Her zaman hayalim düzgün bir iş olmuştu, iş hayatına girmeden önce. Ancak şimdi kendimi tanımaya başladığımda yabancı dil öğrenmek, dünyayı gezmek, dövüşmeyi öğrenmek, vlog çekmek ve yeni insanlar tanımak gibi bir umutla tanıştım. İlk sınıftan beri olan grubumuzla takılırız ve hiç kimseye şimdiye kadar güvenmedim, onlar dışında. Pederin dediği ise çalış, benim mesleğimin ustası ol, bir dükkan kurarız, 30 yaşına kadar evini, barkını, arabanı, her şeyini alırsın, diyor. Para pek umurumda değil açıkçası, milyonlarım olsa bile mutlu olabileceğime inanmıyorum. Şu an çok iyi kazanıyorum, okulu bırakmadan önce daha mutluydum. Ne yapmalıyım sizce? Hayallerimi bir kenara bırakıp bir ton mutsuz paraya sahip olmak mı, yoksa hayallerimin peşinden koşmak mı? Şu ana kadar bunları kimseye anlatmadım, ama aşırı hafifledim. Tanımadığım insanlara anlatmama rağmen teşekkürler, okuduğunuz için.
