Evde istenmiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Haklıyım. İnsan hata yaptığını kabul etmezse ne değişir ne gelişir. Hatalı olduğunu kabul etmeli ve ders çıkarmalı. Bir sene dişini sıkıp bir daha dönmemek üzere evden ayrılmalı.
Ayrıca zaten üniversite sınavına da girmiş ve bir şey kazanamamış. Son yılında da özel lisedeymiş dibine kadar suçlu.

Son sene özel üniversiteye gitme sebebi ailesinin hatanın farkına varması. Bu bir ikincisi bütün suç kızda değil siz onu ders çalışmadı diye sucluyorsunuz ama eğer kız 1 suçlu ise aile 10 suçlu. Kendi istediği okula göndererek kızın hedeflerini yok saymışlar.
 
Hata kabullenme kısmında doğrusunuz ancak eğitiminin devamını sağlayan okul için henüz 13 yaşında kişilerin girdiği bir sınavla karşı karşıyayız. Henüz geleceği hakkında doğru karar veremeyecek yaştayken ailesinin baskısı altında olan birinin verimli ve etkili çalışmasını düşünebiliyor musunuz? Dibine kadar suçlu mu?
O esnada değil ama şu anda geçmişe baktığında "evet belki bunu ailemin düşünmesi gerekirdi, belki öğretmenimin beni bazı noktalarda uyarması gerekirdi ama ben yine de akıl edip yapmalıydım, kimseden bir şey beklememeliyim" demeli. Kastettiğim şey geçmişe bakınca bir şey yapamadı isen sen suçlusundur. Her şeye rağmen başarman gerekir. Başaramadı isen eksik yapmışsındır, daha fazlasını yapman gerekir. Ders çıkarıp tekrar denemelisin.
 
Haklıyım. İnsan hata yaptığını kabul etmezse ne değişir ne gelişir. Hatalı olduğunu kabul etmeli ve ders çıkarmalı. Bir sene dişini sıkıp bir daha dönmemek üzere evden ayrılmalı.
Ayrıca zaten üniversite sınavına da girmiş ve bir şey kazanamamış. Son yılında da özel lisedeymiş dibine kadar suçlu.

Bir daha eve gelmemeli biraz abartı ama diğer her şeyde aşırı derecede haklısınız madem imam hatip istemiyordun çalışacaktın aile baskısı diyenler olmuş imam hatip istemediğini biliyorsun artık bu yaşındada böyle bir tercih yapabilmelisin.
 
6. sınıfta seni baska okula gonderırız arkadaslarından ayırırız dediler basını kapatmazsan çocuk halimle ne bileceğim kapattım iste, o zamanlar mutluydum arkadasımla beraber kapatmıştık, cevrem tarafından dislanmadım 8. sınıfta sınava hazırlanırken tutturdular imam hatipe gidiceksin diye, niyeymiş lisede erkekler kafamı karıştırırmış (?) neyse ilk LGS'ye girenler bizler olduk ve iyi puan alamadım evımızın karşisindaki imam hatip tutmuyordu benı 40-50 km uzaktaki imam hatibe yazdırdılar, öğretmenler kötüydü, hedefım tıp olmasına ragmen daha ilk 3 aydan veterinerliğe kadar düstü. Neyse o imam hatibe severek Max. 1 ay gittim daha sonra sınıfımdaki arkadaslarım imam hatip ortaokulundan geldigi icin Arapça vs. biliyorlardı ben hep geriydeydım ortalamam da bayağı düstü Arapça yuzunden 2. sene sınıfta kalıyordum xd.

Neyse konumuza gelıcek olursak okulun 2. ayından itibaren okuldan kacmaya başladım aptal bir guvenlık gorevlimiz vardı, müdürün 1 kereliğine verdiği cikis iznininin 200 tane ciktisini aldim ne müdür anladı 2 yıl boyunca ne de guvenlık gorevlisi.

Okulun 4. ayına geldiğimizde ben her gun okulda yoktum, öğretmenler o kadar ilgisizdi ki zaten yoklama bile almıyolardı bazı kötü alışkanlıklar ve beyinsiz bir erkek arkadas edindim. Yani kısacası lise hayatım berbat gecti sırf babamı tatmin edelim diye.

10. sınıfa gelınce anneme basımı acmak istedigimi, böyle iyi hissetmedigimi zaten sosyal anskiyetem oldugunu insanlarla zaten iletişim kurmakta zorlandiğimi ve basortunun beni bu konuda geri ittiğini anlattım, tepkisi cok büyüktü bayağı bir tartıştık sonra ben gizlice açmaya başladım evden kapalı gidiyordum okulun tuvaletınde acip disari cikiyordum, kendimi böyle rahat hissediyordum.
Bu arada 10. sınıfta dershaneye yazıldım ve ondanda kacmaya başladım ilk haftada, orada bir kızla tanıştım beni acayip kötü ortamlara soktu 30-35 yasında adamlar vardi buradan bakınca cok korkutucu gozukuyor ama o an icin zevkliydi bunun sonucunda her gun alkol ve sigara tüketmeye başladım. Tabı bunda benım de sucum var kendı istegimle yaptım, şu an keske 2 yılımı böyle ziyan etmeseydim diyorum ama ailemin de bunları az cok tahmın edebilecegini düsünüyorum sırf erkek olmasın diye benı dunyanın en kotu okuluna gonderdıler.
Araya COVID-19 girdi eve kapandik, tabı bu alıskanlıklarımı evde devam ettiremedim, ben de kitaplara yöneldim butun 11. sınıf boyunca kitap okudum, sağ olsun ihl öğretmenleri haftanın 5 gunu hasta oluyolardı nasıl oluyorsa.
11. sınıf bitince kendimi aynanın karşisinda obez bir domuz olarak buldum, neyse diyete başladım spora başladım sigarayı ve alkolu tamamen biraktim artık tek amacım kilo vermekti o da kotu sonuclandı sonunda yeme bozuklugu tanısı koyuldu 30kg a kadar düstüm.
Sonuç olarak 3 yıl boyunca beynime o kadar zarar verdim ki anlatamam,

Neyse bunlar benı özel okula aldılar sonunda, galıba annem bir seyler fark ettı bilmiyorum bana hiçbir şey söylemediler, annem bana seni özel okula gönderiyoruz ama başını açmicaksın liseden sonra tamam mi diye cümleler kurmaya başladı ben de tm tm diye geçiştirdim, cunku o okula gitmeyi gercekten istemiyordum neyse 12 de özel okula gittim, kimseyle arkadas olamadım kimse benimle konusmadı sadece kitap okudum ama genel olarak güzeldi ben eglendim, kitaplar ve kedim en iyi arkadasım.
Artık hedefım en dusum puanlı 2 yıllık universiteydi.

Neyse 12'yi bitirdik yaz tatilinde annemlere gene basimi acmak istedigimi söyledim gene tabii ki de cok buyuk tepkiler aldım 15-20 gun evde sadece bunun kavgasını yaptık en son babamdan kizim acik olursan namussuz olursun, seni öldürürler gibi cümleler duyunca basımdan kaynar sular döküldü lisede neler yaptığımı kanıtlarıyla tek tek söyledim,"bak bakalım erkek var diye Anadolu lisesine gondermediginiz kızınız kac tane erkekle takılmıs" diye. Ne zannediyorsunuz basim kapalı diye hiçbir şey yapamayacagimi falan mi zannediyorsunuz dedim,(o kadar saçma seylere bagliyorlarki inanamıyorum) bu sözlerim üzerine annem cildirdi Allah belani versin demeye, sövmeye basladi ve ekledi eğer başını açarsan hiçbir şey yapamazsın bu evde, ben de ısrarla zaten sadece evden cıkarken basımı kapattıgımı sokakta actıgımı belirttim ama anlamadılar ya da anlamak istemediler, üstüne telefonumu 3 kattan aşaği atıp camını parçaladi, bilgisayarımı defalarca sakladı ve daha bir sürü şey bütün yaz böyle geçti ve şu an cok kotu durumdayım, yasamıyorum gibi bir şey istedigim hiçbir şey alınmıyor, arkadaslarımda gorunce bende istiyorum ama hayır sen basını açıyorsun sana yok cümleleriyle karşilaşiyordum zaman ilerledikçe yedigim 1 lokma yemegın hesabını gormeye basladılar, ekmegimizi yeme git hamamda duş al, biz sana bakmak zorunda degiliz bir kere basin acik dişari cıktın bu evde yerın yok vs. vs cidden hem IQ kaybına uğruyorum hem de kalbım cok kırılıyor, uni kazanıp gidim diyorum ders calisıcak psikoloji bile kalmadi artık bir universite hedefim yok. Bunları anlatmak istedim amacım sadece yazıp rahatlamakti, okuyup gecin iste :)
Umarım bir gün bu foruma girip dert ettiğim şeylere bak diyebilirim.
Yani öncelikle yaşadığın durum için üzgünüm, böyle birseyin dayatarak yapılmasını doğru bulmuyorum içinde istek bile olsa ilerleyen zamanda bu olaylar içinde yapmazsın zor durum kimse ailesini seçemiyor umarım senin çocuğun olduğunda daha akli birey olarak yetiştirirsin şuanlık yapabileceğin hem çalışıp hem okuman olur oda yapabildiğin kadar.
 
Son sene özel üniversiteye gitme sebebi ailesinin hatasının farkına varması, bu bir. İkincisi bütün suç kızda değil, siz onu ders çalışmadı diye sucluyorsunuz ama eğer kız 1 suçlu ise aile 10 suçlu. Kendi istediği okula göndererek kızın hedeflerini yok saymışlar.
Aile isterse 500 suçlu olsun, sen aileni değiştiremezsin ancak kendini değiştirebilirsin. Etrafı suçlamayı bırakıp kendini değiştirmeli.

Geçmişe bakıp ders almamak mı, geçmişe bakıp bir başarı görememek mi?
Anlamadım maalesef.
 
Sizin adınıza üzüldüm ben. Ailenin zorlamasıı. Tek dertleri anca din. Tek çareniz, üniversiteyi kazanıp başka bir yere gitmek. Tabir-i caizini biliyorsunuz hepiniz söylememe bile gerek yok küfür ettirmeyin bana burada.
 
Boş yere uzatmaya gerek yok.

Dersine çalışmamış sonrasında etrafta sürtmüş, burada da acımatasyon yaparak egosunu teselli ediyor.

İlk öncelikle sallamışsın canı gönülden istedim diye bir şey yazmamış konu sahibi bu bir. İkincisi kız bu konuyu destek almak yardım almak için açmış ailesinden önce interente anlatmış. Buna ego değil çaresizlik ve yöntem arama denir. İnsanların uyguladığı bir yöntemdir.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Geri
Yukarı