- Katılım
- 9 Ekim 2018
- Mesajlar
- 1.807
- Makaleler
- 3
- Çözümler
- 10
Her şey bes belli ortada. Çoğumuz okul okuyoruz fakat artık üniversite dediğimiz kurum bizlere yalnızca diploma satıyor. Okumasak şartlar yine ortada. Hayal kuramıyorum. Empati duygumu çoğu konuda kaybettim. Artık eskisi gibi hissetmiyorum. Duygularım uyuştu. Yarını düşünmüyor, yiyor, içiyor ve uyuyorum. Dini inancımı kaybettim. Ahiret dedikleri yerin varlığına da inanmıyorum. Ne yapacağız biz? Yazılım öğren, günde 3 litre su iç, bol bol spor yap, en önemlisi hayallerinden asla vazgeçme diyen tiplerden de sıkıldım. Artık bu sözler benim gözümde, fakirlerin yeni umut ekmeği. Maslowun ihtiyaçlar hiyerarşisi piramidinde, dipleri oynuyoruz. İnsanlara uzaylı gibi bakmaya başladım. Toplumun büyük bir kısmını, gelişememiş canlılar gözüyle izliyorum. Herkes İnstagram'da kendini pazarlıyor. İnsani içgüdüleri ile yaşıyor. Herkes temelinde mutluyu oynuyor, mutsuz. Çoğumuz iyi oyuncu bile değil. Ne yapacağız biz?
