Babam ile aramdaki ilişki

Merhaba sayın Technopat üyeleri. Konuya başlamadan önce şunu belirtmek istiyorum. Biliyorum, burası bir teknoloji forumu. İnsan her ne kadar istemese de, buradaki büyük ilgi ve üyelerin cana yakınlığı nedeniyle bu foruma teknoloji dışında soru sorası geliyor. Bende o tür sorular soran birisiyim. Umarım forumu bu tür konular açarak rahatsız etmiyorumdur. Bunu şimdiden yazayım.
Konumuza dönersek babam ile aram pek iyi sayılmaz. Size burada babamı şikayet etmiyeceğim, ama gözüme batan bir sürü şey var. Yumurtadan çıkan tavuk kabuğunu beğenmemiş gibi bir olay yok ortada onu söyleyeyim. Ben babamı çok seviyorum, ama sanki o beni sevmiyormuş gibime geliyor. Babamı özetlemek istersem; düşük derecede yobaz, tersi pis, asosyal ve telefonundan film seyretme bağımlısı. Bağımlı derken elinden telefonun düştüğünü pek görmüyorum, o anlamda demek istedim. Bunları desem de neredeyse babama çekmişimdir. Yobazlık ve telefon bağımlılığı hariç. Bende asosyal biriyim, bu yüzden onunla konuşurken zorlanacağımı düşünmezdim. Ama gel gelelim konuşmak istediğimde beni takmıyor bile. Yani yaşım da 17. Yani beni neden kâle almaz ki? Misafirliğe gittiğimizde akrabalarımızla çok güzel konuşur anlaşır, fakat ben onun oğluyum. Peki neden benimle akrabalarımızla konuştuğu gibi konuşmuyor? Kendisine de soruyorum hep. ‘Baba neden beni takmıyorsun’ diye sorduğumda telefona dalmış oluyor ve telefonu kapattığım zaman sinirlenip küfür etme seviyesine geliyor. Yani bende de sıkıntı yok. Ne derse peki derim. Ya da boşluğunu bulduğum zaman bir konu açmak istesem hep ahiret hayatına ya da namaz niyaza bağlıyor. Ama her seferinden din konularına bağlaması da beni bunaltıyor. Günümüz şeylerini konuşunca da ıvır kırım yapıp kâle almayıp telefonuna bakmaya devam ediyor. Arkadaşlar, sizin de fikirlerinizi merak ediyorum. Sizin düşünceleriniz neler? Sorun bende mi? Kabuğumu mu beğenmiyorum? Ya da sıkıntı babamda mı? Lütfen bana gerçekleri söyleyin. Bana gerçekler lazım.

40-50 sene çalıştıktan sonra insan her şeyi unutup hiçbir şey yapmadan yaşamak istiyor. Normal karşılarım.

Şöyleki babanın hatalı olduğu nokta var ama senin hatalı olduğun bir nokta okuduklarımda bulamadım sadece şu olabilir elindeki telefonu kapamtan bir anlık sinir çıkışı olabilir sana bu da tartışmanızada vesile olabilir, baban seni seviyorsur bence hangi baba oğlunu sevmez ki şöyle babalar sevmez benim bir çocuğum yok ki kafasıyla gezenler, baban seni seviyordur ama sevgisini gösteremiyordur belki herkesin sevme şekli farklıdır çünkü sen uyuduğunda senin üstünü örtmeye bile geliyordur belki nereden biliyorsun ki uyuyorsun çünkü bilemezsin belki babanın bu tavırları sevgisini belli etmemesi onunda babasının ona karşı yaptığı tavırlardan olabilir çünkü kişilik zihniyet benlik küçük yaşta olur eğer hatanı fark etmezsen kendini değiştirmezsin çünkü belki babana bu yönünü fark ettirirsem babanla arandaki sorun çözülmüş olur ama asla çıkışma yapma isyan da etme sabırla bekle güzel şeyler olabilir önemli olansakin olmak ve üzme kendini.

Bu durumun tamamen babanla veya seninle ilgili olduğunu düşünmüyorum. Tabi ki anlattığına göre hatanın büyük bir payı babanda fakat belli ki baban belli yaşı almış birisi. Hiç dönüp onun yetiştirilme tarzına göz attın mı? İnsanın doğasında büyüklerinin yaptıklarını yapma, taklit etme durumu vardır, o da gördüğü gibi davranıyor olabilir çünkü dediğine göre sende baban gibi davranıyorsun bazı durumlarda. Bu durumu zamanla ufak tefek sohbetlerle atabilirsin babanın üzerinden diye düşünüyorum. Sevgi konusuna gelirsek kendi gördüğümü söylüyorum, anne ve babamın anneleri babaları zamanında sevgilerini onlara dışarı vurarak gösteremedikleri için kendi annem ve babamda bu konuda çok iyi değiller ama rahat bir kafayla düşünürsen onların seni ne kadar çok sevdiğini görebilirsin her ne kadar sevgilerini dışarıdan gösteremeseler dahi. Umarım durum zamanla düzelir. Tavsiyem ufak tefek sohbetlerle zaman içinde durumu aşmaya çalışman olacaktır, birden babanın elinden telefonu alıp sohbete zorlamaya çalışmanı pek önermem.

