Ölüm algınız bu anlayışlardan hangisine uyuyor?

İnsanlar şimdinin değerini unuttuğu için ikinci çeşidi seçiyor. Gerçekten mi şu an yaptıklarımın hiçbir anlamı yok, neden şu an değeri var o zaman? Ve ben değeri olmadığı zaman öleceğim fakat yaşadığım süre boyunca ne yaptıysam her şeyin iyi kötü bir değeri olacak.

Değeri olduğu sürece devam.

Finisterre dedi:

@Andar Han Onları konusunda istememiş bence konu sahibi, o yüzden ''gözlemlediklerini'' sınırlamış gibi. Tabi sormak lazım.

Genişletmek için tıkla...

İyi de o zaman felsefe ile ilgili olmaz ki taraftarlık sınırında kalır.

Daha çok 1. gibi yaşadığımı düşünüyorum. Hemen hemen her şeyi denemek istiyorum. Bana kalırsa yaşadığım şeyden pişman olmak yaşamadığım için pişman olmaktan iyidir.

1. secenek sanirim, kendimden supheliyim cunku eski zamanlarimi dusununce 2. secenege daha yakin oldugumu gordum.

Yaşam bir ölüm değil midir?

Birincisini bilmiyorum da ikincisine deprasyon deniyor bence. İlla bu ikisi arasından seçim olacaksa birincisi bana daha yakın.

Benim için birinci seçenek geçerli. Ölmeden önce yaşanabilecek her türlü zevki ve deneyimi yaşamak istiyorum. Hayatı olabildiğince mutlu ve eğlenceli bir şekilde yaşamaya çalışıyorum.

Hangisini okusam ona hak veriyorum.

Doğanın kanuna baş kaldıramam. En başından beri böyle doğan büyür yaşlanır ve ölür. Ölüm her daim var yaşamamızın ne kadar süreceğini bilmesekte. Fakat yaptıklarım ölüm için değil. Yaşadığım süre boyunca geçmişe dönüp baktığımda keşkeler olmadan mutlu anılar istediğim için yapıyorum. Bu yüzden yeni şeyler keşfediyor, bu karmaşa da mutlu olmaya çalışıyor ve sevdiğim şeyleri yapıyorum. Şundan da eminim ki ben fiziksel olarak yok olacağım fakat kalbine dokunduğum ve bana değer veren insanlar beni hatırladıkça yaşıyor olacağım.

Şu an için ölümden korkmuyorum ama ben yine de eğlenceli, mutlu, huzurlu bir hayat geçirip o şekilde ölmek isterim. Bana ikinci seçenek aşırı mantıksız geldi ne yani sonunda öleceksin diye neden eğlenmeyesin, yapmaktan keyif aldığın mesleği yapmayasın, mutlu, huzurlu bir hayat geçirmeyesin ki? Eğer sonunda nasıl olsa öleceğim diye zevk alacağı ve mutlu olacağı şeylerden kaçınan varsa ciddi bir psikolojik desteğe ihtiyacı var diye düşünüyorum.