Ailemden nasıl kurtulurum?

Megaton dedi:

Denizli.

Genişletmek için tıkla...

Oraların iş durumunu bilemem. Eğer istanbulda olsaydın seni babamın şirketine aldırırdım.

Her şeyi kafaya takmamayı öğrenmeni tavsiye ederim. Sen elinden geldiğince çok çalış, iyi bir yerde öğrenimini tamamla, gerekirse az uyuyup yarı zamanlı çalışarak harçlığını çıkar ve ilk fırsatta da huzurlu olmadığın yerden ayrıl.

Huzursuz olduğun yerde yaşamak gece gündüz çalışıp yorularak uykusuz kalmaktan daha kötü.

Yararsız Üye dedi:

Her şeyi kafaya takmamayı öğrenmeni tavsiye ederim. Sen elinden geldiğince çok çalış, iyi bir yerde öğrenimini tamamla, gerekirse az uyuyup yarı zamanlı çalışarak harçlığını çıkar ve ilk fırsatta da huzurlu olmadığın yerden ayrıl.

Huzursuz olduğun yerde yaşamak gece gündüz çalışıp yorularak uykusuz kalmaktan daha kötü.

Genişletmek için tıkla...

Tama abi. Dersine geçsem iyi olacaktır galiba. Tek fikrin sınavdan 80 üstü almak. Normal mi bu?
@Jira

O yaşlarda yaşanan, aslında abartılmaması gereken her tartışma göze büyük gelir. Halbuki ortada çok sıkıntı yoktur. Böyle olup olmadığına emin ol. Aileden ayrılmak basit bir karar değildir. İleride pişman olursun ama bağlar çoktan kopmuş olur.

Maalesef yaşadığımız sistemin kurallarını biz koymuyoruz, kendi ayaklarımızın üzerinde duramadığımız sürece yaşadığımız hayatın kurallarını da biz koyamıyoruz. Kendi kurallarını koyman ve huzurlu olman için sistemin kurallarına göre ne yapman gerekiyorsa onu yap. Notlarının çok çok yüksek olmasına gerek yok, iyi bir yer kazan ve okurken de gelecekte sana faydası olacak kişilerle birlikte kariyer konusunda dirsek temasını koru. Çoğunluğun önüne geçersin bu şekilde, daha kısa sürede kendi hayatını yönlendireceğin adımlar atarsın.

Maalesef babanın evinde olduğun sürece onun altında kalacaksın, yapacak bir şey yok. Evlatlık olduğum için ben de koruyucu olan ailelerimle büyük sorunlar yaşadım, son ailemde 16 yaşında benzer duruma gelip babama meydan okudum yaptığı bir haksızlıktan sonra. Şaka falan değil ciddi bir yumruk yumruğa girme durumu oldu, bunun sonrasında senin kurallarına göre yaşamak istemiyorum dedikten 10 dakika sonra kapı dışına konuldum.

Ne oldu sonrasında? 9 yıl zor geçti, lisenin 1.5 yılı ve üniversite dönemlerinde bir yandan çalışmak zorunda kaldım, yıllarca eve dönmedim, uykusuz gece gündüz her şeyi yetiştirmek için didindim, bir dönem sağlık sorunlarım bile oldu ama en azından huzurluydum. O sayede bir sürü şey yaşadım, yaşayarak öğrendim ve 3-4 saatlik uykularla geçen çok yılın ardından şimdiki durumumu zaten biliyorsun.

Sen benim yaptığım gibi yapma, ailenin desteğini tamamen kaybetme çünkü gelecekte faydaları dokunabilir ama huzurlu olmak istiyorsan başka türlü zorlukları kabul edip bir an önce bağımsızlığını kazanman şart. En azından babandan dolayı değil, kendi hataların yüzünden sorunlar yaşarsın.

Galiba uni de burs alırım. Tek gelirimin Kendim paramı kazandığım aciklasam. Yazdıklarımı baktım biraz tonla yazın hatam var kusura bakmayın.

Hop, ne geleceğim umurumda değil?! Daha MSÜ var, bir hayalin ve bir geleceğin var. Ailen yüzünden bunlardan vaz mı geçeceksin? Biraz daha sabır lütfen...

Yararsız Üye dedi:

Çünkü gelecekte faydaları dokunabilir ama huzurlu olmak istiyorsan başka türlü zorlukları kabul edip bir an önce bağımsızlığını kazanman.

Genişletmek için tıkla...

Benim dedem mesela halamı kovmus evden. Genetik mi bilemiyorum. Hatta annem babam iyi aslında ama babasız büyümüş. Dede hapis yatmış falan. Hatta tonla beni kokumda tutup kapı dışarı atmak istedi. Aslında hayatım çok iyi ama neyse. İstemiyorum ben. Bana tonla imkan sağladığına baksam bile yetti.

Blacksidemre dedi:

Hop, ne geleceğim umurumda değil? Daha MSÜ var, bir hayalin ve bir geleceğin var. Ailen yüzünden bunlardan vaz mı geçeceksin? Biraz daha sabır lütfen...

Genişletmek için tıkla...

Hocam gözü nasıl çizdireceğim ben? Kesin elenirim ben. Mucize olup gözümün anlık düzelmesi gerek.
Asker emeklisi adam biraz değişik falan. Bilen bilir inat oluyor ve sinir bozucu gibi. Ama ben böyle değilim. Tamam adam olamadım ama asi bir ruhim var.

Bir olay yaşandığında olayın sinir düzeyi yükselince çok fazla mantık dışı kararlar vermeye müsaitiz. Oysa sinir anında çözümsüz gibi görünen şeylerin çözümü aslında çoğu zaman çok basit oluyor, karşıdakine karşı açık olamama ve güven vermeyi tercih etmeme yolu basit bir sorunu bile çıkmaza götürüyor.

Kafana takma, sorunlar hep yaşanır. Babana ve kendine birkaç gün sonra bir çay ya da kahve yap, geç karşılıklı olarak "olgun" "yetişkin" olma adayı bir oğul olarak (babanın gözünden) sohbet et. Yaşanılan sorunları konuş, arada bir tansiyon yükselecek gibi olur ama sakın işi kavgaya götürme. Çoğu sorumluluğu sen üstlenecek olsan da en azından ortak bir yol bulmak için yetişkin bir tavır sergilersin, hem babanın çaktırmasa bile hoşuna gider hem belki bundan sonraki iletişim şekliniz değişir.

Ortak yol hiçbir şekilde bulamıyorsan da kavga etmeye, denilen bir şeyi çok fazla şahsi alıp olayı büyütmeye gerek yok. Baktın huzurunu sağlayamıyorsun, yapman gereken şeyleri zaten biliyorsun. Sorunlar karşısında sakin kalmayı başaranlar genellikle en doğru kararları verip duruma göre reaksiyon almayı bilenler oluyor. Maalesef bende bu eksik, eski işimin stresinde bu verdiğim tavsiyeyi kendim başaramadığım için komple kariyer değiştirdim 26 yaşındayken.

Ben en iyisi dersime döneyim ya da yatayım. Tek çarem bir vasif edinmek. Bilmiyorum dediğiniz gibi belk ben abarttım. Neyse çok teşekkürler. Bir de nedense 17 yıldır ben bu adamdan bir kere bile sevgi dair bir şey duymadım. Oda tek başına büyümüş görmemiş. Ondan pek beklemiyorum. Neyse galiba en iyisi sakinkalmak.
Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim. Eksik olmayın.