Çok utangacım

freakcnsl

Hectopat
Katılım
27 Temmuz 2021
Mesajlar
1.898
Çözümler
9
Merhabalar.
14 yaşındayım. Yalnız olmayı seviyorum. İnsanların hepsi kötü gibi geliyor. Biriyle konuşunca elim ayağım titriyor. Hemen elimle falan oynamaya başlıyorum. İnsanların gözlerine bakamıyorum. Terlemeye başlıyorum. Boğuluyor gibi hissediyorum. Geçen proje için dans etmemiz gerekiyordu. Sallanmamız bile yeterliydi. Ben put gibi durmuşum. Elimde olan bir şey değil. Hareket edemiyorum. Donup öyle kalıyorum. Sanki bedenim bir şey tarafından engelleniyor gibi. İnsanların bana olan düşüncelerini çok kafama takmaya başladım. Benden soğuyup bir daha konuşmayacak diye korkuyorum. 2 sene önce en azından insanlarla konuşurken gözlerine bakabiliyorum. Şimdi konuşmadan bile gözlerine bakamıyorum. Terlemeye başlıyorum. Ne yapmalıyım? Bana rahatsızlık vermeye başladı.
 
Senden soğuyacak bırak soğusun. Ben de utangacım. Bu kadar kafaya takmaya gerek yok.

Yavaştan sosyalleşmemiz gerekiyor sanırım.

Hocam kusura bakmayın kafaya takmayın diyorsunuz da öyle geçmiyor. Sosyal anksiyete var herhalde.
Sosyal anksiyete gibi geldi. Bir psikoloğa görünmen iyi olur.

Ailem izin vereceğini sanmıyorum. Bir tane öğretmenim var. Onu çok seviyorum. Bir sorunun olduğun da benimle konuş diyor.
 
Merhabalar.
14 yaşındayım. Yalnız olmayı seviyorum. İnsanların hepsi kötü gibi geliyor. Biriyle konuşunca elim ayağım titriyor. Hemen elimle falan oynamaya başlıyorum. İnsanların gözlerine bakamıyorum. Terlemeye başlıyorum. Boğuluyor gibi hissediyorum. Geçen proje için dans etmemiz gerekiyordu. Sallanmamız bile yeterliydi. Ben put gibi durmuşum. Elimde olan bir şey değil. Hareket edemiyorum. Donup öyle kalıyorum. Sanki bedenim bir şey tarafından engelleniyor gibi. İnsanların bana olan düşüncelerini çok kafama takmaya başladım. Benden soğuyup bir daha konuşmayacak diye korkuyorum. 2 sene önce en azından insanlarla konuşurken gözlerine bakabiliyorum. Şimdi konuşmadan bile gözlerine bakamıyorum. Terlemeye başlıyorum. Ne yapmalıyım? Bana rahatsızlık vermeye başladı.
Utangaçlık değil de sosyal anksiyete gibi, bende de var. İnsanlarla göz teması kuramıyorum elimle oynamaya başlıyorum sürekli.
 
Utangaçlık değil de sosyal anksiyete gibi, bende de var. İnsanlarla göz teması kuramıyorum elimle oynamaya başlıyorum sürekli.

Bana da öyle geldi. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Sırf bu yüzden notlarım düştü. Öğretmenimle konuşmak istiyorum. Ama onun canını sıkıcağım diye korkuyorum.
Cidden sıkılmaya başladım bu durumdan.
 
Klasik cevaplardan birisi gibi olabilir belki ama eğer kendinizi bu konuda çok rahatsız hissediyorsanız psikoloğa gidebilirsiniz, tedavi süreci iyi gelir belki. Utangaçlık atlatması çok zor bir şey, kolay değil elbet, özellikle bu sahne korkusuna dönüştüğünde çok büyük sıkıntı oluyor uzun yıllar boyunca, şahsen ben de 20 yaşımda olmama rağmen sahne korkusu var çocukluğumdan beri gelen, yaşınız büyüdüğünde ister istemez bu halinizden arınacaksınız hiç merak etmeyin, az da olsa yavaş yavaş azalacak bu şey, bu yaşlarda çok normaldir. En azından aynaya bakmak bunu yavaş yavaş azaltır. Bir de lütfen ilerde yalnız olacağınız ve hiç bir şey yapamayacağınız korkusu gelmesin çünkü hayat çok değişken, illa ki ilerde bir değişiklik yaşarsınız ve geriye bakıp vay be diyeceksiniz elbet. :)
 

Geri
Yukarı