Cruslan dedi:

40-50 sene çalıştıktan sonra insan her şeyi unutup hiçbir şey yapmadan yaşamak istiyor. Normal karşılarım.

Genişletmek için tıkla...

Siz de haklısınız şimdi, ama benim 60 yaşında eniştem var. 28 yaşında oğluyla tıpkı arkadaşı gibi sohbet ediyor, maç sohbeti yapıyor, okey oynuyor. Arkadaş gibiler. Benim babam öyle olsun demiyorum, sadece benimle konuşacak başka konular bulsun ve bana da vakit ayırsın istiyorum.

bozwolf16 dedi:

Şöyleki babanın hatalı olduğu nokta var ama senin hatalı olduğun bir nokta okuduklarımda bulamadım sadece şu olabilir elindeki telefonu kapamtan bir anlık sinir çıkışı olabilir sana bu da tartışmanızada vesile olabilir, baban seni seviyorsur bence hangi baba oğlunu sevmez ki şöyle babalar sevmez benim bir çocuğum yok ki kafasıyla gezenler, baban seni seviyordur ama sevgisini gösteremiyordur belki herkesin sevme şekli farklıdır çünkü sen uyuduğunda senin üstünü örtmeye bile geliyordur belki nereden biliyorsun ki uyuyorsun çünkü bilemezsin belki babanın bu tavırları sevgisini belli etmemesi onunda babasının ona karşı yaptığı tavırlardan olabilir çünkü kişilik zihniyet benlik küçük yaşta olur eğer hatanı fark etmezsen kendini değiştirmezsin çünkü belki babana bu yönünü fark ettirirsem babanla arandaki sorun çözülmüş olur ama asla çıkışma yapma isyan da etme sabırla bekle güzel şeyler olabilir önemli olansakin olmak ve üzme kendini.

Genişletmek için tıkla...

Babam beni seviyordur, ama öyle çok sevgi göstermedi bana hiç. Durumdan çok şikayetçi değilim, ama artık neredeyse yetişkin olacağım ve babam beni takmıyor. Bu beni çok üzüyor. Yoksa ben mi iyi evlat olamadım diye hep üzülüyorum. Bilmiyorum bende, her işte bir hayır vardır. Umarım bunun sonu tatlıya bağlanır.

deux freres dedi:

Bu durumun tamamen babanla veya seninle ilgili olduğunu düşünmüyorum. Tabi ki anlattığına göre hatanın büyük bir payı babanda fakat belli ki baban belli yaşı almış birisi. Hiç dönüp onun yetiştirilme tarzına göz attın mı? İnsanın doğasında büyüklerinin yaptıklarını yapma, taklit etme durumu vardır, o da gördüğü gibi davranıyor olabilir çünkü dediğine göre sende baban gibi davranıyorsun bazı durumlarda. Bu durumu zamanla ufak tefek sohbetlerle atabilirsin babanın üzerinden diye düşünüyorum. Sevgi konusuna gelirsek kendi gördüğümü söylüyorum, anne ve babamın anneleri babaları zamanında sevgilerini onlara dışarı vurarak gösteremedikleri için kendi annem ve babamda bu konuda çok iyi değiller ama rahat bir kafayla düşünürsen onların seni ne kadar çok sevdiğini görebilirsin her ne kadar sevgilerini dışarıdan gösteremeseler dahi. Umarım durum zamanla düzelir. Tavsiyem ufak tefek sohbetlerle zaman içinde durumu aşmaya çalışman olacaktır, birden babanın elinden telefonu alıp sohbete zorlamaya çalışmanı pek önermem.

Genişletmek için tıkla...

