Hiç arkadaşım yok

24 yaşındayım ve arkadaşım diyebileceğim tek bir kimsem bile yok. Genel olarak içe dönük ve sessiz birisiyim. Sosyal fobim de var ve bu yüzden üniversitede sunum falan yaparken birçok kez rezil oldum. Üniversiteye bu sene başladım ve hazırlık olduğu için sınıfta çok az öğrenci var, bu yüzden kimseyle arkadaş olamıyorum. Bir de kafa dengi kimse bulamadığım için kimseyle arkadaş olamıyorum ve insanlar bana sahte ve çıkarcı geliyor. Çoğu insan ikiyüzlü ve samimi değil. Sürekli evdeyim neredeyse tüm zamanım evde bilgisayar başında oyun oynayarak geçiyor boş zamanlarda. Bunun dışında çok meraklı olduğum için sürekli bir şeyler araştırırım, hem Türkçe hem de İngilizce kitap okuyorum ve film izliyorum arada. Tamam tek başıma vakit geçirmeyi severim ama en azından insanın birkaç arkadaşı olması gerektiğini düşünüyorum. Ben de sosyalleşmek ve arkadaşımın olmasını istiyorum ama maalesef olmuyor. Ne yapacağım bilmiyorum bu yaşa geldim ama insan ilişkilerinde gerçekten çok zayıfım.

Bende senin gibiyim. Bir tane bile arkadaşım yok yapayalnızım. Asosyal olmama rağmen biseyler başardım hayatımda. Ama insanlar genelde çıkarcı dostum. Yalnız olmak iyidir.

Beklentilerini düşür.

Againbirth dedi:

Beklentilerini düşür.

Genişletmek için tıkla...

Beklentim çok fazla değil. Sadece kafa dengi ve samimi olsun yeter.

Sarı Mercedes dedi:

Bende senin gibiyim. Bir tane bile arkadaşım yok yapayalnızım. Asosyal olmama rağmen biseyler başardım hayatımda. Ama insanlar genelde çıkarcı dostum. Yalnız olmak iyidir.

Genişletmek için tıkla...

Ben zaten yalnızlıktan oldukça memnunum. Arkadaşım olmasa da olur, sadece beni gerçekten seven bir kız arkadaşım olsun yeter.

Bende senin gibiydim kimseyle konuşmazdım asosyel sürekli bilgisayar başında oyun oynayan evden çıkmayan birisiydim lise de sınıfta en dışlanan kişiydim. Ama şimdi eskisine göre çok daha sosyal bir hayatım oldu ve çıkarıcı insanlar tabii ki de. Yalnız olmak emin ol çok daha iyidir seni kulanan insanların olmaz ama tabii ki de bir yere kadar insan sonuçta sosyal bir varlık. Öncelikle dış görünüşüne önem ver iyi bir dinleyici ol sosyal ortamlara girmeye çalış ve güler yüzlü ol.

asmsrm dedi:

Beklentim çok fazla değil. Sadece kafa dengi ve samimi olsun yeter.


Ben zaten yalnızlıktan oldukça memnunum. Arkadaşım olmasa da olur, sadece beni gerçekten seven bir kız arkadaşım olsun yeter.

Genişletmek için tıkla...

Kafa dengi ve samimi olsun yeter yüksek bir beklenti.

asmsrm dedi:

24 yaşındayım ve arkadaşım diyebileceğim tek bir kimsem bile yok. Genel olarak içe dönük ve sessiz birisiyim. Sosyal fobim de var ve bu yüzden üniversitede sunum falan yaparken birçok kez rezil oldum. Üniversiteye bu sene başladım ve hazırlık olduğu için sınıfta çok az öğrenci var, bu yüzden kimseyle arkadaş olamıyorum. Bir de kafa dengi kimse bulamadığım için kimseyle arkadaş olamıyorum ve insanlar bana sahte ve çıkarcı geliyor. Çoğu insan ikiyüzlü ve samimi değil. Sürekli evdeyim neredeyse tüm zamanım evde bilgisayar başında oyun oynayarak geçiyor boş zamanlarda. Bunun dışında çok meraklı olduğum için sürekli bir şeyler araştırırım, hem Türkçe hem de İngilizce kitap okuyorum ve film izliyorum arada. Tamam tek başıma vakit geçirmeyi severim ama en azından insanın birkaç arkadaşı olması gerektiğini düşünüyorum. Ben de sosyalleşmek ve arkadaşımın olmasını istiyorum ama maalesef olmuyor. Ne yapacağım bilmiyorum bu yaşa geldim ama insan ilişkilerinde gerçekten çok zayıfım.

