Çok Yoruldum

Merhaba. 11.sınıf öğrencisiyim ve sayısal bölümündeyim. Ve başlıktan da anlaşılacağı üzere aşırı yoruldum. Her gün sayısal dersler olsun haftasonu 12den 5 e kadar dershane olsun, aşırı bunaltıcı. Çok bunaltıcı bir hayat içindeyim ve bir spora yazılıp sosyal çevre edinmeyi istemiyorum. Bunu denesem de sıkılıp bırakıyorum. Bir sosyal çevrem yok veya arkadaşlarım. Ki yalnızlığı seviyorum ama yalnızlıkta o enerjiyi hala bulamadım. Amacım ODTÜ Bilgisayar Mühendisliği. Lakin bu çabamla "O" bile göremem. Ki ben kendimin zeki olduğuna inanıyorum. Okuldan eve 4 te geliyorum ve uyuyup 8 9 gibi kalkıyorum. Bir yarım saat belki kitap okuyorum ve maksimum yarım saat de ders çalışabiliyorum. Bu ne bana ne de yazılılara yetiyor ama bir şekilde geçtim hepsinden. Asıl sorun içimdeki bu tükenmişlik hissi. Tek isteğim bana "Tükenmişlik sendromu belirtileri gösteriyorsun bir psikoloğa git" önerisinde bulunmamanız. Pek içimi döken biri değilimdir ki psikoloğa dökeceğimi de sanmıyorum. Boş günüm yok, haftasonları dershane var ki dershanede en azından ders dinliyorum diye zorla da olsa gidiyorum. Memmun değilim ama 3 5 şey kapabiliyorum. Bilgisayar oyunlarından sıkıldım. Yazılım öğrenmek için kitap aldım 10 15 video izledim ama sıkıldım. Ailemle aram pek iyi değil aslında benim iyi gibi ama aralarında sıkıntılar var. Tek çocuğum ve anlatmak istediğimde anlatabileceğim biri de yok. Bir öneri verin bana dostlar, abilerim, kardeşlerim çok yoruldum.

Merhaba, ne için çaba gösteriyorsun. Ne için yaşıyorsun ? Daha çok para kazanmak, eğlenmek, hayatta sürekli mutlu olarak yaşamak mı ? Bunlara eriştiğin zaman gerçekten mutlu mu olacaksın ? Bu dünyada neden yaşıyorsun. Çevrene bak. Gece-gündüz birbirini takip ediyor. Çeşit çeşit sebzeler ve meyveler var. Bin bir çeşit çiçekler... hayvanlar alemine bir bak... İnsanlara bak yiyip içmeden duramıyoruz. İçimizde bir sistem var. Mide, Bağırsak, Karaciğer hepsinin ayrı bir görevi var... Bir düzen yok mu şu dünya da ? Müslümanız değil mi ? Ancak şu dünya hayatıyla meşgul olmaktan kendi manevi tarafımızı ihmal ediyoruz. Size tavsiyem bir ilmihal kitabı alıp okuyun. Zaruri dini bilgileri öğrendikten sonra ibadetlerinizi ihmal etmeyin. Dua edin. Bu hayatın sadece dünyadan ibaret olmadığını aklınızdan çıkarmayın. Anne ve babanızla iyi geçinin. Diğer taraftan derslerinize çalışın. Sizi kötülüğe sevk edecek ortamlardan ve arkadaşlardan uzak durun. Boş muhabbet edilen yerde zaruri bir durum olmadıkça bulunmayın. Ne yediğinize dikkat edin. Şehvetinizi tahrik edecek ortamlardan ve manzaralardan uzak durun. Sizin reçeteniz bu. Sizin psikoloğa ihtiyacınız yok. Boşlukta olma hissinden ancak böyle kurtulabilirsiniz.

Arkadaşın söylediklerine ilaveten şunları söylemek istiyorum. Bence senin önemli bir sorunun yok. Yaptığın şeylerden zevk almadığını söylüyorsun. Bunun nedenini bulmaya çalış ve bu nedeni ortadan kaldır. Seni iyi tanımadığımdan bir şey söylemek çok yanlış olur. O yüzden bunu sen kendin yap. Madem çok yoruluyorsun haftada bir veya her gün yapabileceğin çok fazla vakit almayan bir etkinlik veya hobi bul kendine. Ancak zaten hobin varsa veya hobiye ayıracak vaktin yoksa yaptığın işten zevk almayı öğrenmelisin. Yani şu anda hafta içi okula gidip hafta sonları da dershaneye gitmekten yorulduğunu söylüyorsun ya, bu işten zevk almaya çalış. Bilgisayar mühendisliği bölümü okumak istiyorsun sanırım. Hedefin var ve sadece bu hedefe ulaşmak için ders çalışırsan veya yemek yersen, kitap okursan hayattan zevk almadığını düşünebilirsin. Sadece hedefe ulaşıldığında zevk alınızmaz veya mutlu olunulmaz. Sen hedefine ulaşırken yani yolda mutlu olursun veya zevk alırsın. Yani önündeki engeller, umutsuzluklar, yorgunluklar hayatının her anında olacak ve hiçbir zaman onlardan kurtulamayacaksın. O yüzden yorgunum diyip dışarıdaki vasıfsız yüzbinlerce insan gibi düşünmekten vazgeç - en kısa süre içerisinde yani. Kısaca hayatta mücadele ederken zevk almayı öğren. Bu öneri veya yazı - her neyse- sana yardımcı olur inşallah.

Emre Kağan dedi:

Merhaba, ne için çaba gösteriyorsun. Ne için yaşıyorsun ? Daha çok para kazanmak, eğlenmek, hayatta sürekli mutlu olarak yaşamak mı ? Bunlara eriştiğin zaman gerçekten mutlu mu olacaksın ? Bu dünyada neden yaşıyorsun. Çevrene bak. Gece-gündüz birbirini takip ediyor. Çeşit çeşit sebzeler ve meyveler var. Bin bir çeşit çiçekler... hayvanlar alemine bir bak... İnsanlara bak yiyip içmeden duramıyoruz. İçimizde bir sistem var. Mide, Bağırsak, Karaciğer hepsinin ayrı bir görevi var... Bir düzen yok mu şu dünya da ? Müslümanız değil mi ? Ancak şu dünya hayatıyla meşgul olmaktan kendi manevi tarafımızı ihmal ediyoruz. Size tavsiyem bir ilmihal kitabı alıp okuyun. Zaruri dini bilgileri öğrendikten sonra ibadetlerinizi ihmal etmeyin. Dua edin. Bu hayatın sadece dünyadan ibaret olmadığını aklınızdan çıkarmayın. Anne ve babanızla iyi geçinin. Diğer taraftan derslerinize çalışın. Sizi kötülüğe sevk edecek ortamlardan ve arkadaşlardan uzak durun. Boş muhabbet edilen yerde zaruri bir durum olmadıkça bulunmayın. Ne yediğinize dikkat edin. Şehvetinizi tahrik edecek ortamlardan ve manzaralardan uzak durun. Sizin reçeteniz bu. Sizin psikoloğa ihtiyacınız yok. Boşlukta olma hissinden ancak böyle kurtulabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

gdeniz123 dedi:

Arkadaşın söylediklerine ilaveten şunları söylemek istiyorum. Bence senin önemli bir sorunun yok. Yaptığın şeylerden zevk almadığını söylüyorsun. Bunun nedenini bulmaya çalış ve bu nedeni ortadan kaldır. Seni iyi tanımadığımdan bir şey söylemek çok yanlış olur. O yüzden bunu sen kendin yap. Madem çok yoruluyorsun haftada bir veya her gün yapabileceğin çok fazla vakit almayan bir etkinlik veya hobi bul kendine. Ancak zaten hobin varsa veya hobiye ayıracak vaktin yoksa yaptığın işten zevk almayı öğrenmelisin. Yani şu anda hafta içi okula gidip hafta sonları da dershaneye gitmekten yorulduğunu söylüyorsun ya, bu işten zevk almaya çalış. Bilgisayar mühendisliği bölümü okumak istiyorsun sanırım. Hedefin var ve sadece bu hedefe ulaşmak için ders çalışırsan veya yemek yersen, kitap okursan hayattan zevk almadığını düşünebilirsin. Sadece hedefe ulaşıldığında zevk alınızmaz veya mutlu olunulmaz. Sen hedefine ulaşırken yani yolda mutlu olursun veya zevk alırsın. Yani önündeki engeller, umutsuzluklar, yorgunluklar hayatının her anında olacak ve hiçbir zaman onlardan kurtulamayacaksın. O yüzden yorgunum diyip dışarıdaki vasıfsız yüzbinlerce insan gibi düşünmekten vazgeç - en kısa süre içerisinde yani. Kısaca hayatta mücadele ederken zevk almayı öğren. Bu öneri veya yazı - her neyse- sana yardımcı olur inşallah.

