Çok çaresizim, ne yapacağımı bilmiyorum

MaxBeyin dedi:

Homosaphiens türünün 21.yüzyıl mahluklarıyız. Birer hayvanız, homo erectusların nesli tükendi; fakat biz yaşıyoruz. Yaşama da insanlara da ve nice gelip geçici şeylere anlamlar yüklüyoruz. Sen bu yaşına gelmişssin ama topluma kendini kabul ettirmek için yaşıyorsun. Muhtemelen hayatınının tümünü birilerine kendini kabul ettirmek için yaşadın ve şimdi de iflah olmaz bir ezik gibi görüyorsun kendini. Kendine gel hocam. Kendine gelden kastım mecazen değil. Akışına bırak bazı şeyleri. Bırak olduğu gibi akıp gitsin. Olmuyorsa çabalama başka bir şeye geç. Spor yap, kitap oku. Kendinle baş başa kal. Seni senden daha çok anlayacak biri de olmayacak bunu unutma. Madem mesleğinden memnun değilsin. Git başka bir meslek öğren, mesela berberlik sertifikası al ve Almanca'yı öğren ve kapak at oraya. Ya da aşçılık kursu da alabilirsin sertifikadan yararlanıp bir şeyler yapabilirsin. Kısaca sızlanıp, şikayet edip umutsuz vaka gibi görmek yerine, kişisel mankıben-i yazmak için yapmalısın bir şeyler. Sosyal hayatı unut gitsin, insansın sosyal hayatı kendisidir, kendisi. Sağ da sol da boş beleş insanlarla yapılacak makaraya giden zamanı, bu üstte söylediğim eylemleri yaparak kendine yatırım yaparsın. Ayağa kalk ve toparlan, nereden başlarsan başla ama başla bir yerden.

Genişletmek için tıkla...

Viva La Vida dedi:

Düşünce tarzın gerçekten ezikçe.
Dış görünüşün de öyle mi?
Spor salonuna gitmen hayatında bir şeyleri değiştirebilir.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Genişletmek için tıkla...

733451 dedi:

İyi hoş diyorsun da, meslek kurslarına gitmek parayla. Ücretsiz kurslar her yerde mevcut değil, çok sınırlı kontenjanlara sahip. Hiçbir yeteneğimin olmadığını da söyleyeyim. Spor yap diyorsun ama okula gittiğimde beden derslerinde hiçbir şeyi yapamıyordum, bu yüzden dışlanıyordum.

Boşuna kendime kızmıyorum. Aynı tavsiyeler geliyor sürekli, bu tavsiyeleri uygulayabilsem çoktan düzelmiştim. 25 yaşında nereye başlıyorum, iş işten geçmiş artık. Başka meslekleri de denemek isteyip farklı iş ilanlarına başvurdum, olmuyor işte, olmuyor!!! Yaş geçmiş, üniversite mezunu, iş tecrübesi yok, sağlık problemleri var diyorlar ve kapıyı gösteriyorlar bana.

Genişletmek için tıkla...

733451 dedi:

Bir işe girebilmek için kendimizi başkalarına kabul ettirmemiz gerekmiyor mu? İnsan kaynaklarını, koordinatörleri, müdürleri ikna etmemiz gerekmiyor mu?

Ne kadar çok bilgili, donanımlı olsam da (bilgili ve donanımlı değilim, örnek olsun diye yazdım) kendimi anlatamadıktan sonra her şey boşuna. Gelip de oturduğum yerde ya seni çok beğendik, seni işe alacağız demeyecekler. İnsanlar kendilerini güzel ifade ederek işe giriyor, ruh sağlığı yerinde olanlar işe giriyor. Sosyal olan insanlar işe giriyor, ben hiç asosyal çalışan görmedim. Asosyal olmuş olsa bile işini engelleyecek seviyede olmuyorlar. Gerekli kişilerle rahat konuşuyorlar.

Birkaç ay içerisinde çok güzel bir proje yapmış olsam, bu projeyi de paylaşsam, yine bana iş veren olmayacak. Mülakat diye beni çağırırlar, sonra beni işe almaktan vazgeçerler. Kendi işini kur diyecek olursanız bende o beyin yok. Ailemin olan parasını batırırım.

Ben tam 3 yıldır iş arıyorum. 3 yıl işsiz kalan birini gördünüz mü hiç? Vatana millete hayrım yok. Boşa yaşıyorum.

Genişletmek için tıkla...

733451 dedi:

Bir işe girebilmek için kendimizi başkalarına kabul ettirmemiz gerekmiyor mu? İnsan kaynaklarını, koordinatörleri, müdürleri ikna etmemiz gerekmiyor mu?

Ne kadar çok bilgili, donanımlı olsam da (bilgili ve donanımlı değilim, örnek olsun diye yazdım) kendimi anlatamadıktan sonra her şey boşuna. Gelip de oturduğum yerde ya seni çok beğendik, seni işe alacağız demeyecekler. İnsanlar kendilerini güzel ifade ederek işe giriyor, ruh sağlığı yerinde olanlar işe giriyor. Sosyal olan insanlar işe giriyor, ben hiç asosyal çalışan görmedim. Asosyal olmuş olsa bile işini engelleyecek seviyede olmuyorlar. Gerekli kişilerle rahat konuşuyorlar.

Birkaç ay içerisinde çok güzel bir proje yapmış olsam, bu projeyi de paylaşsam, yine bana iş veren olmayacak. Mülakat diye beni çağırırlar, sonra beni işe almaktan vazgeçerler. Kendi işini kur diyecek olursanız bende o beyin yok. Ailemin olan parasını batırırım.

