İnsanlardan uzaklaşmak

Katılım
26 Nisan 2020
Mesajlar
6.952
Makaleler
45
Çözümler
9
Merhaba,

Benim hatam, evet. İnsanları sürekli mesaj attım. Bundan dolayı herkesten azar yemeye başladım.

Mesela USB'deki fotoğrafları telefona aktarma yapacağım. Bunu başka birine sormama gerek yok ama ben soruyorum. İnsanları bu sebepten ötürü kendi içime kapatıyorum. Bir kişiyle konuşuyorum (akademisyen) ve içeriği bildirmeden ben konuştum diyorum. "niye arıyorsun sen?" diye tepki alıyorum. Söylemediğim zaman kimse bana kızmıyor.

Bi' ara 12 boyunca kimseyi aramadım. O kadar rahattım ki, hiçbir şey umurunda değildi. Tekrar konuşmaya başladım fakat kendi tercihlerimi onaylatmak istiyorum. Bana kendi kararını kendin ver dediler.

Aynı şeyleri aynı insanlara anlatıyorum. Kısır döngüye girdim. Ha bire aynı konular. Kendim bu zorlukların üstesinden gelebilecek durumdayım. Emin olamama konusu var. Bu konuda kaybediyorum. Benim hayatımdan başkalarından onlara ne?

Gittim telefon aldım. Kimseye sormadım. Vatan Bilgisayar'dan gittim beğendim. Parayı verip aldım çıktım. Telefon aldığımı da kimse bilmiyor. Söylemeyeceğim zaten. Elimde telefonları görüyorlar sadece. Yeni aldığımdan haberleri yok. Kafam rahat.

Reel hayat yerine sanal arkadaşlar kurmaya başladım. En azından daha iyi davranıyorlar. Kazık bile yemedim. Oyunda adama hesabımı veriyorum. Hesabımı geliştiriyor.

Hiçbir yere gezmeye gitmem mesela. Özel olarak beni çağıracaklar. Yoksa gitmem. Ki çağıran yok, ben de sürekli evdeyim. Oyun da oynamam.

İlk hatayı ben yaptım. Madem böyle oldu cezasını kendim çekeceğim. Asosyal değilim. Ama olacak gibi duruyor. Yanımda ailem var. Onlar bana yetiyor. Gerisi artık pek de umurumda değil.

Sizin fikirlerinizi dinlemek istiyorum.
 
Merhaba,

Benim hatam, evet. İnsanları sürekli mesaj attım. Bundan dolayı herkesten azar yemeye başladım.

Mesela USB'deki fotoğrafları telefona aktarma yapacağım. Bunu başka birine sormama gerek yok ama ben soruyorum. İnsanları bu sebepten ötürü kendi içime kapatıyorum. Bir kişiyle konuşuyorum (akademisyen) ve içeriği bildirmeden ben konuştum diyorum. "niye arıyorsun sen?" diye tepki alıyorum. Söylemediğim zaman kimse bana kızmıyor.

Bi' ara 12 boyunca kimseyi aramadım. O kadar rahattım ki, hiçbir şey umurunda değildi. Tekrar konuşmaya başladım fakat kendi tercihlerimi onaylatmak istiyorum. Bana kendi kararını kendin ver dediler.

Aynı şeyleri aynı insanlara anlatıyorum. Kısır döngüye girdim. Ha bire aynı konular. Kendim bu zorlukların üstesinden gelebilecek durumdayım. Emin olamama konusu var. Bu konuda kaybediyorum. Benim hayatımdan başkalarından onlara ne?

Gittim telefon aldım. Kimseye sormadım. Vatan Bilgisayar'dan gittim beğendim. Parayı verip aldım çıktım. Telefon aldığımı da kimse bilmiyor. Söylemeyeceğim zaten. Elimde telefonları görüyorlar sadece. Yeni aldığımdan haberleri yok. Kafam rahat.

Reel hayat yerine sanal arkadaşlar kurmaya başladım. En azından daha iyi davranıyorlar. Kazık bile yemedim. Oyunda adama hesabımı veriyorum. Hesabımı geliştiriyor.

Hiçbir yere gezmeye gitmem mesela. Özel olarak beni çağıracaklar. Yoksa gitmem. Ki çağıran yok, ben de sürekli evdeyim. Oyun da oynamam.

İlk hatayı ben yaptım. Madem böyle oldu cezasını kendim çekeceğim. Asosyal değilim. Ama olacak gibi duruyor. Yanımda ailem var. Onlar bana yetiyor. Gerisi artık pek de umurumda değil.

Sizin fikirlerinizi dinlemek istiyorum.
En rahat yaşam biçimi, tek sıkıntısı ot gibi yaşamak. Taş çatlasa yılda bir arkadaşlarında gez toz vb şeyler yap.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı