Aile sorunum

@Firehorse MK II

Aslında senin onlarla konuşman pek uygun değil. En çok kimi seviyorsun gibi bir klişe soru sormaktansa sana verebileceğim en iyi tavsiye ilk olarak psikoloğa gitmen, daha sonrasında ise en yakın hissettiğin kişi ile yalnızken bu konuyu tartışmandır. Ruh hallerini takip et.
 
@NopeRate 2. gün hiçbir şey olmamış gibi devam edebiliyorlar.
Hiç akraban falan da mı yok?
Kızgın olmadıkları zamanlarda, herkesin annesi babası gibi, evet. Benim onlarla sorunum yok. Sorun, onların birbirleriyle sorun yaşamaları.
En rahatı maddi durumun düzelince gitmek.
Maddi durumdan bol ne var? :) Ama bir türlü anlaşamıyorlar. Genel olarak iyiyiz ama, sorulara ve eleştrilere karşı ofansifler. Biz aramızda kardeşlerimle küçük kavgalar etsek, "eleştrileriniz yıkıcı değil, yapıcı olsun" ya da "eleştrilmeye alışın" derler, kendi sözlerine uymuyorlar!
 
Mantık dışı, sadece sorulmak için sorulan sorular beni de çocukluğumdan beri kızdırır, geldin mi gibi. Bu çoğu zaman elde olan bir şey olmasa, kişiliğin bir parçası da olsa babanı karşına alıp yeterince büyük olduğunu ve bu tarz şeylerden rahatsızlık hissettiğini, buna birlikte bir çözüm bulabileceğinizi söyleyin. Aksi durumda kendisi de dahil evde ki herkesin mutsuz ve huzursuz olduğundan bahsedin, hem kendine hem bize zarar veriyorsun gibi cümlelerle adım atmasını sağlamaya çalışın. Tabi bunları karşınızdaki kişinin diyaloğu nereye götüreceğine bağlı olarak, arayI duruma uygun esprilerle yumuşatarak yapmak gerekebilir,
Aynı şekilde annenize de yangına körükle gitmemesi, aciliyetle sorulması gerekmeyen bir soruysa sormamasını tembihleyebilirsiniz. Sonuç olarak bu insanlar uzun yılardır birlikteler ve anneniz babanızı herkesten iyi tanıyor neye sinirleneceğini neye kızacağını neyin onu rahatsız edeceğini biliyor, muhtemeldir ki babanızda zaten bu yüzden daha da çok öfkeleniyor.
 
@Zgrrs bir olayı anlatayım, bir gün babam -cenazeydi galiba- bir yere gitti. 2-3 gün gelmedi. Akşam babamı aradık, merak ediyoruz çünkü. İşte gidiyoruz falan dedi, cenazeyi bir ilden başka bir ile mi ne götüreceklermiş, gelemiyorum bugün dedi. Yarın geliyorum dedi, akşam aradık açmıyor. Saat gece 12. Uyuyamadık. Çünkü yolda olduğunu biliyoruz. Telefonunu yanından ayırmaz, şarjı bitmez biliyoruz. O gün geçti, 3. gün. Babam sabah saat 7-8 gibi oradayım dedi, dün ile ilgili bir şey söylemedi. Sonra 3. günün sabahıda ortalıkta yok. Harbiden korkmaya başladık. 3. günün akşamı annemin dediğine göre, sesi kısık ve kötü geliyormuş. Babam da annemi kestirip atmış. 4. gün geldi, babam sabah 6.30 gibi gelmiş, 4 gündür kardeşlerimle annemin yanında uyuyoruz korkmasın diye. Ben uyuyorum, dışarıdan bağırış, çağırış. "Lan herhalde kargalar ötüyor" daha önce olmuştu çünkü. Çıkıp bir baktım yine bağırışıyorlar. Annem ağlıyor, babam bağırıyor. Küfür desen hak getirir, ikisi birden küfürleşiyor. Sonra annem içeri girdi, babam bağırmaya devam ediyor, aynı şekilde annem de. Sonra kapıyı kapadım daha fazla uzamasın diye, annem kapıyı zorluyor. Bıraksam kesecekler yani birbirlerini o derece.

1 saat sonra falan kahvaltı yaptık, yine konuşmaya başladılar. Ama sakince. Babam yine yükseldi, kalkıp gidecek, annem zor tuttu. Önce babama, "merak ettik ondan aradık" falan dedik, babamın söylediği şey aynen şu oldu, "beni merak etmemişsinizdir, neyi merak ettiğinizi biliyorum ben" dedi. O zaman ben koptum gerçekten çok sinirlendim, "lan neyi merak edebiliriz başka" diye başladım içimden. Gerçekten, başka neyi merak edebilirdik?
 
@Zgrrs bir olayı anlatayım, bir gün babam -cenazeydi galiba- bir yere gitti. 2-3 gün gelmedi. Akşam babamı aradık, merak ediyoruz çünkü. İşte gidiyoruz falan dedi, cenazeyi bir ilden başka bir ile mi ne götüreceklermiş, gelemiyorum bugün dedi. Yarın geliyorum dedi, akşam aradık açmıyor. Saat gece 12. Uyuyamadık. Çünkü yolda olduğunu biliyoruz. Telefonunu yanından ayırmaz, şarjı bitmez biliyoruz. O gün geçti, 3. gün. Babam sabah saat 7-8 gibi oradayım dedi, dün ile ilgili bir şey söylemedi. Sonra 3. günün sabahıda ortalıkta yok. Harbiden korkmaya başladık. 3. günün akşamı annemin dediğine göre, sesi kısık ve kötü geliyormuş. Babamda annemi kestirip atmış. 4. gün geldi, babam sabah 6.30 gibi gelmiş, 4 gündür kardeşlerimle annemin yanında uyuyoruz korkmasın diye. Ben uyuyorum, dışarıdan bağırış, çağırış. "Lan herhalde kargalar ötüyor" daha önce olmuştu çünkü. Çıkıp bir baktım yine bağırışıyorlar. Annem ağlıyor, babam bağırıyor. Küfür desen hak getirir, ikisi birden küfürleşiyor. Sonra annem içeri girdi, babam bağırmaya devam ediyor, aynı şekilde annem de. Sonra kapıyı kapadım daha fazla uzamasın diye, annem kapıyı zorluyor. Bıraksam kesecekler yani birbirlerini o derece.
Kardeşim Allah sabır ve dayanma gücü versin. Biz burada sana ne desek senin yaşadıklarını anlayamayız. Ama uzlaşma yolunu denemeye çalış bence veya önceki dediğim gibi evden biraz uzak dur. En azından eve geç git falan.
 
Yani babanızla oturup erkek erkeğe konuşmak dışında mantıklı bir yol gelmiyor akla fakat babanızda çok geçinilesi biri gibi durmuyor, işin sonunda bir sopa dayak yemek de var. Niye bu kadar sinirlisin, niye hiç bir şeye tahammülün yok, niye bu kadar çok kavga ediyorsunuz gibi sorular sorup içinde bulunduğunuz durumun farkındalığını ve rahatsızlığınızı belli edebilirsiniz ama işin sonu nereye varır belli olmaz.
 
@Zgrrs dayağa karşı tahammülüm yok. Babamla konuşamam çünkü, çok geçmişimiz yok. Eve sadece yemek yemek ve uyumak için geliyor. Bugüne kadar toplasam her birlikte belki 25 saat oturmuşuzdur, belki 70 saat beraber gezmişizdir. Düşünün neredeyse 17 yılda sadece bu kadar.
 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Geri
Yukarı