefret ediyorum derslerden. Öğretmenleri dinlemek bile istemiyorum. Her an yalan söylüyorum ve bununla gurur da duyuyorum. Çünkü ben her gün 8 saat isteksizce çalışsam, senin gibi bir ruh hastasından farkım kalmaz. Ben de bir pislik gibi yaşamayı, yalancı olmayı seçiyorum. Çünkü birilerine kızmak, onları üzmeyi sevmiyorum. Belki cehenneme gidecek olsam bile, ben çocuğumu nefret ettirmeyeceğim hayattan. Eğer beni rahat bıraksaydın, belki şu an her sınavdan birinci olacaktım. O bırakamadığım bilgisayarı, telefonu, tableti, sen zorlayarak aldırdın. Çünkü ben biliyorum, bırakamayacağım eğer alırsam bunu. 3 yıl boyunca telefonu da reddettim, al işte, aldım da ne oldu, bana bir katkısı mı oldu? Bu evden ayrılana kadar da yalan söylemeye, ders çalışmamaya devam edeceğim. Asosyalin teki olacağım. Evet, hedefim bu. Akrabalarım da bu kadar ders çalıştırılmaz, çok boğuyorsun onları dedikçe, onlara da küfür etme noktasına geliyor. Neyse, biraz içimi dökeyim dedim. Ha burada çocuğu olan varsa da lütfen diğer eleştirilere açık olsun. Bir de şu videoyu bırakayım, belki işinize yarar.
