Üzülüyorum yaşadıklarına, bahsettiğin bazı durumları bende yaşadım. Aile içi eğitimsizlik maalesef böyle bir şey, sınıf içinde örgütlenip diğer insanları dışlama hala çok yaygın.Okulda, sınıfımdaki bütün erkekler tarafından dışlanıyorum. Sürekli "Ahmet git bizi gözetleme." falan diyorlar. Hocam onlarla takılma diyor, arkadaşlarım neden yanımızda dolaşmıyorsun diye üstüme çullanıyorlar. Bıktırdılar. Özel okulda %70 bursla okuyorum. Arkadaşlarım %20 üzerine çıkamıyorlar. Sürekli bana bakıp baş sallıyorlar. Bir kaza çıkmasın diye sürekli susuyorum. 6. sınıftayken o arkadaşlarımdan birisi gelip bana aşırı ağır küfür etmişti. Üstüne atlayıp fena dövmüştüm. 1 ay boyunca yanıma yaklaşamadı. Yalnız hiçbirinde özür dileme utanma falan da yok. Derslerde hocaları çıldırtıyorlar. Bir keresinde Türkçe hocamı ağlatmışlardı.
Bir de sürekli kilomla dalga geçiyorlardı. 76 kilodan 66 kiloya düştüm 2 ayda. Tenefüslerde çık dışarı, lambayı kapat falan diyorlar. Bir de şöyle bir durum var. Bir keresinde derste hocanın bilgisayarı bozulmuştu. Bilgisayarı onarmıştım. Sonra beni kıskanmaya başladılar. Ne yapabilirim? Bıktırdılar.
Zaman ve akıl sağlığı çok önemli, en kısa sürede sınıfını değiştir, sana iyi davranmayan insanlarla aynı ortamda bulunmak zorunda değilsin hele ki onlara karşı bir kötülüğün yokken.
Sınıf değiştirdiğin zaman ise bu olaylar devam ederse, üzülerek söylüyorum ki kimsenin gözünün yaşına bakma. Dayak yiyeceğini bilsen dahi onlara sınırlarının dışına çıktıklarını kendi bildiğin yolla göstermelisin. Eşeğe laf anlatamazsın çünkü.