Gülmek istemiyorum

Kemal Sunal'ın "Gülen Adam" filmi gibi bir durumsa bir nörolojiye muayene olun derim. Yok o durumluk bir şey değilse gülmenin pek zararı olmaz, en azından sessiz gülmek anlamında gülümseseniz de olur. Somurtan kişilerden ziyade gülümseyen kişiler daha iyidir bence. (Recep Baltaş'ın videolarda sürekli gülmesi gibi. (Sanki, iyi dinleyin la bunları cahiller diyip gülüyor gibi geliyor. :D ) ) Olmayacak yerde gülümseme, gülme varsa( kötü bir durum olduğunda, konuşulduğunda vs) bir psikoloğa görünün derim.
 
Son 2 yıldır aile içi veya başka bir sofrada veya benzeri ciddi anlarda gülmemek için zor duruyorum. Hatta gülüyorum ve artık dayanılmaz hale geldi benim için.
Her çözümü denedim ama hiçbir işe yaramıyor. Bunun dışında tüm gün komik bir şey görüp güldüğümde ciddi bir anda aklıma gelirse diye sinirleniyorum.
Genelde aile içi oluyor ya da telefon görüşmelerinde falan. Artık dayanamıyorum. Ya tüm gün yemekte ne yapacağım diye düşünüyorum ya da yemekten bir şekilde kaçıyorum bahane bulup, telefon konuşmaları içinde öyle. Ne yapacağımı bilemiyorum ve artık çok yoruldum.
Bence ergenlikle alakalı psikolojik bir durum. Ben eskiden hoca ders anlatırken gülüp sınıftan çıkıyordum.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı