Hayattan nasıl zevk alıyorsunuz?

Peki bir hobin var mı?

Var ama onu yapmaya da üşeniyorum. Hayatta insanlar bazı insanların çok şanslı olduğunu düşünürler. Fakat bilmiyorlar ki en iyileri zaten onlarda var. Bana oranla demir gibi iradeleri var. Meram etmeyin 2-3 yıldır ingikizce öğreneceğim veya programlamanın matematiğin kitabını yazacağım demeye devam edeyim ben... Hiçbiri de işe yaramıyor orası ayrı ironik (çözüm yolları).
 
Var ama onu yapmaya da üşeniyorum. Hayatta insanlar bazı insanların çok şanslı olduğunu düşünürler. Fakat bilmiyorlar ki en iyileri zaten onlarda var. Bana oranla demir gibi iradeleri var. Meram etmeyin 2-3 yıldır ingikizce öğreneceğim veya programlamanın matematiğin kitabını yazacağım demeye devam edeyim ben... Hiçbiri de işe yaramıyor orası ayrı ironik (çözüm yolları).
Herhangi bir arkadaşın var mı?
 
Herhangi bir arkadaşın var mı?

Hayır, bunun hakkında çok uğraştık aslında fakat insanlardan tiksiniyorum neredeyse, o yüzden hayır. Olmasını da istemiyorum gibi, igreniyorum dediğim gibi. Ben de insanım da kendime de ucube diyorum (benim için kafası kırık, toplumdan göz ardı edilecek kadar aşağılık kişi demek). Ben kendimi değersiz görme seviyem ayrı bir seviye bazen. Biliyorum ironik gelecek ama bari sivrisineğe yararım olsun diye arada sırada beni ısırmalarına izin veriyorum.
 
Hayır, bunun hakkında çok uğraştık aslında fakat insanlardan tiksiniyorum neredeyse, o yüzden hayır. Olmasını da istemiyorum gibi, igreniyorum dediğim gibi. Ben de insanım da kendime de ucube diyorum (benim için kafası kırık, toplumdan göz ardı edilecek kadar aşağılık kişi demek). Ben kendimi değersiz görme seviyem ayrı bir seviye bazen. Biliyorum ironik gelecek ama bari sivrisineğe yararım olsun diye arada sırada beni ısırmalarına izin veriyorum.
Kendini seviyor musun?
 
Kimisi bilgisayar oyunları, kimisi sevdiği arkadaşı/ ailesi / kız arkadaşından dolayı kimisiyse gezerek, kimisi hayatın akışına bırakarak zevk alır. Siz de öyle misiniz? Açıkçası benim hiç arkadaşım/çevrem/sevdiğim ya da sevildiğim çok da ortamım yok. Yalnızım. Hayattan herhangi bir beklenti, umut içerisinde değilim.

Eski günlere karşı duyulan özlem var içimde. Bazen anlık sevinç geliyor. Kısa sevinç diyelim. Yaklaşık 3 dakika mutluyum. Sonra eski rutine devam. Bazen sevdiğim oyun, bazense sevdiğim bir film, bir şey alınca gibi... Arkadaşlar okulda bile aynı. Boş boş sırada bizim sınıfın ergen tavırları, ergen hal ve hareketleri, kızların boş boş erkeklere tripleri falan da sıktı.

Açıkçası kıskandığım birisi var. Onun var benim niye yok yorumuyla gidiyorum. Onunla benim güzel anılarım vardı ve artık beni istemiyor. Her şey bilerek mi oluyor yoksa ben mi yapıyorum bunları anlamıyorum. Dinimden de soğudum. Boş boş evdeyim. Derslerimde eh işte öyle böyle. Yeni hobiler edineceğim, hayatıma temiz sayfa açacağım diyorum ve olmuyor.

Kitap okuyacağım diye bir yığın aldım okumadım, İngilizce öğrencem diye çeşit çeşit platformlara kayıt oldum, yaptım mı tabii ki de hayır. Arkadaşlar bana ne tavsiye edersiniz? Baş ağrıttığımdan dolayı da özür dilerim. Hayırlı akşamlar.

Sosyal medyayı kesinlikle bırakmalısın. Çok kötü etkiliyor insanı.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı