Az önce yaşandı. Sokaktaki kedilere mama almak için Petshop'a yürüyordum. Yolda kimse yoktu. İlerledikçe ara sokaktan bir kadın çıktı geldi, önümde yürümeye devam etti. Aramızdaki mesafe 10 metreden fazla. Kadın arada bir arkasına bakarak eylemine devam etti. Ben de kadın daha fazla rahatsız olmasın diye yürüyüş hızımı azaltarak benden uzaklaşmasını sağladım. Bu birinci vaka idi.
İkincisini anlatıyorum. Bir süre sonra ara sokaktan yine bir kadın çıkageldi. Yanında annesi, pusette bir çocuğu ve yanında yürüyen belki 7 yaşında bir veledi vardı (çocuklardan nefret ederim). E mesafe 10 metre civarındayken kadın bir süre sonra, kızıyla mesafesini açan annesine seslenip "dursana bi' dakika" deyip onu yanına çağırdı. Ben de hızımı artırıp yanlarından hızla geçmek durumunda kaldım.
Her iki vakada da olan bana oldu ve ben çekindim, ben utandım. Bu yazıyı okuyan kadın bireylere de bir soru sormak istiyorum. Siz, her arkanızdan yürüyen erkeğe sapık damgası vurmaya devam edecek misiniz? Ükeyi terk edecek olmamın bir diğer nedeni de budur. Derdiniz nedir, amacınız nedir, bana bir izah eder misiniz sayın bireyler? Çekinmeden içinizi dökün, derdinizi anlatın, de ben de rahatlayayım istiyorum.
Yani kendimi övmek asla huyum değildir ama ülkemin en modern, en çağdaş azınlığı olarak, her erkeğe sapık gözüyle bakan kadınları kınıyorum.
