Büyümekten korkuyorum

EmirhanTurkoglu dedi:

Hocam İstanbul gibi büyük şehirlerdeki kiralardan haberiniz yok galiba. 25 yaşında 2+1 eve 1500TL kira veriyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Bende büyükşehir de yaşıyorum, merkezde kiralar 1+1 1200₺ en ucuzu en kötüsü. 2+1 evler 1300-1500₺ den başlıyor. Ama şehir oralardan ibaret değil. Aracımla merkeze 10dk da gidebilecek mesafede oturuyorum 2+1 kaloriferli eve 700 ödüyorum.

Her şehrin dinamikleri farklı. İstanbul finansal olarak asgari ücret ile refah yaşanabilecek bir şehir zaten değil. Bu yüzden tek asgari ücretlinin orada yaşamaya direnmesi zaten mantıksız. Dediğim gibi asgari ücretin tanımı, vasıfsız işçiye ödenecek en düşük ücrettir. Yani herkesin yapabileceği türden, uzmanlık gerektirmeyen işlerde çalışanlara verilir. Bu tip işler de türkiyenin her yerinde varlar. Herkesin sahip olmadığı uzmanlığa sahip kişiler ise zaten asgari ücret ile çalıştırılamazlar ve çalışmazlar.

Konu dağıldı ama toparlayacak olursak, bunların hiçbiri sağlıklı yaşamakla ilgili değil, refah düzeyi ile ilgili. Sağlıklı olmak için ekstradan para harcamak gerekmiyor, aksine sağlıklı yaşamak bütçeye de katkı sağlar. Yürümek, bisiklet kullanmak, keyfi beslenmemek yani her gün pirzola kadayıf yememek vs.

Mavi Lotus dedi:

Geçinmek kolay demedim, sağlık hizmetleri ücretsiz dedim. Benimde mide ülserim var, reçete bile yazdırmıyorum, aylık ilaç masrafım 30₺. Reçete yazdırsam daha da düşecek. Verdiğiniz örnekler şişirme örnekler. Tek 1 kişi için 1500 ev kirası 300 yakıt yazarsan batar tabi. Asgari ücret, vasıfsız işçi ücretidir sizin örnekler ayranı yok içmeye örneği olmuş. Tek yaşıyorum 700₺ kira 300₺ fatura ödüyorum aylık 1000₺ ye kapanıyor. Starbucksa yakın olayım istersem bende senin örnekteki gibi 1500, 2000₺ kira öderdim ama ihtiyacım yok.

Genişletmek için tıkla...

700TL ye nerede kira buldun banada söyle. Ayrıca faturaları 300tl ye nasıl getirdiniz onuda bi anlatın bilgilenelim.

Mavi Lotus dedi:

Bende büyükşehir de yaşıyorum, merkezde kiralar 1+1 1200₺ en ucuzu en kötüsü. 2+1 evler 1300-1500₺ den başlıyor. Ama şehir oralardan ibaret değil. Aracımla merkeze 10dk da gidebilecek mesafede oturuyorum 2+1 kaloriferli eve 700 ödüyorum.

Her şehrin dinamikleri farklı. İstanbul finansal olarak asgari ücret ile refah yaşanabilecek bir şehir zaten değil. Bu yüzden tek asgari ücretlinin orada yaşamaya direnmesi zaten mantıksız. Dediğim gibi asgari ücretin tanımı, vasıfsız işçiye ödenecek en düşük ücrettir. Yani herkesin yapabileceği türden, uzmanlık gerektirmeyen işlerde çalışanlara verilir. Bu tip işler de türkiyenin her yerinde varlar. Herkesin sahip olmadığı uzmanlığa sahip kişiler ise zaten asgari ücret ile çalıştırılamazlar ve çalışmazlar.

Konu dağıldı ama toparlayacak olursak, bunların hiçbiri sağlıklı yaşamakla ilgili değil, refah düzeyi ile ilgili. Sağlıklı olmak için ekstradan para harcamak gerekmiyor, aksine sağlıklı yaşamak bütçeye de katkı sağlar. Yürümek, bisiklet kullanmak, keyfi beslenmemek yani her gün pirzola kadayıf yememek vs.

Genişletmek için tıkla...

Bizim buralarda starbucks falan yok. Ben çok meraklı değilim burada yaşamaya. Tamam iyi biyerden mezun olmadıysan yine düşük ücret alman normal fakat ya çalışıp çabalayan da asgari ücretle çalışan? Bir sürü genç var ülkenin durumu çok iyi gibi konuşma bence.

Hicctooth dedi:

700TL ye nerede kira buldun banada söyle. Ayrıca faturaları 300tl ye nasıl getirdiniz onuda bi anlatın bilgilenelim.

Bizim buralarda starbucks falan yok. Ben çok meraklı değilim burada yaşamaya. Tamam iyi biyerden mezun olmadıysan yine düşük ücret alman normal fakat ya çalışıp çabalayan da asgari ücretle çalışan? Bir sürü genç var ülkenin durumu çok iyi gibi konuşma bence.

Genişletmek için tıkla...

180₺ civarı elektrik, 95₺ telefon faturamı ödüyorum. Su, internet ve ısıtma kiraya dahil.

Bence siz konuyu anlamıyorsunuz bir kaç kez vurguladım halbuki yukarıdaki mesajları tekrat okuyabilirsiniz.

Ketsna Flarsen dedi:

Bu mesele yüzünden aylardır hayatıma odaklananmıyorum. Büyümek, eskisi gibi olamamak, üzerinde bulunan sorumluluğun gitgide artmasına alışamamak. Bunu fark etmek cehennem azabı yaşatıyor. Şu anki düşündüğüm şeylerin, hissettiğim duyguların yıllar geçtikçe yok olacağı, başkalaşacağı fikrine alışamıyorum, alışmak istemiyorum. Bir diğer sorun ise gelecek kaygısı, 2 sene sonra YKS sınavına gireceğim ve ilgi duyduğum alanların Türkiye'de hiçbir değeri yok. Çok yönlü birisiyimdir, bir çaresini bulurum fakat yine de asıl zevk aldığım şeylerin değersiz kalması üzücü. Dıştan sürekli neşeli, eğlenen, derdi olmayan biri olarak görünsem bile bu durum artık canımı sıkıyor ve aylardır boşluk içerisindeyim.

Genişletmek için tıkla...

bende böyle hissediyorum ama bu tamamen kendinde bitiyor olgunlasabilirsin ama dusunce yapın olgunlastın diye degisecek diye bişey yok

Beni en çok korkutan yaşlılık... Şu an bile çok sinirli insanım. Yaşlanınca kendimi düşünemiyorum. Zaman su gibi geçiyor. Hayatı güzel ve dolu dolu geçirmek...

Böyle düşünerek kendimizi üzmeyelim. Hayat kısa, kuşlar uçuyor... NE EKERSEN ONU BİÇERSİN, NE PİŞİRİRSEN ONU YERSİN. Herkese sağlıklı günler diliyorum.

Olan oluyor her şekilde. O gün mantıksız gelse bile ileride anlaşılıyor. Pişmanlıklar da zamanla oluşan deneyimden kaynaklı. Geçmişe çare yok. Geleceği düzeltebilmeye odaklanmak lazım. Olduğu olacağı yine ölüm zaten. Keyif almaya ve mümkün olduğunca değerli yaşamaya çalışmak lazım.