Ben tam 3 yıldır iş arıyorum. 3 yıl işsiz kalan birini gördünüz mü hiç? Vatana millete hayrım yok. Boşa yaşıyorum.

Genişletmek için tıkla...

733451 dedi:

Merhaba,

Başlıkta belirttiğim gibi çok çaresizim ve ne yapacağımı bilmiyorum. Kendimi bildim bileli psikolojik rahatsızlıklarla uğraşıyorum. Küçüklüğümden beri hastane hastane dolaşıyorum. Yıllar sonra sosyal fobi, depresyon, anksiyete bozukluğu teşhisleri konuldu. Yıllardır ilaç tedavisi ve psikoterapi alıyorum ancak hiçbir sonuç alamadım.

Bu sıkıntılı halimden dolayı sosyal ortamlara giremiyorum, iş bulamıyorum, hayatım çok kısıtlanıyor. 25 yaşıma gelmişim, hala iş tecrübem yok. Ailemle beraber yaşıyorum. Herkes benimle alay ediyor, dalga geçiyor, aşağılıyor. Katıldığım iş görüşmelerinde beni direkt eliyorlar. Bu psikolojik sıkıntılardan dolayı askerliğim 1 sene ertelendi. Seneye ne olacak hiçbir fikrim yok, askere gitsem orada çok üstüme gelecekler, zayıf insanlarla uğraşmak nedense bazı insanların hoşuna gidiyor, istedikleri gibi davranıyorlar. Askerden muaf olsam bana daha farklı gözle bakarlar. Zaten öyle bakıyorlardır.

Sosyal fobi, depresyon, anksiyete bozukluğu dışında bence başka sıkıntılarım da var. Doktorlara bu durumu anlattığımda bunlardan başka problemin yok diyorlar. Hayatımı devam ettiremiyorum, kimseyle anlaşamıyorum, yaşayan bir ölü gibiyim, hiçbir işe yaramıyorum. Hiç arkadaşım yok, telefon rehberim bomboş, kızlarla hiç diyaloğum olmadı bugüne kadar.

Geleceğimden şüpheleniyorum, böyle giderse sokaklarda yaşamaya başlayacağım gibi duruyor. Bilgisayar programcılığı ve yönetim bilişim sistemleri bölümlerinden mezunum ama hiçbir işe yaramıyor. Yazılım bilgim yeterli olsun veya olmasın sırf bu psikolojik problemler yüzünden beni kim ister? Yazılımcıların büyük birçoğunluğu kendini beğenmiş, her ortama girebilen, konuşkan, girişken, sosyal olan kişiler.

Sen de başka iş yap derseniz, fiziksel problemler de devreye giriyor, ağır işleri yapabilecek durumda değilim. Fazla ayak durmamam gerekiyor, ağır kaldırmamam gerekiyor. Bu kadar kısıtlamalar ile ben nasıl yaşamaya devam edeyim? İş yok, güç yok. Gerisi nasıl gelecek? Evlenme yaşı da geçiyor, iş bulmak için de geç kaldım.

Madem deliysem versinler raporu, rahat edeyim. Doktorlardan da bıktım, psikologlardan da. Doktor ve psikolog bile bana inanmıyor ve alay ediyor. Tedavi için gittiğim kişiler böyle yapacaksa başka kim yardım edecek bana?

Genişletmek için tıkla...

mrhouse dedi:

5 yıl işsiz gezen gördüm. Bu adam bir de okul birincisiydi. 3 sene işsiz gezmişseniz ne olmuş? 35 yaşına gelmiş hiç çalışmamış insanlar var. Hiç çabalamamış hiç geliştirmemiş insanlar var. Bak burada sana iyi niyetle mesaj atan insanlar var bir beğenip bir tepki vermeyip sürekli negatif konuşmuşsun. Spor konusu da çok basit güçsüz bireyler ezilirler sen 3 ay düzenli spor yap. Git bir yere zorlayarak kendini stajyer olarak çalıştır. Firmaları zorlasan illa birisi işe alır. Ben 18 yaşında çocuk biliyorum oyun motoru geliştirmeye uğraşan. Ama tek baktığı kendini verdiği yer orası ve zaman ile oluyor.

Giden sizin zamanınızdan gitmiş ama bu demek değil ki 1 senede toparlayamayacaksınız ya da daha kısa sürede. Siz yenilgiyi kabul etmişsiniz. Ama yukarıdaki yorumlarınızdan tepkinizden dolayı size biraz negatif olarak bakmaya başladım size yardımcı olmaya çalışanlara bile sitem ediyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

733451 dedi:

Staj için firmalara e-posta gönderdim, kariyer fuarlarına gittim, büyük firmaların insan kaynaklarıyla görüştüm, fikir aldım. Gönderdiğim e-postalara hiçbir şekilde dönüş alamadım. Teknopark'taki şirketlere de yazdım, sadece bir tanesi form gönderdi, formu doldurduktan sonra aramadılar daha.

Peki neden staja almıyorlar, çünkü öğrenci değilim, staja genelde öğrencileri alırlar. Öğrenci şartı istenen staj ilanlarına da başvurdum, dönen olmadı.

Eğitim programlarına bile giremiyorum, tesadüfen Front-End Bootcamp'e kabul edildim. Eğitim bitti ama herhangi bir katkısı olmadı. Sertifika diye PDF dosyası verildi o kadar.

2 sene önce GSM operatörlerinden biriyle staj için bir sürü testlerden geçtim, kişilik testi, durum testi, mantık testi vs. Bir şekilde insan kaynaklarından olumlu dönüt aldım, birim koordinatörüyle özel görüşme ayarladılar, o görüşmeden sonra yaklaşık 2 hafta içerisinde olumsuz e-postası geldi.

Genişletmek için tıkla...