Genişletmek için tıkla...

Hocam ben de bunun sıkıntılarını çektim. Bulunduğunuz ortamda ilk başta kaynaşamadığınızda o ortamda bir daha kaynaşmak genelde çok zor oluyor. Çünkü insanların arkadaşlıkları genelde bundan sonraki birbirleriyle yaşadıkları üzerine şekilleniyor. Bunu için ilk başta herkesin neler hakkında konuştuğu hakkında bilginiz var ise az çok başka ortamlarda şansınızı deneyebilirsiniz. Özellikle kendi sıkıntılarımdan dolayı çok üst düzey ortamlarda (0,24 ile girip 492 puan aldığım ve taban puanı 486 olan okulumda) (LGS, TEOG değil) bayağı bir sıkıntı çekmiştim ve yararlanamama konusunda kompleksim vardı. Ancak yine de okuldan ayrılıp, sıfırdan bir ortama başlayınca kompleksim bayağı azalmıştı. Sizin herkes kaynaştıktan sonra birbirleriyle neler konuştuğu konusunda da bilginiz var ise (spoiler: Yoksa, ilk etapta çok boş gelecek) bunu bilincinde olup özgüvensel sıkıntılarınız yoksa yürür gidersiniz. Varsa da insanları bıktırmadan çözüm arayabilirsiniz. Bunu için ağzınızın da biraz laf yapması da gerekiyor, bu aşamada da put gibi kalmazsanız kazandığınız tecrübeyle halledersiniz.

asmsrm dedi:

24 yaşındayım ve arkadaşım diyebileceğim tek bir kimsem bile yok. Genel olarak içe dönük ve sessiz birisiyim. Sosyal fobim de var ve bu yüzden üniversitede sunum falan yaparken birçok kez rezil oldum. Üniversiteye bu sene başladım ve hazırlık olduğu için sınıfta çok az öğrenci var, bu yüzden kimseyle arkadaş olamıyorum. Bir de kafa dengi kimse bulamadığım için kimseyle arkadaş olamıyorum ve insanlar bana sahte ve çıkarcı geliyor. Çoğu insan ikiyüzlü ve samimi değil. Sürekli evdeyim neredeyse tüm zamanım evde bilgisayar başında oyun oynayarak geçiyor boş zamanlarda. Bunun dışında çok meraklı olduğum için sürekli bir şeyler araştırırım, hem Türkçe hem de İngilizce kitap okuyorum ve film izliyorum arada. Tamam tek başıma vakit geçirmeyi severim ama en azından insanın birkaç arkadaşı olması gerektiğini düşünüyorum. Ben de sosyalleşmek ve arkadaşımın olmasını istiyorum ama maalesef olmuyor. Ne yapacağım bilmiyorum bu yaşa geldim ama insan ilişkilerinde gerçekten çok zayıfım.

Genişletmek için tıkla...

Kafana takma dostum. Üniversite de ilk sene genelde alışma süreciyle geçer. Birinci sınıfta birçok arkadaşın olacaktır. Ayrıca rezil oldum demişsin de insanların bu tarz şeyler umurunda bile değil o sebeple kendine haksızlık etme. Bu arada bazı şeylerde şans meselesi. Eğer iyi arkadaşın veya sevgilin yoksa takma belki ileride daha güzel şekilde olur ama gözün de açık olsun.