Hayattan bezdim

Kafein26

Hectopat
Katılım
22 Haziran 2022
Mesajlar
259
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Son zamanlarda özellikle YKS sınavı sonrası artık kafayı yemek üzereyim. Asker olmamı isteyen dedem ve babam var. Ancak göz kusurumdan dolayı olmam mümkün değil. Ayrıca hava subayı dışında bir tercihte bulunmadım diger harp okullarını kazanabilecek olmama rağmen. MSÜ açıklandı ve ben kazanamadım. Tek sorun sanki kazanamamış olmam gibi bir durum oldu. Başladılar yok onun çoçuğu şöyle böyle. Dedim ki gözümden dolayı zaten kazansamda gidemeyecektim. Adamlar hâlâ sınavda kalmış, "E ben sana denizcilikte yaz dedim." dediler. İçime attım. YKS açıklandı. İstediğim puanı alamadım fakat istesem başka iyi bölümlerede gidebilirdim ama gitmedim. Yine aynı şey. Bu sefer de beni küçük gördüler. Kısaca akılsız yerine koydular. Anladınız siz. Milletin yanında küçük düşürmeler vs. 2 güne kadar evin en kıymet gören kişisiyken bir anda 0'ı gördüm. Sonra terslikler başladı hayatımda. Kulaklığım bozuldu. Garantiye yollayacakken düzeldi. Sonra tekrar bozuldu. Dedim tamam bu kesin bozuk. Sonra yine düzeldi orada bir daha kafayı yedim. Çünkü kulaklığı yollasam bir şeyi yok deyip geri yollayacaklar çünkü sorunu ortadan kalkiyor anlamsizca. Daha sonrasinda tatil mevzusu açıldı. Bende ehliyet alacaktım. Seneye gideriz dediler. Bende bir an önce yazılacaktım. Daha sonra karar değiştirdiler benim şalterler burada da attı çünkü haberim olmadan yapılmıştı. Neyse bunu da içime attım ama sabrım kalmadı. Oteli beğendik falan. Babam sağ olsun gitmiş yanlış otele rezervasyon yaptırmış. Bunu söyleyince herkesin içinde anneme "senin akılsız oğlun bana burayı dedi" dedi. Artık patlayacaktım. Daha sonra ehliyet için gidecektim haber verdim. Para kalmadı dedi. Dedim nasıl yani diye. Olabilir sıkışmış olabilir diyeceksiniz ki bende öyle dedim. 2 gün sonra ise birine borç para verdi ben orada patladım artık. Kendime yakışmayan şeyler söyledim. Bu olayın ertesi günü ise 10 gündür gelmeyen kitaplarım sonunda ulaştı ve eksik geldi parasını ödememe rağmen. Artık kafayı yemek üzereyim ne yapacağım bilmiyorum. Tam derse oturayım diyorum yine uyduruktan bir mevzudan sinirleniyorum. Sinir hastası olduğuma artık kanaat getirdim. Sadece içimi dökmek istedim boşuna da forumu gereksiz kullanmış gibi oldum ama aklıma yapacak başka bir şey gelmedi. Herkesten özür diliyorum. Tavsiyeleriniz varsa çok ihtiyacım var.
 
Ne diye içine atıyorsun? Bu şekilde kendine daha çok yük oluyorsun. Söylenecek bir şey varsa çatır çutur söylüyorum ben. Yok o kırılır da, yok o benim büyüğüm de... Büyüğümsün diye ne itip kakabilirsin ne de herkesin içinde küçük duruma düşürebilirsin!

Dediklerimden dolayı saygısız olduğumu düşünenler olabilir ama ben bu dünyaya kendi isteğimle gelmedim ve ot gibi yaşamaya da niyetim yok.
 
Kendin ayrı eve çıkana kadar bunlarla devam edeceksin ayrı eve çıkmakta ayrı bir dünya olmuş durumda ayrıyeten okuyorsunda Türkiye'deki gençlerin çoğu bu tarz aileden dolayı sıkıntılar içerisinde hiçbir şey düzgün değil ne ekonomik açıdan ne yaşamlarımız düzgün. Benim çok kanıma dokunuyor istediğim şeyleri alırken bu kadar düşünmek, ileride iyi bir hayatım olamayacağı muhtemelen başka ülkeye gidemeyeceğim eşimle paradan dolayı kavga etme ihtimali çocuğuma düzgün bir hayat sunamayacağım diye. Ya insanın sokakta yürürken ruhu daralırmı benim daralıyor mesela.

Ve içine atmak hiçbir şeyi çözmez hiçbir şeyi içine atma.
Sadece daha çok üzmüş olursun kendini.
 
Her doğru her yerde herkese söylenmez. Konu sahibi forumdaki gazlamalara güvenip kendi hayatını daha zor duruma düşürmesin.

Zaten yanlızken değil başkaları varken bu şekilde davranıyorlar çoğunlukla eğer bende onlar gibi olursam ne farkım kalır diye düşünüyorum. Doğru mu yanlış mı bilmiyorum orasını.
 
İtilip kakılmalarlada üzülmeye hakkı yok.
Doğru da napalım hocam. Eğer bu arkadaş mezuna kalacaksa ailesi ile karşı karşıya gelmesi moralini daha da bozar. Kar zarar terazisinde zararda olacağını düşünüyorum ben. Kendisinin aile dinamiklerini bilmiyoruz kimse kesin yorum yapamaz. Zaten sadece içimi dökmek istedim demiş.
 
Aynen öyle. Ama işte başkası olsa neyse kendi yakının olunca üzülüyor insan.

Ben artık yakınlık olayını bıraktım kimsenin dediğini umursamıyorum edilen laflara gereken cevabı verıyorum kendi hayatıma kendi başıma atıldıktan sonra hiçbirisiyle bir işim olmayacağını düşünüyorum.

Doğru da ne yapalım hocam. Eğer bu arkadaş mezuna kalacaksa ailesi ile karşı karşıya gelmesi moralini daha da bozar. Kar zarar terazisinde zararda olacağını düşünüyorum ben. Kendisinin aile dinamiklerini bilmiyoruz kimse kesin yorum yapamaz. Zaten sadece içimi dökmek istedim demiş.

Ailesiyle karşı karşıya gelip sorunu çözmezlersede üzülecek ailesiyle çözmesi gerekiyor bu olayları.
Ya umursamamayı öğrenecek, ya birlikte yaşadığı insanlarla problemi çözecek ya da içine atarak üzülecek.
 
Doğru da napalım hocam. Eğer bu arkadaş mezuna kalacaksa ailesi ile karşı karşıya gelmesi moralini daha da bozar. Kar zarar terazisinde zararda olacağını düşünüyorum ben. Kendisinin aile dinamiklerini bilmiyoruz kimse kesin yorum yapamaz. Zaten sadece içimi dökmek istedim demiş.
2.kez mezuna bıraktığımda ailem tarafından tam olarak onay alamamıştım. Babam sürekli "bir insan 2 yıl boyunca pilav yiyebilir mi" şeklinde aşırı sinir bozan cümleler kullanıyordu. Birkaç kez kendimi tuttum ama bu lafların sonunun gelmediğini fark edince ağzımı açıp gereken üslupla söylenmesi gerekenleri söyledim. Böylelikle bu tarz moral kırıcı davranışların da sonu geldi.

Ek olarak aile dinamikleri hakkında dedikleriniz doğru. Ben yorumumu kendi ailem üzerinden yapmıştım.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı