Kavga sırasında sesin değişmesi

  • Konuyu başlatan sial
  • Başlangıç Tarihi
  • Mesaj 17
  • Görüntüleme 2B
Bu arada senin yaptığında korkaklık bu kafa ile devam et.
Hocam bunun adı korkaklık değil, güç kontrolü, bilmem anlatabildim mi?

Edit Not: Ben de kavgada ağlamasam güzel olacak, sinirden kudurup ağlamaya başlıyorum ve üzüldüm zannediyorlar kafayı yiyeceğim.
 
Hocam bunun adı korkaklık değil, güç kontrolü, bilmem anlatabildim mi?

Edit Not: Ben de kavgada ağlamasam güzel olacak, sinirden kudurup ağlamaya başlıyorum ve üzüldüm zannediyorlar kafayı yiyeceğim.
Ben videoda kavga görürsem direk gözlerim yaşarıyor ağlamaya başlıyorum odama kapanıp 1 hafta oradan çıkmıyorum.
 
Bu arada senin yaptığında korkaklık bu kafa ile devam et.
Tamam, ben sizin tabirinizle korkaklık yapmaya devam edeceğim çünkü:

Eskiden öfke kontrolü falan boş iş derdim, bir olay falan olursa hemen kavga dövüş, bir gün bir çocuğu dövmüşler ama nasıl, ağzı gözü yamulmuş en çok sataşılan kişi ben olduğum için en çok kavga eden bendim aynı şekilde. Beni dersten çağırdılar girdim rehberlik odasına içerde bu çocuk nerede beni döven falan filan hocaya bağırıyor hoca sakinleştirmeye çalışıyor hocam buyrun ne var dedim döndü ağzımın ortasına oturttu çocuk. Bende yumruklaya yumruklaya bunu bayağı hırpaladım. Benim oraya gitmemdeki sebep sınıf arkadaşlarımın çocuğu dövmesi ama bu çocukla benim aramda husumet olduğu için suçlu olarak beni göstermesi, gidince de ilk kendisi vurdu. Bende çok hasar yok çocuk darmaduman olmuş hemen karar kıldı hocalarımız ben disipline arkadaş revire. Şimdi kavga etmeseydim ve orada bunu yapmasaydım inanın okulda iyi birisi olarak anılacaktım. Bilmem ''korkaklığın'' önemini anlatabildim mi?
Geç cevap verdim çünkü online sözel sınavım vardı kusura bakmayın hocam ayriyeten :)
 
Günaydınlar dostlarım. Herhangi bir tartışmada, kavgada istemsizce sağ ayağımda parmak uçlarımın üstüne çıkıyorum ve topuğum titremeye başlıyorum. Bu kavga tartışma esnasında sesim değişiyor ve kendi kendime gülüyorum. En ufak bir olayda kendime zarar veriyorum ve en ufak bir haksızlıkta gözlerim doluyor. Ettiğim en son kavgada karşımdaki şahısa dokunamadığımdan dolayı duvara yumruk atıp elimi 3 yerden kırmıştım. Asla kolay kolay kavga eden bir birey değilim fakat bir şahısla kavga edecek düzeye geldiğimde çok sabırlı bir şekilde bekliyorum ve o sırada anlattıklarım oluyor. Bir süre sonra ise dayanamayıp kendimi, sevdiklerimi dahi görmez oluyorum. Bu bir hastalık olabilir mi?
Ben de öyleyim.
 

Geri
Yukarı