Gelecek kaygısıyla nasıl başa çıktınız?

mahmutxd07

Decipat
Katılım
4 Kasım 2022
Mesajlar
1.090
Çözümler
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Son zamanlarda yaşama amacımı sorgular oldum. Mesleki açıdan veya yapmayı keyif aldığım şeyleri düşündüğümde kendimi tam çözümleyemedim. Şunu seviyorum diyemiyorum hiçbir zaman çünkü her şey minik bir heves bulutu gibi. Patates kızartmasını çok seviyorsundur ama her gün ona maruz kaldığında tiksiniyorsun. Ki çoğu insanda tiksinme sınırı 3-5 ay ise bende 3-5 hafta gibi çabuk sıkılıyorum.

Bu yüzden ne mesleğime ne de gelecek hayallerime odaklanamıyorum. Mesela çok basit dükkan açayım diyorsun. Dükkan kirası, vergisi ve satış yapamamayı düşününce riski alamıyorsun. Çünkü gençsin, çünkü paran yok alacağın risk seni 0'dan -'ye götürebilir. Evet +'ya çıkarma ihtimali de var. Ama -'ye girdiğinde hayatın kaymış olacak.

Sizin bu gelecek kaygısı süreciniz nasıl geçti?
 
Son düzenleme:
Hayatın gerçeği çalışmak. Kader de gayrete tabii. Benzer durumlardan geçtim, şimdi ders çalışıyorum. Üniversiteye yerleştiğim hâlde yeniden YKS'ye hazırlanıyorum.

Dükkân açma gibi girişimcilik fikirleri iyi hoş ama sermaye ister. Belli bir altyapı ister. Mutfağı bilmeyen adam ben lokanta açacağım derse büyük risk olur. Önce işi öğren, ticareti bil. Sonra kurarsın.
 
Hayatın gerçeği çalışmak. Kader de gayrete tabii. Benzer durumlardan geçtim, şimdi ders çalışıyorum. Üniversiteye yerleştiğim hâlde yeniden YKS'ye hazırlanıyorum.

Dükkân açma gibi girişimcilik fikirleri iyi hoş ama sermaye ister. Belli bir altyapı ister. Mutfağı bilmeyen adam ben lokanta açacağım derse büyük risk olur. Önce işi öğren, ticareti bil. Sonra kurarsın.

Öyle tabii çalışmak asıl olan ama ne yapacağına karar verememek mesele. Dükkan örneği sadece basit bir risk örneğiydi.
 
Ohooho ben çoktan pes ettim...

Bu ülkede ev almak araba almak hatta evlenmek bile tamamen hayal oldu. Üçünden birini yapayım desen anadan babadan kalan birşeyler yoksa seni %100 olarak eksiye düşürecek ve hayatın borç ödemekle geçecek. Borç ödediğin günler hayattan nefret edeceksin. Neden yaptım neden başımı borca soktum diyeceksin. Bu sebepler ile kendinden hatta ailenden bile soğuyabilirsin ki bunlar varsayım değil karamsarlık değil birebir günlük hayatta olan şeyler.

O yüzden günü birlik yaşıyorum kazandığımı biriktirmeyip harcıyorum ki yaşlanıp ağzımın tadı vücudumun gücü gittiğinde '' ulan keşke gençken yeseydim '' dememek için.

Çokta kasmaya gerek yok. Sonuçta bir gün öleceğiz ve o güne kadar ne kadar çalışırsan çalış yiyeceğin 1-2 tabak yemek en fazla.
 
Ohooho ben çoktan pes ettim...

Bu ülkede ev almak araba almak hatta evlenmek bile tamamen hayal oldu. Üçünden birini yapayım desen anadan babadan kalan bir şeyler yoksa seni %100 olarak eksiye düşürecek ve hayatın borç ödemekle geçecek. Borç ödediğin günler hayattan nefret edeceksin. Neden yaptım neden başımı borca soktum diyeceksin. Bu sebepler ile kendinden hatta ailenden bile soğuyabilirsin ki bunlar varsayım değil karamsarlık değil birebir günlük hayatta olan şeyler.

O yüzden günü birlik yaşıyorum kazandığımı biriktirmeyip harcıyorum ki yaşlanıp ağzımın tadı vücudumun gücü gittiğinde " ulan keşke gençken yeseydim " dememek için.

Çok da kasmaya gerek yok. Sonuçta bir gün öleceğiz ve o güne kadar ne kadar çalışırsan çalış yiyeceğin 1-2 tabak yemek en fazla.

Katılıyorum. Bende de bu ümitsizlik hissi çok yoğun. Ama bu benim sosyal hayatımı çok etkiledi, eğlenmeyi unuttum. Şunu yapsam mutlu olurum dediğim bir şey yok.

Beklediğim bir çıksa oynarım dediğim oyun yok. Dizi veya film yok. Düzenli yaptığım veya gelecekte şunu kesin yapmalıyım dediğim bir sosyal aktivite yok. O yüzden işe odaklanıp, kafamın içinde ki sesleri susturmak istiyorum. Ama asgari ücretle sabit gelir kazanmanın üstünde kendi işim için koşturmak istiyorum. Bir şeyi başarmak. Marka olmak veya herhangi bir ürün ortaya koymak istiyorum. Bu güne kadar sen ne yaptın diyenlere karşı aha bunu yaptım demek istiyorum.
 
Son zamanlarda yaşama amacımı sorgular oldum. Mesleki açıdan veya yapmayı keyif aldığım şeyleri düşündüğümde kendimi tam çözümleyemedim. Şunu seviyorum diyemiyorum hiçbir zaman çünkü her şey minik bir heves bulutu gibi. Patates kızartmasını çok seviyorsundur ama her gün ona maruz kaldığında tiksiniyorsun. Ki çoğu insanda tiksinme sınırı 3-5 ay ise bende 3-5 hafta gibi çabuk sıkılıyorum.

Bu yüzden ne mesleğime ne de gelecek hayallerime odaklanamıyorum. Mesela çok basit dükkan açayım diyorsun. Dükkan kirası, vergisi ve satış yapamamayı düşününce riski alamıyorsun. Çünkü gençsin, çünkü paran yok alacağın risk seni 0'dan -'ye götürebilir. Evet +'ya çıkarma ihtimali de var. Ama -'ye girdiğinde hayatın kaymış olacak.

Sizin bu gelecek kaygısı süreciniz nasıl geçti?

En çok stresi kardeşim LGS de yaptı deneme sonuçları da değişiyordu ağlıyordu fakat kaygıdan ders çalışarak kurtuldu ben zaten çalışıyorum diyerek.
 
"Carpe diem" hocam. Anı yaşayacaksın. Yarın ölecekmiş gibi. Niye mi, şu an gerçekçi moda girelim, çalışıp para biriktirsen ne alabileceksin? Yeni bir ayakkabı mı, yeni bir telefon mu yoksa bir mont mu için çalışıp para biriktireceksin.

Yarın öleceğini düşün ve bunu 1 ay yaşa. Korkudan çok "ulan hiç buna sahip olmadım" ve "bunu yapamadan gideceğim" duygusu ağır basacak.
 
"Carpe diem" hocam. Anı yaşayacaksın. Yarın ölecekmiş gibi. Niye mi, şu an gerçekçi moda girelim, çalışıp para biriktirsen ne alabileceksin? Yeni bir ayakkabı mı, yeni bir telefon mu yoksa bir mont mu için çalışıp para biriktireceksin.

Yarın öleceğini düşün ve bunu 1 ay yaşa. Korkudan çok "ulan hiç buna sahip olmadım" ve "bunu yapamadan gideceğim" duygusu ağır basacak.

Bu mantikta uzun vadede hayatin mesleğin hiçbirşeyin olmayacak. Sen bu zorluklari aşmadiğin için senin çocuğunda senin yaşadiklarini yaşayacak. Sen bugün bu sorunu çözersen gelecekte çocuğuna veya kendine daha iyi şartlar sunacaksin.

Bu kafayla günü birlik yaşamayla, 20 yil sonra emekli olamamiş, para biriktirememiş çulsuz bir adam oluyorsun. Büyük ihtimal evlenemezsin, evlensende güzel bir hayatin olmaz. Sürekli sevmediğin işe git gel yaparsin, bakmak zorunda olduğun bir ailen olunca istifa da edemezsin.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı