Hayattan zevk alamıyorum

WolreaG

Hectopat
Katılım
1 Şubat 2022
Mesajlar
5.258
Makaleler
4
Çözümler
4
Yer
İzmir
Daha fazla  
Sistem Özellikleri
RX 570, 8 GB RAM, i5-4590
Cinsiyet
Erkek
Merhabalar, öncelikle 15 yaşındayım. 16 yaşına gireceğim. Lise 2'ye geçeceğim ama içimde bir yorgunluk var. Sabahları istediğim saatte uyanamıyorum 9'da uyanmam lazım çünkü kahvaltımı edip eniştemin petshopuna gideceğim. Paketler olduğunda dükkanı bırakacak kimsesi yok, ben üstleniyorum o görevi ve bunu seviyorum ama her gün yapmak biraz bayıyor. Yaz boyunca gezmedim, sadece oturdum oturdum. 1 ay sanayide çalıştım, eve geldim ve eniştemin petshopuna gidiyorum ve kafamı dinleyemiyorum, gerçi nasıl dinleyeceğim bilmiyorum.

Bir ilişkim var, ona kafayı takıyorum. Kızla konuşmak istiyorum ama o bana birkaç saat sonra yanıt veriyor. Konuşma problemi yaşıyorum, bunu en aza indirmem lazım, yapamıyorum, deniyorum deniyorum, bir tık ilerliyor, dahası gelmiyor.

Ailem ile aram iyi değil, konuşmama laf ediyorlar. Kitap okumam lazım. Sesli kitap okuyunca ve gittiğim kekemelik yerinden öğrendiğim şeyleri uyguladığım zaman 2-3 sayfa sesli okuyunca direkt yoruluyorum. Kıyafet, ayakkabı almam lazım ama çok pahalı, ailemden bir pantalon isteyecek yüz bile bulamıyorum konuşma problemim yüzünden.

Kafamda hiçbir şey olmadan birkaç gün takılmak istiyorum kendimce ama bu olmuyor, olsa bile nasıl yapacağım bilmiyorum çünkü ben oyun bile oynamayan birisiyim. Girsem 30 dakika oynayıp çıkarım, o da haftada bir falan. Yani cidden sıkıldım hem ilişkiden hem kıyafet alacak yüzümün olmamasından hem konuşma probleminden hem gelecek kaygısından.

Hepsi birbiri ile bağlantılı aslında çünkü ilişkimi kafaya taktığım için o kızın alacağı şeyleri ben de almak isteyip kendimi daraltıyorum, ilişkim yüzünden konuşma problemimi kafaya takıyorum çünkü sanal bir ilişki ve sesli konuşmuyorum, aramasını istemiyorum, benim konuşamadığımı görmesini istemiyorum bunu karşımdaki çok iyi bilse de.

Konuşma problemim hayatıma yansıyor. Mesela ben bir mağazaya gitmem tek başıma, yanımda annem veya ablalarım olur çünkü tek olduğumda herkes bana bakacak gibi gelir ve bir şey arayınca "ııı" diye anlatamam karşımdakine. İllaki "Şu ürün nerde? Bu ürün sizde satılıyor mu?" demem lazım ama olmuyor, yapamıyorum, heyecanım çok var. Ailem ile aram iyi değil, demiştim.

Konuşma problemim ve çok kafaya takıp mutsuz oluşumla ilgili kızıyorlar. Çok ortada kalıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. En sonunda ilişkime bir son veresim geliyor sinirlenip ama sonra ne yapacağım? O kız yani bazen cidden mutlu ediyor, bazen de sinir ediyor ve ilerleyen günlerde beni mutlu edeceği kanaatında değilim ki. Bana iltifat etmesinde bile mutlu olmuyorum eskisi gibi.

Psikoloğa gitmek istiyorum ama o da para demek ve 1 seansta bunların hepsini anlatamam. Birden fazla seans lazım ama bunu da ailem onaylar mı emin değilim. Ablalarıma anlatmak istemiyorum, ciddiye almıyorlar beni. "Sen ergensin." diyorlar ama ben kendi düşüncelerimde yaşımdan daha olgun fikirlerim olduğunu düşünüyorum.

