Hocam bu hayattaki amacınız üzerine kafa yorun önce. Ben uzun süre düşündüm bunu. En son bir amacım olmadığına karar verdim. Kariyere odaklanıp hayatımın yarısını çöpe atıp, yaşlanınca paralar harcayıp 70'imde ölmek mi olacaktı amacım? Yoksa yaşıtlarım gibi kız peşinde koşup bomboş yaşamak mı? Carpe Diem'i benimsemeye karar verdim. Bende utangaç, asosyal biriydim. Şu an kafama eseni yapıyorum, kim ne derse desin pek umurumda değil açıkçası. Bazılarına göre ucube veya ruh hastası olabilirim ama umurumda değil. Sırf canım istedi diye kışın denize atlamıştım bir ara. Hiçbir şey kaybetmedim, insanlar dik dik baktı ama keyif aldım. Bu hayat senin, istediğini yap, insanların ne dediğine değil istediğine odaklan. Bir şeyler dene, comfort Zone'undan çık. Ne kaybedersin ki? Ben bu şekilde açıldım. Mutlu muyum? Hayır. Yaşıyoruz işte bir şekilde, neden veya niye bilmeden.