Mezuna Kalmak

Mezuna kalmak iyi bir şey değil. Düşündüğünüz gibi uzun vakti olunca 2 kat fazla çalışmış olmuyor. Ders ile bağlantısı kesilmeye başladığı için çok fazla psikolojik baskı altında oluyor. Düşünsenize tamamen serbestsiniz ve her gün tatildesiniz. İstediğiniz saatte uyanabilir, istediğiniz yere gidebilirsiniz fakat ders çalışmanız gerek ve önceki sene zaten yoğun bir tempoda çalışmışsınız. Ben çoğu yoğun tempolu çalışmadan sonra dikkatimi toplayamam. Sizde nasıl olur bilmem.
 
12.sınıfım şu anda ve tembellik yapıp çalışmadım şu anda mecbur mezuna kalacağım. Şu anki aklım olsa en azından 11.sınıftan başlardım düzgün çalışmaya ama işte başına gelmeyince zor anlıyor insan. Teorikte haklısınız mezuna kalan birisi daha fazla zaman bulduğu için daha fazla çalışıyor ve diğerlerinin önüne geçiyor, bu haksızlık. Ancak gerçekçi düşünürsek yukarıda arkadaşların da dediği gibi mezuna kalanların çok az bir kısmı inanın çok az bir kısmı azim ve gayretle ders çalışıyor. Ben daha şu andan bu duyguyu hissedebiliyorum. Bu yüzden diğer kişilerin önüne geçtiği pek söylenemez. Yani çok az.

Psikolojik etkenlerden bahsetmiyorum bile. Size şu an ne kadar okula gidip gelmek zulüm gibi gelse de en azından insan yüzüne çıkıp kafanız dağılıyor. Mezuna kalınca sosyal yaşam vs. minimuma iniyor.

Hele ki üst üste mezuna kalanların durumunu bir bilseniz... Eğer mezuna kalanların %15'i gerçekten iyi bir yere gidiyorsa, 2 seneden sonra bu oran %1'e iniyor. Çünkü artık siz ne kadar isterseniz isteyin beyniniz yorulacak, sıkılacak. İlk günkü gibi verim alamayacaksınız.
 
Türkiye'de ilk 25000'deki öğrencilerin iddia ediyorum %85'i ilk sene kazananlar. Açıktan okuyup evde saatlerce kapanıp çalışanların verimli mi çalıştığını sanıyorsun sen. Kitaplardan her bilgiyi alamazsın. İkinci seneye kalan arkadaşlarımın çoğu yakın puanlar aldı düşüren dahi oldu sınav zorluğundan. Sınava girmemekle çok çok büyük eksiğin olduğunu görüyorum. Büyük ihtimalle sonucundan utanıyorsun. Kendine bu şekilde teselliler arama lütfen. Bahane yükleniyor yapıyorsun şuan. Sınav tecrübesini gireceğin denemelerde yaşıyorsun zaten. Öyle bir tecrübeyide kimse istemez. Aynı puanı alacağım korkusu stresi yine başarısız olursam derdi. Mezuna kalmak kolay değil arkadaşım psikolojin bile zayıflıyor. Arkadaşlarına hevesleniyorsun. Onlar fıstık gibi üniye başlıyorlar gezip tozuyorlar ilk sene. Sen ise 2 sene aynı sıkı tempoda çalışıyorsun. Sürekli aynı psikolojik sıkıntı konular yetişecek mi, organik kimya yarım kaldı iç daralmaları hiç birşeyden keyif alamama, sınava sürekli bir seneye yakın var çalışmaya ay başı başlarım demeler.
Aylar sonra gelen cevap:
Hıçbir şekilde psikolojime ve başka bir şeyime zarar gelmedi. Delikanlı gibi sınava girmedim ve delikanlı gibi çalışıyorum. Ne inek öğrenci gibi ne de tembel öğrenci gibi. Hayatımı yaşıyorum. Kendime iş bile buldum sabah ders ve uyku akşam ve gece iş. Hedefim TM 300 puan almak. Ve yinde dediğim gibi delikanlı gibi (delikanlılığın cinsiyeti yok :) ) hayatımı sürdürüyorum. Ama şunu bil herkes senin gibi sınav psikolojisinde değil. Yok yerleştim mi? Yok barajı geçtim mi? Bu tür dertlerim bile yok. Olursa olur olmazsa olmaz. Dershaneye veya başka bir yere gitmedim. Ve denemeye falan ihtiyacım da yok. Sen herkesi çalışmadığı için sınava girmedi diye düşünmeye devam et. He ayrıca mezuna kaldığım için hiç üzülmüyorum. Arkadaşlarım gerçek hayatı görmeden direk üniversiteye başlayacaklar. Yani anlayacağın herkesin durumu ve tutumu senin çevren ve arkadaşlarından ibaret değil. O yüzden bir silkelen ve kendine gel. Her şey yüksek puan almaktan ibaret değil. Sürekli yarış içerisinde olmak ruh ve bedene yük. Sen bunlarla kafanı yorma. Git ders çalış.
 