Genişletmek için tıkla...

İnanın bana bu soruları kendime birçok kez sordum. Benim hayattan tek beklentim yaşadığım yeri terkedip kimsenin olmadığı biryere gitmek. Çoğu kişinin hayali bu belki bilemem. Ben hayatımın monotonluğundan sıkıldım. Bir aktivite edineyim dedim ve yüzmeye yazıldım sıkıldım bıraktım. Gitar kursuna gittim sıkıldım bıraktım. Benim isteğim etrafımda kültürlü insanlar olması. Kendimi üst tabakada görmüyorum kesinlikle ama etrafımdaki insanlar beni tanımlarken "egoist ve mükemmeliyetçi" tabirlerini kullanıyorlar. Bilmiyorum belki de öyleyimdir. Ama etrafıma bir göz attığımda gerçekten benim kafama uyacak, ben şiir istediğimde şiir bilecek ben bilgisayar konuştuğumda bilgisayar bilecek ben hayat konuştuğumda hayat bilecek birisi lazım. Kız arkadaş edineyim dedim ve muhabbet hepsinde 2 gün içinde "ya aşkım salak mısın tabi ki tatlısın, hadi sarılalım" 'a dönüştü ve iğrendim. Allah'a yakın olmak çok zor değil, İslam kolaylıklar dinidir evet ama benim ayda yılda bir de olsa geceleri muhabbetin veya "efkar" ın dibine vurabileceğim bir arkadaşa ihtiyacım var. Çok yoruldum dedim 3 gün gitmedim okula 2 günde haftasonu vardı. 5 gün boyunca 1 gün dışarı çıktım 8 saat sadece dolaştım 3-4 kişiyle tanıştım. Yine muhabbet benim ilgimi çekmeyen noktalara gitti ve bende eve döndüm. Tekrar da çıkmadım.



Yaptığım şeylerden zevk almıyorum evet ama birçok şey denedim. Ha yaşım küçük daha "birçok" tabiri için ama denedim yani. Nedenini aradığımda bir sonuca varamıyorum. Başladığım yere tekrar dönüyorum. Okula gitmek benim için zevksiz veya sıkıcı bir iş değil. Sadece çok monoton. Ben hedefime ulaşmak için bir şey yapmıyorum ki ben bir şeylerden zevk almayayım. Denedim ders çalışırken zevk almayı. Şu son zamanlarda farkettiğim tek şey okulda çalışmaya başlayınca çalışıyorum ve bırakmak da istemiyorum. Dediğim gibi benim isteğim mutlu olmak değil kültürlü insanlar istiyorum. Bunu elde etmek için de bir çaba göstermek gerek ve ben bunu yapamıyorum.



Görüşlerinizi göz önünde bulunduracağım. Teşekkürler.

Hangi şehirde yaşıyorsunuz?

