Ben agnostiğim ama eğer tanrı varsa gerçekten onun hakkında olumsuz düşünürüm. Hislerimi değistiremem sonuçta. Korkmamak konusuna gelirsek Allahın adeletli olduğunu düşünmüyorum. Kimseye bir zararım olmasa da beni ona tapmıyorum diye beni katillerin yanında cezalandıracak. En azından içimdekileri söylemek isterim.Dediğim gibi, inanmayan birisinin duygularını anlayabiliyorum. Ancak hem varlığına inanıp, hem de O'na karşı olumsuz yaklaşan birini anlamakta güçlük çekiyorum.
Diyelim ki, bir günde başıma çok korkunç şeyler (Örnek vermiyorum. Sizin hayal gücünüze bıraktım.) geldi. Eğer tanrı bana bunu sadece sınamak için yaşatdıysa ben ondan nasıl nefret etmeyebilirim?Sinadi bitti zaten herseyi biliyor tabii ki ama sen de ozgur iradeye sahip olup kendi kararlarini verdin.
Bence erkek veya kadın bekaretini korumuşsa kendisi gibi birisini isteyebilir ama erkek bunu sadece kadınların yapmasını bekliyorsa bu geri kafalılıktır.Eski kafa falan değil, olması gereken normal olanı söylüyorum. Kadın o kadar şey istiyorsa, sende bakire kadın isteyebilirsin. Korumacılığı kadına veriyorsun, paranı veriyorsun, evini, arabanı, vaktini ve zamanını kadına harcıyorsun, seviyorsun sen bunları yapıyorsan karşılığında senin bakire kadın isteme hakkın var, bunu istemekten çekinme.
Son düzenleme: