Dedemi kaybettim

Benim de dedem 3 sene önce vefat etti ve hala aynı üzüntüyü yaşıyorum. İyi bir dedeye sahip olduğum için çok şanslıydım. Benim de en büyük pişmanlığım, daha fazla vakit geçirmemek. Corona zamanı çok az görüşüyorduk. Ve beklenmedik bir vefat olmuştu. Hala köye giderken onu sanki görebilecekmişim gibi geliyor.

Nur içinde yatsınlar.
 
Ölüm gün geliyor alıp götürüyor birimizi, başınız sağ olsun hocam.
 
Allah rahmet eylesin, huzurlar içinde uyusun. Dünyanın acı bir gerçeği maalesef, bir gün hepimiz öleceğiz. Erken ya da geç fark etmiyor. Vücudu da bir parçaya benzetiyorum. Vücut bozulduğu an geri dönüş olmuyor maalesef. Geçtiğimiz sene Mayıs ayı gibi ben de dedemi kaybetmiştim ve çok değişik duygular hissetmiştim de geçiyor zamanla hepsi. Zamana bırakmak lazım.
 
İçimi dökmek istediğim kimsem olmadığı için bende buraya yazmak istedim. Dedem yemedi yedirdi içmedi içirdi giymedi giydirdi torunlarını evlatları gibi severdi hiç ayrım yapmazdı. Dedem son 1 aydır prostat kanseriyle mücadele ediyordu. Bugün gece saat 00:30-01:00 arası uykusunda 83 yaşında hayata gözlerini yumdu. Hastalığı o kadar ilerledi ki 2 haftada yürüyemeyecek hale geldi. Konuşmak, bir şeyler anlatmak isterdi ama dili dönmezdi anlamazdık. Canımdan çok sevdiğim dedemi toprağa verdik. Böyle olacağını bilseydim daha çok vakit geçirirdim :(. Ailenizin kıymetini bilin bolca vakit geçirin giden geri gelmiyor maalesef...
Başın sağ olsun kral.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı