Hayatım gittikçe kötüleşiyor

Mugg Lee

Decapat
Katılım
16 Temmuz 2021
Mesajlar
58
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba. 15 yaşındayım. Hayatım gittikçe kötüye gidiyor. Çok arkadaşım vardı. Sayamayacağım kadar çok. Şu an 3-5 tane kaldı. Küs değiliz ama eskisi gibi de değiliz. Artık nedenini bilmediğim şekilde ben olmadan takılıyolar ve bu benim zoruma gidiyor. Başkaları da ortama girdi ve beni unuttular. Çok nadir bazen denk geliyoruz ve takılıyoruz. Onda da evin yakınlarında uzağa bir AVM'ye gittiklerinde çağırmıyorlar vb. gibi. Ayrıca babam battı. Ne var ne yok her şeyimiz gitti ve az kalsın annemle babam ayrılıyordu. Babam batmadan önce yanına gidiyordum boş zamanlarımda ben de çalışıyordum. Üsküdar - Ümraniye arasında oturuyorum ve güzel bir yer. Dışarı çıkınca illaki bir aktivitem oluyordu. Şu an hiçbir şey yok. Şu an tatildeyiz ekstra sıkılıyorum. Sırf bu yüzden okulu sevmeye başladım. Verebileceğiniz tavsiyeleriniz var mı?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Aga sen kötü şeyler yaşamışsın geçmiş olsun. Ama ben böyle şeyler yaşamadığım için tavsiye veremiyorum.
 
Arkadaşlar konusunu boş ver ama aile konusunda kendini güçlü tut. Okulu sevmeye başla ileride aileni ayakta tutacak olan sensin ve hem mutlu olmanı öneririm hayata zor başlamak bence insanı erken olgunlaştırıyor ileriki hayatında artık daha güçlü oluyorsun.
 
Arkadaşlar konusunu boş ver ama aile konusunda kendini güçlü tut. Okulu sevmeye başla ileride aileni ayakta tutacak olan sensin ve hem mutlu olmanı öneririm hayata zor başlamak bence insanı erken olgunlaştırıyor ileriki hayatında artık daha güçlü oluyorsun.

Sıkıntı da orada. Hayata zor baslamadim. Alışık değildim. Ailem ile olan iletişimim gayet güzel. Ama arkadaş olayını biraz kafaya taktım. Ayrıyeten okula gidiyorum ama hayallerimdeki mesleğimin okulla alakası yok. Ama yine de okuyorum en azından elimde bir diplomam olsun diye.
 
Sıkıntı da orada. Hayata zor baslamadim. Alışık değildim. Ailem ile olan iletişimim gayet güzel. Ama arkadaş olayını biraz kafaya taktım. Ayrıyeten okula gidiyorum ama hayallerimdeki mesleğimin okulla alakası yok. Ama yine de okuyorum en azından elimde bir diplomam olsun diye.
Hayallerinizdeki meslek neyse ona yönelin o zaman. Arkadaş olayında kafaya takılacak bir durum yok. Gerçek yüzlerini gördünüz. Hepsi iyi gün dostu.
 
Merhaba. 15 yaşındayım. Hayatım gittikçe kötüye gidiyor. Çok arkadaşım vardı. Sayamayacağım kadar çok. Şu an 3-5 tane kaldı. Küs değiliz ama eskisi gibi de değiliz. Artık nedenini bilmediğim şekilde ben olmadan takılıyolar ve bu benim zoruma gidiyor. Başkaları da ortama girdi ve beni unuttular. Çok nadir bazen denk geliyoruz ve takılıyoruz. Ondada evin yakınlarında uzağa bir AVM'ye gittiklerinde çağırmıyorlar vb. gibi.
Buraya kadar boş. Bunu çok fazla dert edinme, zaten dert değil; akışına bırak. Başka ortamlar bulabilirsin...

Sıkıntı da orada. Hayata zor baslamadim. Alışık değildim. Ailem ile olan iletişimim gayet güzel. Ama arkadaş olayını biraz kafaya taktım. Ayrıyeten okula gidiyorum ama hayallerimdeki mesleğimin okulla alakası yok. Ama yine de okuyorum en azından elimde bir diplomam olsun diye.

Üsküdar - Ümraniye arasında oturuyorum ve güzel bir yer. Dışarı çıkınca illaki bir aktivitem oluyordu. Şu an hiçbir şey yok.
Bunlar düşünmeye değer şeyler değil.
 
Hayatta birçok şey öğreneceksiniz. Gezeceksiniz, göreceksiniz, tartışacaksınız, okuyacaksınız, örnek aldığınız insanlar olacak, okuyacaksınız, işe girip batıracaksınız, aldatılacaksınız, seveceksiniz... Her şeyden öğreneceksiniz; hayattan... Öğrendiğiniz her şeyi piramidin blokları olarak düşünün. Yıllarca uğraşacaksınız ve bu blokları üst üste yığacaksınız ama piramid olmayacak. Üst üste, kare şeklinde yığacaksınız. 2 yıl, 5 yıl, 10 yıl... Sonra bir olay yaşacaksınız, bir kitap okuyacaksınız, birisiyle tanışacaksınız ve öğrendiğiniz bilgileri nasıl kullanacağınızı, blokları nasıl doğru yığarak piramid şekline getireceğinizi öğreneceksiniz...
 
Ayrıca babam battı. Ne var ne yok her şeyimiz gitti ve az kalsın annemle babam ayrılıyordu. Babam batmadan önce yanına gidiyordum boş zamanlarımda bende çalışıyordum.
Bu değil ama bunun gibi trajedik olayları yaşadım. Sana bu konuda ne diyeceğimi bilemiyorum açıkçası.
Hayat zor. Hayat kime kolay? Bu kısa zaman diliminde deneyimlediğime göre doğuştan zengin olanlar. Onlar paranın ne koşullar altından kazanıldığını bilmez, gelecek veya geçmiş kaygıları yoktur, hayat tozpembedir, herşeyi elde etmeleri daha kolaydır ayrıca bazısı bunlar yüzünden sorumsuz, anlayışsız, ahlaksız olabiliyor... Sonradan zengin olanlara da zor hayat. 2 olasılık; o parayı elde edene kadar zaten hayatı fiilen bitmiştir, hayatının geri kalanını huzurla geçirir, bunu hak etmiştir (muhtemelen) ya da büyük adam olmuştur ama o parayı korumak için çok çalışması gerekir... Çok para, çok sıkıntıları doğurabilir...
Herkesin kendine özgü bir öyküsü, hayatı var; senin gibi. Sana diyebileceğimiz tek şey güçlü olman olur.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı