Hayat çok kötü

Öncelikle doğduğumdan beri beyin felci (serablal palsi) denen bir hastalıkla boğuşuyorum. Hayatımı yürümekle yürümeye çalışarak ve diğer insanlar gibi bir hayat yaşamayı umut ederek çabalıyorum. Yanlış anlamayın sağlıksal bir problemi olmayan insanların nasıl gerçekten bir derdi olduğunu ve bunu nasıl kafaya taktıklarını anlayamıyorum. O ortamda bulunmama özgürlüğüne sahipken harbiden nasıl bu kadar olumsuz düşüncelere kapılabiliyorsunuz. Sizin doğuştan sahip olduğunuz şeyler için bile bazı insanlar çabalıyorken bunu anlamlandıramıyorum. Bunu yaşadığım içindir belki bilmiyorum. Demem o ki. Hayat düşündüğünüz kadar değil üzüldüğünüz kadar kötü. Çıkın gezin yapabiliyorken özgür olun ve her anın kıymetini bilin. Dünyada bir yerde o kötü bulduğunuz hayatı bile nimet sayacak tonla insan var.
Biz, senin gibiler için üzgünüz; anlamıyor musun?
 
5 saat ayırıp okumadım. Okumam da. Ama halinize şükredin. Siz benden kötüsü yoktur diye düşünürsünüz ama sizin durumunuzda olmak için dua eden insanlar doludur. Her zaman elinizdekinin kıymetini bilin. Pozitif olun.
 
Biz, senin gibiler için üzgünüz; anlamıyor musun?

Senin veya benim ya da herhangi bir başkasının üzülmesi önemli değil. Elinizde sihirli değnek varsa haber verin yani. Geçmişe gitme şansımız yok üzülmenin de gayrihtiyari faydası yok. Bulunduğumuz durumu iyileştirmeye çabalayacağız. Yoksa gel sabaha kadar ağlayalım beraber. Bunun çözümü bu değil.
 
Senin veya benim ya da herhangi bir başkasının üzülmesi önemli değil. Elinizde sihirli değnek varsa haber verin yani. Geçmişe gitme şansımız yok üzülmenin de gayrihtiyari faydası yok. Bulunduğumuz durumu iyileştirmeye çabalayacağız. Yoksa gel sabaha kadar ağlayalım beraber. Bunun çözümü bu değil.
Temel ihtiyaçlar giderildiğinde felsefe başlar.

Kaosun içinde, acıların içinde benim iyi olmamın ne anlamı var ki? 50 yıl sonra falan gideceğimiz yer aynı ne de olsa.
Böyle doğmayı sen mi seçtin? Senin suçun neydi? Bunu hak edecek ne yaptın?
 
Temel ihtiyaçlar giderildiğinde felsefe başlar.

Kaosun içinde, acıların içinde benim iyi olmamın ne anlamı var ki? 50 yıl sonra falan gideceğimiz yer aynı ne de olsa.
Böyle doğmayı sen mi seçtin? Senin suçun neydi? Bunu hak edecek ne yaptın?

Bunların üstünde sorgulayacağımız birçok sorun adaletsizlik acımasızlık vesaire var. Hak edecek ne yaptım gibisinden bir düşünceye sahip değilim çünkü bunun da iyi yanları var bu hissiyatların ve bu acının da bir anlamı var. Önemli olan hak edip etmemek değil senin burada hangi konumda olup neye odaklandığın. Hayat soyut şeyleri somut şeylere dönüştürmekten ibaret. Mutsuz olsan bile önemli olan bunu kendi faydana kendini tatmin edecek bir şeylere dönüştürmek. Gideceğimiz yer aynı olsa da ömrümüz 1 ve bize özel. En azından yaşadım diyebilmeli insan. Sen seçtin ben seçtimden ziyade bu düşüncelerden sıyrılıp en azından benim gibi bir hayat yaşamadığını düşünebilirsin. Dediğim gibi bana üzülmenin bir faydası olmaz. Böyle kötü şeylere odaklanmanın da bu yüzden hayat kötü ve bu düşüncenin temeli de bu asla gerçekleşmeyecek senaryolar üretmek. En azından ben tanıdığım herkesten daha güçlüyüm. Doğuştan kaybettiğim bir şeyi zamanla kazanma elde etme şansım umudum var ve bunu elimde tutuyorum. Hayatımı bu düşüncelere yaşamak innnanılmaz berbat hayat düşündüğümüz kadar değil üzüldüğümüz kadar kötü.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı