Kavga etmek istememek

tunahan4321

Picopat
Katılım
24 Temmuz 2023
Mesajlar
92
17 yaşındayım. Size ciddi bir şekilde söyleyeyim. Benim 11 12 yaşımdan şu anki yaşıma kadar olan kısımda hiçbiri ile dışarı çıkıp gezip tozup eglenmedin. Onun öncesinde ilkokuldayken işte aktivite az buz olurdu. Ama ben tam 4-5 yaşındayken evimizde bu Windows XP masaustu PC var idi. Oradan sürekli Facebook oyunlarını oynardım 5 yaşındayken zaten aşırı sessiz bir çocuktum. 14 yaşında babam kick boksa yazdirdi işte antrenöre şunu diyordu bizim çocuk hantal buradan çıktığında daha çevik ve dovismesini bilen biri olur mu vb. konuştular şimdi aradan tam 3 yıl geçti.

17 yaşındayım. 107 kiloyum. 2 ay oldu sporu bırakalı. Hayatımda kavgaya falan hiç karışmasın sadece çok eskiden 3 4 kişi beni köşeye sıkıştırıp dövmeye çalışmış idi. Bende kafalarına taş atip onları ben dövmeye çalışmıştım. Yani içimde şöyle bir sınır var bana biri 3 4 kişide gelse orada bıçak olsa bile oradan kacmayip o anki adrenalin etkisi ile tekme yumruk ile hepsini etkisiz hale getirmek istiyorum. Çünkü kaçarsan millet şimdi aynen şunu diyecek "ya bak işte korkaksin. 4 kişiden kaçıyorsun öyle dövüş bilmekle olmuyor bu işler gardass. Yumruk yemeyen kendini balyoz sanarmis." Yani bunu diyen insanlari yanıma çekip beni yaralasalar bile polis cagirsam hepsi birden cezaya, belki çocuk şubeye gidecekler. Sizce ne yapabilirim?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hocam zaten kimse kavga etmek istemez durduk yere, ama yeri geldiğinde de kavga etmek lazım bence haklı olduğun zaman, benim düşüncem söyle ilk başta kibar konuşarak halletmek o da olmazsa 2.plan sert konuşarak halletme o da olmazsa kavga bence.
 
17 yaşındayım. Size ciddi bir şekilde söyleyeyim. Benim 11 12 yaşımdan şu anki yaşıma kadar olan kısımda hiçbiri ile dışarı çıkıp gezip tozup eglenmedin. Onun öncesinde ilkokuldayken işte aktivite az buz olurdu. Ama ben tam 4-5 yaşındayken evimizde bu Windows XP masaustu PC var idi. Oradan sürekli Facebook oyunlarını oynardım 5 yaşındayken zaten aşırı sessiz bir çocuktum. 14 yaşında babam kick boksa yazdirdi işte antrenöre şunu diyordu bizim çocuk hantal buradan çıktığında daha çevik ve dovismesini bilen biri olur mu vb. konuştular şimdi aradan tam 3 yıl geçti.

17 yaşındayım. 107 kiloyum. 2 ay oldu sporu bırakalı. Hayatımda kavgaya falan hiç karışmasın sadece çok eskiden 3 4 kişi beni köşeye sıkıştırıp dövmeye çalışmış idi. Bende kafalarına taş atip onları ben dövmeye çalışmıştım. Yani içimde şöyle bir sınır var bana biri 3 4 kişide gelse orada bıçak olsa bile oradan kacmayip o anki adrenalin etkisi ile tekme yumruk ile hepsini etkisiz hale getirmek istiyorum. Çünkü kaçarsan millet şimdi aynen şunu diyecek "ya bak işte korkaksin. 4 kişiden kaçıyorsun öyle dövüş bilmekle olmuyor bu işler gardass. Yumruk yemeyen kendini balyoz sanarmis." yani bunu diyen insanlari yanıma çekip beni yaralasalar bile polis cagirsam hepsi birden cezaya, belki çocuk şubeye gidecekler. Sizce ne yapabilirim?

Normal bir şey dostum. Anormal bir durum yok, ihtiyaç olduğunda sana karışıldığında ancak kavgaya girersin ki onu da konuşarak çözebilirsen o zaman çok daha iyi olur. Sende bir anormallik yok.
 
"ya bak işte korkaksin. 4 kişiden kaçıyorsun öyle dövüş bilmekle olmuyor bu işler gardass. Yumruk yemeyen kendini balyoz sanarmis."
Kim niye 4 kişiden kaçıyor diye dalga geçsin o kısmı anlamadım. Bence gurur yapmanın hiçbir maddi/manevi getirisi yok. O yüzden yeri geldiğinde canın hangi kararı vermek istiyosa onu ver. Bırak seninle dalga geçsinler 2 gün sonra unutulur. Unutulmazsa bile o insanlarla ömür boyu konuşmak zorunda değilsin zaten.
 
17 yaşındayım. Size ciddi bir şekilde söyleyeyim. Benim 11 12 yaşımdan şu anki yaşıma kadar olan kısımda hiçbiri ile dışarı çıkıp gezip tozup eglenmedin. Onun öncesinde ilkokuldayken işte aktivite az buz olurdu. Ama ben tam 4-5 yaşındayken evimizde bu Windows XP masaustu PC var idi. Oradan sürekli Facebook oyunlarını oynardım 5 yaşındayken zaten aşırı sessiz bir çocuktum. 14 yaşında babam kick boksa yazdirdi işte antrenöre şunu diyordu bizim çocuk hantal buradan çıktığında daha çevik ve dovismesini bilen biri olur mu vb. konuştular şimdi aradan tam 3 yıl geçti.

17 yaşındayım. 107 kiloyum. 2 ay oldu sporu bırakalı. Hayatımda kavgaya falan hiç karışmasın sadece çok eskiden 3 4 kişi beni köşeye sıkıştırıp dövmeye çalışmış idi. Bende kafalarına taş atip onları ben dövmeye çalışmıştım. Yani içimde şöyle bir sınır var bana biri 3 4 kişide gelse orada bıçak olsa bile oradan kacmayip o anki adrenalin etkisi ile tekme yumruk ile hepsini etkisiz hale getirmek istiyorum. Çünkü kaçarsan millet şimdi aynen şunu diyecek "ya bak işte korkaksin. 4 kişiden kaçıyorsun öyle dövüş bilmekle olmuyor bu işler gardass. Yumruk yemeyen kendini balyoz sanarmis." Yani bunu diyen insanlari yanıma çekip beni yaralasalar bile polis cagirsam hepsi birden cezaya, belki çocuk şubeye gidecekler. Sizce ne yapabilirim?
4 kişiden kaçmakta yanlış yok ki, kendini korumuş oluyorsun böylece tedbirli oluyorsun. Ve korkak olduğunu söylenmesinden korkuyorsun. Asıl yanlış olan bu işte insanların ne dediğine bakıyosun, senin korkak olup olmamanı kendinden başka kimse daha iyi bilemez. Senin korkaklığın onlara kalmış bir durum değil. Belki korkak değilsin ve olay çıkarmak istemiyorsundur? Seni iyi anladım, ama takma kafaya bunları.
 
Bugün yolda yürürken yerde 15 lira buldum o sırada sevdigim kız aradı beni yemeğe çıkarsana dedi cebimde son 15 lira vardı bende tamam deyip arkadasimi parka götürdüm orda 10 liraya çubuk kraker alıp yedik ezan okununca cumaya gittim çıkışta kalan beş lirayı camiye verdim eve gittim cebimde para yoktu mutsuz oldum kusuma yem vermem lazımdı onu verdim başım ağrıdı telefon şarja taktım bitti (!)
 

Geri
Yukarı