Aslında babamın yetiştiği ortamı ve yaşadığı şeyleri biliyorum. Çok uzamaması için yazmadım. Ama buraya yazayım. Babaannem babamı çok dövüyormuş, ondan sonra okumaya hevesi yokmuş. Ödevlerini hep halama yaptırır, sokağa çıkıp top peşinde koşarmış. O da asosyalmiş. 5 yaşında bana namaz kılmaya başladığını söyledi. Babası ve annesi çok dinkar değillermiş, tabi o zamanlar. Dedem hakkında bir bilgim yok. Ben 3 yaşında sigara kanserinden vefat etmiş, mekanı cennet olsun. Babam gençken çok asosyalmiş. Amcam evine atari almış. Bağımlı gibi oynadığını gören babam makineyi alıp amcamın kafasında kırmış. Bunu amcam anlattı. Amacım babamı rencide etmek değil kesinlikle. Sadece çözüm için bunları anlamıyorum. Babam 10. Sınıfa geldiği zaman fizik hocası ona ‘uzaylı’ dediği için hocasını dövmüş. Babamın siyah kuşağı var diye biliyorum karateden. Babaannem anlatmıştı. Ama kendisi hiç anlatmamıştı. Daha sonra fizik öğretmenin eşi (Fizik Hocası Erkek, Eşi Bayan) babamın arkasından eşini bırakması için tutunca babam anlık refleks ile kadının boynundan tutup önüne sert bir şekilde atmış. En kötüsü ise babamın en sevdiği öğretmen ve hocanın hamile olması. İşte o andan itibaren babamın okul hayatı bitmişti. Hocanın uzaylı demesinin sebebi ise; babam fizik sınavından 100 almıştı. Hoca buna inanamamıştı. Hoca babamı kendi gözü önünde tekrar sınav yaptı. Bundan da 100 alınca hoca babama ‘Sen uzaylısın' demiş. Yani benim bildiklerim bunlar. Ama geçmişi çok taktığını düşünüyorum. Kendi halinde rahat birisi, şu an bile son çıkan filmlere göz atıyor.

Bu tür şeylerin insanın yaratılışından ve çocukken ailesinden gördüğü ilgiden kaynaklandığını düşünüyorum. Benzer sorunlar yaşıyorum. Arkadaşlarım babalarıyla arkadaş gibiyken ben hiç öyle olamadım. Ama elden bir şey de gelmez kaç yaşında insanları biz değiştiremeyiz. Ev geçindirme, borç falan filan derken onların da bir ton sıkıntısı oluyor ve bizleri boşluyor. En iyisi onları böyle kabullenip alışmaya çalışmak ve ileride kendi çocuklarına aynısını yapmamak. Baba çınar gibidir, meyvesi olmasa da gölgesi yeter diye bir söz var biliyorsundur. Her ne kadar beklediğimiz şeyleri onlardan göremesek de yokluklarında anlayacağız o beğenmediğimiz hallerine bile razı olmayı.

Konuyu annene açmayı dene kardeşim ailecek oturup konuşun.

Quarinal dedi:

Bu tür şeylerin insanın yaratılışından ve çocukken ailesinden gördüğü ilgiden kaynaklandığını düşünüyorum. Benzer sorunlar yaşıyorum. Arkadaşlarım babalarıyla arkadaş gibiyken ben hiç öyle olamadım. Ama elden bir şey de gelmez kaç yaşında insanları biz değiştiremeyiz. Ev geçindirme, borç falan filan derken onların da bir ton sıkıntısı oluyor ve bizleri boşluyor. En iyisi onları böyle kabullenip alışmaya çalışmak ve ileride kendi çocuklarına aynısını yapmamak. Baba çınar gibidir, meyvesi olmasa da gölgesi yeter diye bir söz var biliyorsundur. Her ne kadar beklediğimiz şeyleri onlardan göremesek de yokluklarında anlayacağız o beğenmediğimiz hallerine bile razı olmayı.

Genişletmek için tıkla...

Dediklerinizde haklısınız. Ama hiç kabullenesim gelmiyor bunları. Tabi günde bir sürü şey yaşıyor benim babam. Dediğinizi yapıp fazla üzerine gitmemeye çalışacağım.

Mr.Bubbles dedi:

Konuyu annene açmayı dene kardeşim ailecek oturup konuşun.

Genişletmek için tıkla...

Bu konuları annemle sık sık konuşuyorum. Annem de anlatıyor babamın durumunu. Babam işe gittiği zaman pişman oluyormuş, ama yüz yüze geldiğimiz zaman sevgisini göstermiyormuş. Anneme sorduğumda bazen diyor baban sevgi görmediği için sana nasıl sevgi göstereceğini bilmiyor. Ama bünyem bunu kabullenmiyor.

Blacksidemre dedi:

Dediklerinizde haklısınız. Ama hiç kabullenesim gelmiyor bunları. Tabi günde bir sürü şey yaşıyor benim babam. Dediğinizi yapıp fazla üzerine gitmemeye çalışacağım.

Bu konuları annemle sık sık konuşuyorum. Annem de anlatıyor babamın durumunu. Babam işe gittiği zaman pişman oluyormuş, ama yüz yüze geldiğimiz zaman sevgisini göstermiyormuş. Anneme sorduğumda bazen diyor baban sevgi görmediği için sana nasıl sevgi göstereceğini bilmiyor. Ama bünyem bunu kabullenmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Bu arada annen haklı olabilir. Çocukken ailesinden sevgi göremediyse böyle davranıyor olabilir. Bu da bize bir ders oluyor bence. İleride baba olduğumuzda yaptığı hataları yapmayacağız.

Canını sıkma o konuşmuyorsa sende onunla konuşma, veya biraz sıkıştır neden benimle konuşmuyorsun? sana diyorum felan de cevap verene kadar susma.