Ailenin başında baba olmaması

Öbür dünyadaki en iyi hayat kişinin bu dünyada yaşadığı iğrenç hayatı geri getirecek mi?

Siz öbür dünyadaki hayatı ne sanıyorsunuz anlamıyorum. Bizzat kuran-ı Kerim'de Yasin suresinde geçiyor. Aynen şöyle;

-Size orada rahim olan Rab'den selam sözü vardır. ( 58. ayet)
-Onlar için orada her çeşit meyve ve "diledikleri her şey" vardır.

Yani bizim dünyada bile aklımızın alamayacağı şeyleri, diğer dünyada rabbimiz bize vaad ediyor. O verdiği sözleri tutar yazıyor kuran-ı Kerim'de.

Yani buradan çıkarılacak sonuç, bu dünyanın sadece bir sınav olduğu. Diğer dünyayı hak etmiş miyiz etmemiş miyiz onun göstergesi olduğunu gösteriyor. Bu dünyada en kötü hayatı yaşayanlar bile belirli bir zamanda ben eminim ki bir çıkış yolu bulacaklardır. Zaten şuna zenginler, milyarderler en kötü zamanları görmüş, öyle gelmişlerdir konumlarına.

Yapacağımız sadece sabr etmek, sabr etmek kadar önemli bir şey yok bu dünyada, dünya zaten gün geçtikçe kötü bir hal alıyor. Kadın cinayetleri, hayvanlara saldırı, soygunlar, savaşlar. Bunları ben kıyamet alameti olarak görüyorum. Yani az daha dayanalım, ibadet edelim kötü hayatlarımız rabbimizin izni ile bitecek, cennete gireceğiz inşallah. Umarım dediklerimi anlayabilmişsinizdir, anlatabilmişimdir. İyi akşamlar.
 
Allah yardımcın olsun kardeşim.

Benim babam var ve ailemizin başında. Fakat ara sıra -ben ve anneme göre psikolojik sorunlar yaşıyor- tartışma konuları çıktığında, bir tek kendisini haklı zanneden bir mantığa sahip.

Aynı zamanda Elazığ'da yaşıyoruz. Tam olmasa da 'doğu kafası' diye tabir edeceğimiz bir tip.

Bu sebepten ötürü maddi ve manevi desteğini almaya çalışıyorum. Ama babama karşı her zaman mesafeli davranmışımdır. Annem ile olan ilişkime göre her zaman daha uzak.

Baban yoksa bile ileride olacak (olmayadabilir, senin kararın) çocuklarına karşı iyi bir baba ol. Şunu bil ki şu anda çektiğin maddi ve manevi eksiklik bir süre sonra son bulacak. Yeter ki çabala, sağlam temelli, mutlu olabileceğin bir gelecek inşa et.

Annenle birlikte misin bilmiyorum ama birlikteysen kesinlikle ona en iyi şekilde layık olmaya çalışmalısın. Annen yanında değilse dahi senin yanındakilere ve çevrene karşı.

Biraz kendimden örnek verdim, içimi döktüm; biraz da sen güzel kardeşime tavsiyeler verdim. Umarım mutlu olursun. Bugünler de geçici, bir bakmışsın 'baba' olacak yaşa gelmişsin...
 
Babası genç yaşta vefat eden bir kız arkadaşım var. Yanlış hatırlamıyorsam 4 veya 5 kardeşler. Arkadaşım ortanca sayılabilir. O yüzden bahsettiğiniz konuyu çok iyi olmasa da anlayabiliyorum. Dertleşirken sesinin kısılması/titremesi, gözlerini kaçırması gibi daha bir sürü derin üzüntü belirtisini gördüm. Mümkün olduğunca yardım ettim, dik durmasını sağladım. Hayatta övündüğüm bir kaç şeyden biri de budur. Yakınında bu olay yaşanan birisi olarak üç beş cümle bir şey yazabileceğimi düşünüyorum.
Bahsettiğiniz kişi sizi 1 defa bile görmeye gelmeyen birisiymiş. Hocam sizi üzmek istemem fakat. Mesafeler bir hiç. Orada bir sevgi varsa o mesafeler görmezden gelinir, aşılır. Bunu çoğu kişi ilişkilerde yaşar siz babanızda yaşamışsınız. Lütfen, canınızı bu kişi için sıkmayın. Sıkmamaya çalışın. Ağlayın, sinirlenin bir yerleri yumruklayın duygularınızı içinizde tutmayın, kendinizi baskılamayın. Fakat bu üzüntü/sinir sizi etkileyecek seviyede olmasın. Sağlığınız, başarılarınız etkilenmesin. Hayat devam ediyor. Güçlü birisi olacağınıza eminim. Bu mücadeleden ne kadar güçlü çıkarsanız, çocuklarınıza daha da güzel bir baba olacağınıza, çocuklarınızın da babalarının böyle şeyler yaşamasına rağmen bu kadar iyi birisi olmaları durumuna çok sevineceğine ve duygulanacağına eminim. Dik durun, bu zorlukları her anlamda yenmeye çalışın.
 
Ailenin başında baba olmaması kötü bir durum çok üzülüyorum. Bu durumda olanlar var mı? Siz ne gibi zorluklar yaşıyorsunuz?
Yaklaşık 5 yıldır bu durumdayım ilk zamanlarında gerçekten çok kötü olmuştum özellikle geceleri sürekli tetikte bekliyordum (10 yaşımdaydım). Ama insan geçen yıllarla alışıyor illaki. :(
 
İnsan yaşadığı ortama ve koşullara adepte olur. Yakında kendi kabuğunu örersin. Bu kabuğu örmezsen duyguların hep açıkta olur. Ve her an duygusal olursun. Ama bu kabuğu çok sert örersen insanlara yok yere çatar. Kendi yaralarını başkalarına açtığın yaralarla kapatırsın. Bu yüzden bu ikisinin arasında, ne duygularını açığa vuracak ne de insanlara zarar verecek bir kabuk oluştur. Bu yolda yapabilirsen diğer aile üyelerine sıkıca bağlan. Onlarda sana, birbirinizden güç alın. Çünkü anladığım kadarı ile başka sırtınızı yaslayacağınız kendinizden hariç kimse yok. Unutma her şey sonunda yoluna girer, girmemişse daha sona gelmemişsindir.
 

Geri
Yukarı