Serpenos dedi:

İnanın bana bu soruları kendime birçok kez sordum. Benim hayattan tek beklentim yaşadığım yeri terkedip kimsenin olmadığı biryere gitmek. Çoğu kişinin hayali bu belki bilemem. Ben hayatımın monotonluğundan sıkıldım. Bir aktivite edineyim dedim ve yüzmeye yazıldım sıkıldım bıraktım. Gitar kursuna gittim sıkıldım bıraktım. Benim isteğim etrafımda kültürlü insanlar olması. Kendimi üst tabakada görmüyorum kesinlikle ama etrafımdaki insanlar beni tanımlarken "egoist ve mükemmeliyetçi" tabirlerini kullanıyorlar. Bilmiyorum belki de öyleyimdir. Ama etrafıma bir göz attığımda gerçekten benim kafama uyacak, ben şiir istediğimde şiir bilecek ben bilgisayar konuştuğumda bilgisayar bilecek ben hayat konuştuğumda hayat bilecek birisi lazım. Kız arkadaş edineyim dedim ve muhabbet hepsinde 2 gün içinde "ya aşkım salak mısın tabi ki tatlısın, hadi sarılalım" 'a dönüştü ve iğrendim. Allah'a yakın olmak çok zor değil, İslam kolaylıklar dinidir evet ama benim ayda yılda bir de olsa geceleri muhabbetin veya "efkar" ın dibine vurabileceğim bir arkadaşa ihtiyacım var. Çok yoruldum dedim 3 gün gitmedim okula 2 günde haftasonu vardı. 5 gün boyunca 1 gün dışarı çıktım 8 saat sadece dolaştım 3-4 kişiyle tanıştım. Yine muhabbet benim ilgimi çekmeyen noktalara gitti ve bende eve döndüm. Tekrar da çıkmadım.



Yaptığım şeylerden zevk almıyorum evet ama birçok şey denedim. Ha yaşım küçük daha "birçok" tabiri için ama denedim yani. Nedenini aradığımda bir sonuca varamıyorum. Başladığım yere tekrar dönüyorum. Okula gitmek benim için zevksiz veya sıkıcı bir iş değil. Sadece çok monoton. Ben hedefime ulaşmak için bir şey yapmıyorum ki ben bir şeylerden zevk almayayım. Denedim ders çalışırken zevk almayı. Şu son zamanlarda farkettiğim tek şey okulda çalışmaya başlayınca çalışıyorum ve bırakmak da istemiyorum. Dediğim gibi benim isteğim mutlu olmak değil kültürlü insanlar istiyorum. Bunu elde etmek için de bir çaba göstermek gerek ve ben bunu yapamıyorum.



Görüşlerinizi göz önünde bulunduracağım. Teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Bu kadar şeyi kafana takma dostum o yaşlarda olması normal bir durum, zaman seni düzelticektir ileride. Kendine iyi bir meşgale bulmanı öneririm Yüzme, Gitar haricinde tabii bırakmayacağın bir şey olsun. Bende de bazen oluyor bırakayım kendimi Yeni Zelanda gibi bir ülkeye sessiz sakin diyorum ama

apesh1t dedi:

Hangi şehirde yaşıyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Konya.

Tisy dedi:

Bu kadar şeyi kafana takma dostum o yaşlarda olması normal bir durum, zaman seni düzelticektir ileride. Kendine iyi bir meşgale bulmanı öneririm Yüzme, Gitar haricinde tabii bırakmayacağın bir şey olsun. Bende de bazen oluyor bırakayım kendimi Yeni Zelanda gibi bir ülkeye sessiz sakin diyorum ama

Genişletmek için tıkla...

En azından şöyle 2 aylık bir çekip gitmek var .

Bu son 2 yılın içerisinde başka bir şehire gitmeyi düşündün mü? Yazın para kazanmaya, çalışmaya gidebilirsin, ki amaç burda yeni ortamlar görmek (sosyalleşmek). Bu 2 yılın sonunda da üniversiteye gidersen (umarım kazanırsın) biraz daha rahatlarsın zaten. Hayatta başarılar.

10. sınıfım beni bekleyen zorlu 2 yıl var önümde Tadını çıkarıyorum ama dersleride ihmal etmiyorum tabii.

Yazın biraz çalıştım. 15 tatilde şöyle bir Marmara turu yapacağım büyük ihtimal. Üniversitede rahatlayacağımı bende hissediyorum. Hayırlısı.


10.sınıfta güzeldi ya kesinlikle örnek al demiyorum ama okulda haftada ya 1 ya 2 gün oluyordum . Şimdi sayısal seçtim ve ağır geldi bana belirttiğim gibi.