İçimi dökmek istedim çünkü daralıyorum, ben de bunalıyorum. Yaşım genç, evet ama bunları yaşıyorum. Teşekkür ederim beni dinlediğiniz için.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bence de spora başla. bende spor yapınca özgüveni kendine gelip zihni rahatlayıp mutlu olanlardanım. Bir de alerji testi yaptır. bende de benzer yorgunluk sorunları vardı 27 yaşıma gelince kaynağını buldum. Meğer laktoz tüketmemem gerekiyormuş xD Kanına da baktır, kansızlıkta bunu yapar. Bir de çok olgunum filan diyip durma. Kendini şartlıyorsun böyle sonra yaşın gereği gibi davrandığında kendine filan da yakıştıramazsın, böyle şeylere hiç gerek yok :)
 
Dostum yanlış anlama "sen ergensin" deyip geçiyorum sanma. O yaşlarda herkes çeşitli sorunlar yaşarlar. Tam olarak hormonsal değişikler yaşadığın zamanlar..
Belki sana kendin olgun geliyorsundur ama ilerde öyle olmadığını fark edeceksin.

Ne önerebilirim bilmiyorum ama spor yapmak güzeldir. Çeşitli aktiviteler edin. Eğer keyif alacağın şeylerle meşgul olursan kız arkadaşını bile unutursun. Yani geç yazmış veya yazmamış umurunda olmaz. Hatta sen geç yazmaya başlarsın hobilerinden dolayı..

İnsan boş kaldıkça sağa sola sarılır. Boş kalınca eski sevgiliye falan yazılır mesela. Dolayısıyla her daim kafanı farklı şeylerle meşgul et. Kendine hedefler koy.

Şu kadar kitap okuyacağım. Sonra spor yapacağım. Sonra sudoku oynayacağım. Sonra bulaşık makinesini boşaltacağım. Sonra odamı sileceğim gibi gibi..
 
Merhabalar, öncelikle 15 yaşındayım. 16 yaşına gireceğim. Lise 2'ye geçeceğim ama içimde bir yorgunluk var. Sabahları istediğim saatte uyanamıyorum 9'da uyanmam lazım çünkü kahvaltımı edip eniştemin petshopuna gideceğim. Paketler olduğunda dükkanı bırakacak kimsesi yok, ben üstleniyorum o görevi ve bunu seviyorum ama her gün yapmak biraz bayıyor. Yaz boyunca gezmedim, sadece oturdum oturdum. 1 ay sanayide çalıştım, eve geldim ve eniştemin petshopuna gidiyorum ve kafamı dinleyemiyorum, gerçi nasıl dinleyeceğim bilmiyorum.

Bir ilişkim var, ona kafayı takıyorum. Kızla konuşmak istiyorum ama o bana birkaç saat sonra yanıt veriyor. Konuşma problemi yaşıyorum, bunu en aza indirmem lazım, yapamıyorum, deniyorum deniyorum, bir tık ilerliyor, dahası gelmiyor.

Ailem ile aram iyi değil, konuşmama laf ediyorlar. Kitap okumam lazım. Sesli kitap okuyunca ve gittiğim kekemelik yerinden öğrendiğim şeyleri uyguladığım zaman 2-3 sayfa sesli okuyunca direkt yoruluyorum. Kıyafet, ayakkabı almam lazım ama çok pahalı, ailemden bir pantalon isteyecek yüz bile bulamıyorum konuşma problemim yüzünden.

Kafamda hiçbir şey olmadan birkaç gün takılmak istiyorum kendimce ama bu olmuyor, olsa bile nasıl yapacağım bilmiyorum çünkü ben oyun bile oynamayan birisiyim. Girsem 30 dakika oynayıp çıkarım, o da haftada bir falan. Yani cidden sıkıldım hem ilişkiden hem kıyafet alacak yüzümün olmamasından hem konuşma probleminden hem gelecek kaygısından.

Hepsi birbiri ile bağlantılı aslında çünkü ilişkimi kafaya taktığım için o kızın alacağı şeyleri ben de almak isteyip kendimi daraltıyorum, ilişkim yüzünden konuşma problemimi kafaya takıyorum çünkü sanal bir ilişki ve sesli konuşmuyorum, aramasını istemiyorum, benim konuşamadığımı görmesini istemiyorum bunu karşımdaki çok iyi bilse de.

Konuşma problemim hayatıma yansıyor. Mesela ben bir mağazaya gitmem tek başıma, yanımda annem veya ablalarım olur çünkü tek olduğumda herkes bana bakacak gibi gelir ve bir şey arayınca "ııı" diye anlatamam karşımdakine. İllaki "Şu ürün nerde? Bu ürün sizde satılıyor mu?" demem lazım ama olmuyor, yapamıyorum, heyecanım çok var. Ailem ile aram iyi değil, demiştim.

Konuşma problemim ve çok kafaya takıp mutsuz oluşumla ilgili kızıyorlar. Çok ortada kalıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. En sonunda ilişkime bir son veresim geliyor sinirlenip ama sonra ne yapacağım? O kız yani bazen cidden mutlu ediyor, bazen de sinir ediyor ve ilerleyen günlerde beni mutlu edeceği kanaatında değilim ki. Bana iltifat etmesinde bile mutlu olmuyorum eskisi gibi.

Psikoloğa gitmek istiyorum ama o da para demek ve 1 seansta bunların hepsini anlatamam. Birden fazla seans lazım ama bunu da ailem onaylar mı emin değilim. Ablalarıma anlatmak istemiyorum, ciddiye almıyorlar beni. "Sen ergensin." diyorlar ama ben kendi düşüncelerimde yaşımdan daha olgun fikirlerim olduğunu düşünüyorum.

İçimi dökmek istedim çünkü daralıyorum, ben de bunalıyorum. Yaşım genç, evet ama bunları yaşıyorum. Teşekkür ederim beni dinlediğiniz için.
SPOR YAP!
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.


Kafanı en iyi bu şekilde boşaltabilirsin. Kendinin ve insanların sana olan saygısı artar.
 
SPOR YAP!
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.


Kafanı en iyi bu şekilde boşaltabilirsin. Kendinin ve insanların sana olan saygısı artar.

Herkesin içinde bir ''Zyzz'' vardır.
 
SPOR YAP!
Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.


Kafanı en iyi bu şekilde boşaltabilirsin. Kendinin ve insanların sana olan saygısı artar.

Videodaki spor yapmaya laf eden insanlar bayramda yarım kilo baklava yiyor ve sonrasında doktorlarda sürünüyorlar kalp ve damar rahatsızlıkları yüzünden. 🤠
 
Dostum yanlış anlama "sen ergensin" deyip geçiyorum sanma. O yaşlarda herkes çeşitli sorunlar yaşarlar. Tam olarak hormonsal değişikler yaşadığın zamanlar.
Belki sana kendin olgun geliyorsundur ama ileride öyle olmadığını fark edeceksin.

Ne önerebilirim bilmiyorum ama spor yapmak güzeldir. Çeşitli aktiviteler edin. Eğer keyif alacağın şeylerle meşgul olursan kız arkadaşını bile unutursun. Yani geç yazmış veya yazmamış umurunda olmaz. Hatta sen geç yazmaya başlarsın hobilerinden dolayı.

İnsan boş kaldıkça sağa sola sarılır. Boş kalınca eski sevgiliye falan yazılır mesela. Dolayısıyla her daim kafanı farklı şeylerle meşgul et. Kendine hedefler koy.

Şu kadar kitap okuyacağım. Sonra spor yapacağım. Sonra sudoku oynayacağım. Sonra bulaşık makinesini boşaltacağım. Sonra odamı sileceğim gibi gibi.

Ben ergenlikte tam tersi millete sallamaya başlamıştım ve çoğu vaktimi oyun oynarak geçirirdim ve hiç arkadaşım yoktu ama çok zevkli zamanlardı ama bu sallamayı tam toxiclik olarak algılamayın yani şöyle deyim normalde eleştirilmekten korkup mesaj atamaz normalde çocuklar ama ben gidip okul grubunda millete Full karamizah yapardım ne kadar cringe olduklarını söylerdim filan... Ama tavsiye ederim bunu. Herkes kendini çok elit sanarken ben zaten seneye onları görmeyeceğimi bilerek içlerinden geçiyordum okulda bir şey de diyemiyorlardı çünkü onlarda farkındaydı artist olduklarının :D
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı