Merhaba, forum üyeleri. Yaklaşık 3,5 yıl önce bir kızdan hoşlanıyordum. Hala hoşlanıyorum. Onun da beni sevdiğini düşünüyordum ama gerek utangaçlığımdan dolayı olsun, gerek özgüvensizliğimden ve arkadaşlığımızın bozulmasından korkumdan olsun açılamadım. Gerçi çok arkadaş gibi değildik çünkü onunla sohbet etmeye cesaret edemediğimden sınıfta en az onunla konuşuyordum. O da zorunda olmadıkça benimle konuşmuyordu.
Gelelim yaşadığım ve garip hissettiğim şeylere. Bu kız 3,5 yıl önce okul zamanı (lise 1 veya 2 idik. Şu anda üniversiteye başlayacağım.) öğle arasında iki defa WhatsApp'tan beni aradı. Telefonum sessizde olduğundan öğle arası olmasına rağmen geç gördüm. Utangaçlığımdan geri arayamadım. Öğleden sonra da okuldayken bir arkadaşıyla sıramın yan taraflarında geziniyordu. Hatta yanlış anlamıyorsam sıramın bayağı yakınında biraz durmuşlardı. (Normalde çok gelmezdi sıramın oralara.) Belki benden sormamı bekledi. Ben yine soramadım okulda da. Daha sonralardan da arayamadım ama bir sene sonra onun beni yaptığı gibi aramak istedim. Ama sadece arama tuşuna basıp direkt kapattım. Ona bildirim gitti mi onu da bilmiyorum. Öyle uzun uzun arayamadım açabilir diye
. Açsa ne diyecektim ki
Bir ara da telefonumun kılıfının rengi siyahtı. Sonrasında kırmızı aldım. O kızda da mavi veya siyah vardı. Birkaç gün sonra ya da bir hafta sonra falan onda da kırmızı kılıf gördüm. Ben de acaba bilerek mi aldı diye düşünüp tekrar siyaha geçtim ve o da geçti. Sonra tekrar kırmızı kılıfa geçtim. O da geçti şaka gibi. Artık onun da beni sevdiğini düşünüyordum. O kız da utangaçtı ve o da bir şey söyleyemedi ve o da açılamadı. Galiba benden adım beklemişti. WhatsApp'tan bile dahi hiç konuşmamıştık. Ancak sınıf grubundan bir şey yazdığımda onu yanıtlamıştı. O zamanlar çok mutlu olmuştum.
Bir keresinde cuma günü İstiklal Marşı okuyacaktık ve sıraya geçtik. Kızlar ayrı erkekler ayrı bir şekilde sıra oluyorduk. Yani bir sınıf yan yana kızlar ve erkekler olarak sıra oluyordu. Benim çaprazıma denk gelmişti ve benim yanımda onun en yakın arkadaşı vardı. En yakın arkadaşı onun kulağına bir şeyler söyledi ve yer değiştirdiler. Öyle olunca iyice onun da benden hoşlandığını düşünmeye başlamıştım. Ama gelin görün ki cesaretimi toplayıp açılamadım.
Böyle bir ara bir ara deyip duruyorum da hikayeler böyle ne yapayım
. Bir keresinde de onun en yakın arkadaşı, ben ve sınıftan birkaç arkadaş daha basketbol oynuyorduk. O yoktu ve sonradan o da basket oynamak istedi ve oyuna katıldı. Çoğumuzun basketboldan bildiği "21" oyununu oynuyorduk. Benden sonra o vardı ve topu yakalamak için koştuğumda arkamdan güldüğünü duydum. Niye güldün dediğimde de " hiç, koşuşuna." demişti yanlış hatırlamıyorsam. Bir insan koşuşuma niye güler?
Böyle böyle birkaç anım daha var. Neden aradığını hala bilmiyorum şaka gibi. Çok pişman oldum sormadığım için. Artık neden aradın diye soramam. O tren geçti. Bayağı da oldu onu görmeyeli zaten. Aynı liseden mezun olduk ancak şimdi üniversiteye gidecek mi ne yapacak onu da bilmiyorum. Numarası hala var ve Instagram'dan takipleşiyoruz hala. Ara sıra WhatsApp'tan attığım hikayeleri görüyor. Numaram onda da var. Silmemiş. Size sorum sizce seviyor muydu? Biraz tahmin etmesi zor ama fikrinizi merak ettim.
Buraya kadar okuduysanız çok teşekkürler.
