Tartışma olması için anlamlı yorumlarla (yani konuya hakim sorular veya cevaplar) konuşmanın devam etmesi gerekir. İşin içine anlamsızlık girince tartışma olmaktan çıkar. Çünkü siz sadece ''anlamlı'' olana doğru ya da yanlış diyebilirsiniz. Anlamsızsa hiçbir sınıflandırma yapamazsınız. Anlamsızlık girmeye başlayınca sinirlerim de geliyorHaksızsınız diyemiyorum. Ama felsefeyle ilgilenen bir insanın, tartışmayı göze alması gerekmez mi?
Peki görüş, inanç ile eş anlamlı olamaz mı?
Bunu açıklar mısınız? Cevap önemsizse, mutlak doğru yoksa, cevaba nasıl ulaşılacağı neden önemli? Ve nasıl mümkün? Kişisel görüşünüz tabii ki.
Görüş-inanç ayrımını @bitwise açıklamış, katılıyorum.
Aynı cevabın bile kişilere yansıması çok farklı olabilir. Mesela çok yakınımın, ismiyle ölümünün hitap edilmesi bilgisinde; benle, sizin aranızda uçurum anlam farkı vardır. Bundan dolayı ben cevaplara fazla önem vermem. Cevaba nasıl ulaşıldığı daha ilgimi çeker, filozofların da ilgisi bu yöndedir. Cevabı ne olarak gördüğünüzse o sizle alakalıdır. Kimi cevabı faydalı olanda, kimisi mutlu edende, kimisi zarar verende görür.