Nasıl bir insansınız?

Ailesi içinde ve insanların içinde sessiz ve sakin, arkadaş ortamında konuşkan, hep gülen birisi.
 
Çevremin benim hakkımda düşündüğünün aksine hiçbir şey bilmediğimi, elimden hiçbir iş gelmediğini ve devamlı olarak kendimle birlikte herkesi (kendime dair) kandırdığımı düşünüyorum. Gece yatağa girince devamlı olarak "benden bir halt olmaz" triplerine giriyorum. Ayrıca devamlı olarak bulunduğum anı (yarınımı düşünmeden) yaşadığımdan da hayatın gerçeklerine dair yeni bir şeyler öğrenmeyi reddettiğimi düşünüyorum. Sanki sürekli kaçıyor gibi hissediyorum. Ailem devamlı olarak "bir şeyler öğren, bir şeyler yap, kendini geliştir..." dese bile onların dediği açıdan değil de kendimi gördüğüm açıdan geliştiriyormuş gibi hissediyorum (ona da geliştirmek denirse). Örneğin son 2-3 yıldır öğrendiğim, devamlı olarak kullandığım Adobe programları (after effects, premiere, photoshop) gerçekten kendimi geliştirmektense öyle yapıyormuşum gibi hissettiriyor ve bu noktada kendimi kandırıyormuşum bunalımına giriyorum. Devamlı olarak hayata dair bir planım var ama o planı nasıl yapacağıma dair hiçbir fikrim yokmuş gibi oluyor.
 
Aşırı üşengeç çabuk pes eden amaçı olmayan 7/24 bilgisayar anime oynayıp izleyen her şeyi sallayan ders çalışcam kendimi resimde geliştireceğim ingilizcede geliştireceğim deyip 2 dk sonra pes eden devamını yazmaya üşendim.
 
Günde sadece 2 kişi ile telefonda konuşan(annem ve babam. "Naber? nasılsın? görüşürüz."), telefonuna sadece ininalden mesaj gelen, asosyal, arkadaşı olmayan, off neyse. Kim beni ne yapsın ki.
 
Tanınmamış kişi, normal bir insan, 1.78 boyunda, 85-90 kg civarında, Teknolojiye, bilime, sanata ve otomobillere ilgisi olan, oyun oynamayı, bisiklet sürmeyi, kitap okumayı ve insanlarla iyi vakit geçirmeyi seven, çevresi pek olmayan, yalnız gezen, sap ve aranan insan olmayı beceremeyen birisiyim. Daha ne diyeyim. Bu kadar kısaltabildim.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı