Kimisi bilgisayar oyunları, kimisi sevdiği arkadaşı/ ailesi / kız arkadaşından dolayı kimisiyse gezerek, kimisi hayatın akışına bırakarak zevk alır. Siz de öyle misiniz? Açıkçası benim hiç arkadaşım/çevrem/sevdiğim ya da sevildiğim çok da ortamım yok. Yalnızım. Hayattan herhangi bir beklenti, umut içerisinde değilim.
Eski günlere karşı duyulan özlem var içimde. Bazen anlık sevinç geliyor. Kısa sevinç diyelim. Yaklaşık 3 dakika mutluyum. Sonra eski rutine devam. Bazen sevdiğim oyun, bazense sevdiğim bir film, bir şey alınca gibi... Arkadaşlar okulda bile aynı. Boş boş sırada bizim sınıfın ergen tavırları, ergen hal ve hareketleri, kızların boş boş erkeklere tripleri falan da sıktı.
Açıkçası kıskandığım birisi var. Onun var benim niye yok yorumuyla gidiyorum. Onunla benim güzel anılarım vardı ve artık beni istemiyor. Her şey bilerek mi oluyor yoksa ben mi yapıyorum bunları anlamıyorum. Dinimden de soğudum. Boş boş evdeyim. Derslerimde eh işte öyle böyle. Yeni hobiler edineceğim, hayatıma temiz sayfa açacağım diyorum ve olmuyor.
Kitap okuyacağım diye bir yığın aldım okumadım, İngilizce öğrencem diye çeşit çeşit platformlara kayıt oldum, yaptım mı tabii ki de hayır. Arkadaşlar bana ne tavsiye edersiniz? Baş ağrıttığımdan dolayı da özür dilerim. Hayırlı akşamlar.