Türkiye'de ilk 25000'deki öğrencilerin iddia ediyorum %85'i ilk sene kazananlar. Açıktan okuyup evde saatlerce kapanıp çalışanların verimli mi çalıştığını sanıyorsun sen. Kitaplardan her bilgiyi alamazsın. İkinci seneye kalan arkadaşlarımın çoğu yakın puanlar aldı düşüren dahi oldu sınav zorluğundan. Sınava girmemekle çok çok büyük eksiğin olduğunu görüyorum. Büyük ihtimalle sonucundan utanıyorsun. Kendine bu şekilde teselliler arama lütfen. Bahane yükleniyor yapıyorsun şuan. Sınav tecrübesini gireceğin denemelerde yaşıyorsun zaten. Öyle bir tecrübeyide kimse istemez. Aynı puanı alacağım korkusu stresi yine başarısız olursam derdi. Mezuna kalmak kolay değil arkadaşım psikolojin bile zayıflıyor. Arkadaşlarına hevesleniyorsun. Onlar fıstık gibi üniye başlıyorlar gezip tozuyorlar ilk sene. Sen ise 2 sene aynı sıkı tempoda çalışıyorsun. Sürekli aynı psikolojik sıkıntı konular yetişecek mi, organik kimya yarım kaldı iç daralmaları hiç birşeyden keyif alamama, sınava sürekli bir seneye yakın var çalışmaya ay başı başlarım demeler.
Son sene açık liseye geçip, evde deli gibi sınava çalışan da bir adım öne geçiyor o halde. :D İlginç bir şey söylemişsin, ilk defa böyle bir açıdan bakıyorum konuya. Bana kalırsa bu ve benzeri olacak şekilde kimilerine göre milyon tane çelişki var. Bunları düzeltmeye çalışan adamı toplum imha eder herhalde. :D

Ama bir de şu açıdan düşünmek gerekirse; 1 - Birisinin hayatından bir senesi gidiyor. 2 - Onun da mezuna kalma hakkı var.

Açık liseye sene başında geçtim. Çok ama çok rahat oldu ders çalışmak. Hemen alt sokakta çok güzel bir dershanenin açık lise sınıfına girdim, okul yerine oraya gidiyorum. Günde 3 saat ders görüyorum, kalan zaman sadece deneme yapmak ve ders çalışmak ile geçiyor. İyi ki böyle bir yol seçtim, okul tamamen zaman kaybı çünkü. Ammah, bu demek değildir ki ilk 20000, 15000, 10000 garanti. Bu sıralamalara girmek tamamen ve tamamen senin elinde. Benim netlerim şuan muhtemel ilk 25000 de. Ama bende mezuna kalmayı düşünüyorum. Hedefim ilk 10000. Belki tek seferde girerim bilmiyorum. Eğer mezunlar ayrı statüde bir sınava girerse muhtemelen daha zor olucaktır ve puan yükseltip istediği yere gitmek yerine muhtemelen daha düşük puan alacaklar ve sonuç kötü olacak. Böyle bir durumda benim gibiler sınava girmeyecektir. Mecburen aldığın puandaki yere gitmek zorundasın. Konu sahibinin bu düşüncesi sınava çalışmamış bahane arayanların düşüncesi. Bu düşüncelerden sıyrıl ve git ders çalış.
 
Aylar sonra gelen cevap:
Hıçbir şekilde psikolojime ve başka bir şeyime zarar gelmedi. Delikanlı gibi sınava girmedim ve delikanlı gibi çalışıyorum. Ne inek öğrenci gibi ne de tembel öğrenci gibi. Hayatımı yaşıyorum. Kendime iş bile buldum sabah ders ve uyku akşam ve gece iş. Hedefim TM 300 puan almak. Ve yinde dediğim gibi delikanlı gibi (delikanlılığın cinsiyeti yok :) ) hayatımı sürdürüyorum. Ama şunu bil herkes senin gibi sınav psikolojisinde değil. Yok yerleştim mi? Yok barajı geçtim mi? Bu tür dertlerim bile yok. Olursa olur olmazsa olmaz. Dershaneye veya başka bir yere gitmedim. Ve denemeye falan ihtiyacım da yok. Sen herkesi çalışmadığı için sınava girmedi diye düşünmeye devam et. He ayrıca mezuna kaldığım için hiç üzülmüyorum. Arkadaşlarım gerçek hayatı görmeden direk üniversiteye başlayacaklar. Yani anlayacağın herkesin durumu ve tutumu senin çevren ve arkadaşlarından ibaret değil. O yüzden bir silkelen ve kendine gel. Her şey yüksek puan almaktan ibaret değil. Sürekli yarış içerisinde olmak ruh ve bedene yük. Sen bunlarla kafanı yorma. Git ders çalış.
Bana mı çalışıyorsun kardeşim ? Benim mi karnımı doyuracaksın? Beni mi besleyeceksin de seni okutmaya zorlayim. Ben sana abi tavsiyesi verdim. Üniversiteyi bitireli 2 sene oldu. Sitemlerin kime anlamıyorum. 2013'te sınavdan çıkmışım senin gibi kaç adam gördüm ben. İçini mi rahatlatma çalışıyorsun. Okumazsan okuma yani.

Türkiye bir hizmet ülkesi değil. O yüzden herkesin okuyup masa başı iş bulmasını sağlayacak bir ülke kesinlikle değil. Herkes okumak zorunda da değil. Kapasitesi belli insanların. Her meslek dalından adama ihtiyaç var. Yeri gelir kuaför işini tutturur mühendisinden çok para kazanır.

Konu açılmış sana ve senin gibi ikilem yaşayan insanlara yardımcı olurum fikrini değiştiririm bakış açısinda bir etkim olur diye ciddiye almışım şu çemkirmelere bak. Sınavlarda başarıyı ve başarılı insanları bu kadar kiskanmana gerek yok. Kimse 4 sene boyunca senin elinden kitabını çekip almadı. Okuluna gitmene engel olmadı. Bu psikolojileri çok iyi bilirim.

Okuma kardeşim bana mı okuyorsun sen ya ?
 
Son düzenleme:
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Yeni konular

Geri
Yukarı