Zylex
Hectopat
- Katılım
- 23 Ağustos 2020
- Mesajlar
- 575
- Çözümler
- 4
Bu hastalık gitgide artmaya başladı ve kalıcı bir çözümü yok. Benim gibi Dehb'ye sahip olanların bu duruma üzüldüğüne eminim. Bazı şeylere rağmen hayat hala devam ediyor ve umudunuzu kesmemeniz lazım. İlkokulda iken ailem benim aşırı hareketli bir çocuk olduğumu anormal olduğunu anlayınca beni doktora götürdüler.
Dikkat eksiklği ve hiperaktive bozukluğu tanısı konuldu. O zamanlar dikkat ile ilgili bir sorunum yoktu ve aşırı fazla bir şekilde hareketliydim. İlkokul bittikten sonra ortaokulda tekrar doktora gittik ve ilaç tedavisine başladım. Concerta kullanıyordum ve ağır bir ilaç. Vücudun dengesi şaşıyordu. Ortaokulun sonuna doğru concerta yerine ritalin kullanmaya başladım fakat o ilaç çok etkili bir ilaç değildi. Hem aile sorunları hem ilaçlardan bıkmıştım.
İlaç kullanmayı bıraktım ve Lise'ye başladım. Normal bir insan gibi olmak için ilaç kullanmayı kabul edemedim bir süre. Lise'nin ilk haftası sınıfta daha yeni arkadaş olduğum kıza açılmak gibi bir saçmalık yaptım ve lise ilk 2 yıl berbat geçti. Bunlara ek olarak 120 kilo bir obezdim. Yani anlaşılacağı üzere ilacı bıraktıktan sonra bütün dengem şaştı. 10.sınıfta depresyon geçirdim. Kaygı bozukluğu da bunların yanında vardı. 2023'ün ortasında yani yaz dönemi tam anlamıyla benim her açıdan kötü olduğum zamandı. Kendime artık ben ne yapıyorum dedikten sonra her şeyin işi değişti. O farkındalığı kazanmam tam anlamıyla kendimin ne durumda olduğumu görmemi sağladı. Diyete başladım ve her gün yürüyüş yaptım. Tekrardan ilaç kullanmaya başladım. Bu sefer daha iyi bir psikoloğa başladım. 6 aylık süreçte 120 kilodan 95 kiloya düştüm. 25 kilo verdim. Geçen ay spora salonuna başladım. Ve şu an hayatım daha iyi gidiyor.
Eskisinden çok daha fazla iyi olduğumun farkındayım. Çok daha iyi bir psikoloji, daha iyi bir dış görünüş ve daha mantıklı bir kafa yapısına sahip oldum. Bu yüzden yaşadığınız psikoljik sorunlar ne olursa olsun çözüm odaklı olmaya çalışın. Daha fazla üzülmek veya ağlamak o durumu düzeltmeyecek ve daha kötü bir hale sokacak. Kendinizle uğraşmayın. "bende niye dehb var, bende niye o var şu var diye" sorular sorup psikolojiyi sarsmak iyi bir şey değil.
Dikkat eksiklği ve hiperaktive bozukluğu tanısı konuldu. O zamanlar dikkat ile ilgili bir sorunum yoktu ve aşırı fazla bir şekilde hareketliydim. İlkokul bittikten sonra ortaokulda tekrar doktora gittik ve ilaç tedavisine başladım. Concerta kullanıyordum ve ağır bir ilaç. Vücudun dengesi şaşıyordu. Ortaokulun sonuna doğru concerta yerine ritalin kullanmaya başladım fakat o ilaç çok etkili bir ilaç değildi. Hem aile sorunları hem ilaçlardan bıkmıştım.
İlaç kullanmayı bıraktım ve Lise'ye başladım. Normal bir insan gibi olmak için ilaç kullanmayı kabul edemedim bir süre. Lise'nin ilk haftası sınıfta daha yeni arkadaş olduğum kıza açılmak gibi bir saçmalık yaptım ve lise ilk 2 yıl berbat geçti. Bunlara ek olarak 120 kilo bir obezdim. Yani anlaşılacağı üzere ilacı bıraktıktan sonra bütün dengem şaştı. 10.sınıfta depresyon geçirdim. Kaygı bozukluğu da bunların yanında vardı. 2023'ün ortasında yani yaz dönemi tam anlamıyla benim her açıdan kötü olduğum zamandı. Kendime artık ben ne yapıyorum dedikten sonra her şeyin işi değişti. O farkındalığı kazanmam tam anlamıyla kendimin ne durumda olduğumu görmemi sağladı. Diyete başladım ve her gün yürüyüş yaptım. Tekrardan ilaç kullanmaya başladım. Bu sefer daha iyi bir psikoloğa başladım. 6 aylık süreçte 120 kilodan 95 kiloya düştüm. 25 kilo verdim. Geçen ay spora salonuna başladım. Ve şu an hayatım daha iyi gidiyor.
Eskisinden çok daha fazla iyi olduğumun farkındayım. Çok daha iyi bir psikoloji, daha iyi bir dış görünüş ve daha mantıklı bir kafa yapısına sahip oldum. Bu yüzden yaşadığınız psikoljik sorunlar ne olursa olsun çözüm odaklı olmaya çalışın. Daha fazla üzülmek veya ağlamak o durumu düzeltmeyecek ve daha kötü bir hale sokacak. Kendinizle uğraşmayın. "bende niye dehb var, bende niye o var şu var diye" sorular sorup psikolojiyi sarsmak iyi bir şey değil.
